severek ve kaçarak evlendim..fakat evlendiğim günden beri ne eşimden ne ailesinden hiçbir değer görmedim...çok acılar çektim yuvam yıkılmasın diye hep susan fedakarlık eden taraf ben oldum..ama nereye kadar bu böle süre bilirdiki...yaşadıklarıma gelince...eşim beni ailemden para istemem için zorladı bende kaçarak evlendiğim için isteyemedim ve o gün kavga ettik dışarıdaydık ve akşam karanlığında beni sokakta bırakıp abisiyle gezmeye gitti.. bu okadar ağır bı olaydıki benim için anlatamam.en ufak şeyde git diyodu hep ...gelmeseydin diyo...bu dünyada bir kadın sen değilsin...alah belanı versin ...gibi bir çok ağır laf söylüyodu bana ...ailesine çok düşkündü ailesi hep dolduruyodu onu ailesi kaç kere evden kovdu beni hiç ağzını açıp demeddki benim karımı nasıl kovuyonuz diye ..en son kavga ettik ve aynı evin içinde 2 gün konuşmadık ve yemek içmeyi kaynanamda yapıyoduk yan yana evlerimiz..yemeğede seslemediler ve 2 gün aç kaldım ve eşime açım dediğimde geber diye bağırdı ve artık yapamıyacğımı anladım ve 5 bin tl param vardı kendime ait evden çıkarken paramı onlara nie bırakayım diye aldım çıktım..arkamdan iftira attılar kaynanamın çantasından 5 bin tl çalmışım diye ...içim okadar acıyoki sevdiğim eşiminden bunları yaşamam zoruma gidyo paranın benim olduğunu jandarmada ortaya çıktı ...boşandıkta bıtti herşey AMA İÇİMDDEKİ SEVGİMİ BİLMİYOUM BIKTIM ARTIKKK
Tam üç senedir yaşattıklarına her seferinde yeter artık diyorum ama bir mesajla her şeyi unutuyorum ve o da bunu bildiğinden çok iyi kullanıyor.Ama bugün yemin ettim, milat olacak benim için.Dönüşü yok artık...
