Arkadaşlar merhaba,
Uzun zamandır gazetelerde ve medyada takip ettiğim kadarıyla, boşanmak isteyen kadınların önünde bir engel olduğunu gördüm: Toplumsal baş eğme...
Kaç tane cinayet haberi duydum sayısını unuttum inanın başı: 'Boşanmak istiyordu mahkemeye gitti' ile başlayıp 'eşi durumu hazmedemedi kapısına dayandı kadıncağızı öldürdü/döverek komalık hale getirdi' diye. Kaç tane kadın okuduk ki; polise şiddet ya da başka sebeple başvurup 'kocan(!) o senin barışırsınız diye yollandıktan sonra eşi tarafından 'sen beni nasıl şikayet edersin' gerekçesiyle öldürülen...
Bu tarz haberleri her duyduğumda sinirim çok bozuluyor ciddi anlamda üzülüyorum...
Artık mutsuz olup da çekinen kadın topluluğu her gün artmakta... Bu haberler de tuzu biberi.
Şimdi sormak istiyorum, en azından boşanmak isteyip cesaret edemeyenler için: Boşanıp da son derece rahat şekilde hayatını sürdürebilen kaç kadın var aramızda?
Ve bu boşanma süreci sonrasında eski eşleriyle bağlantılarını nasıl koparabildiler?
Çevremizdeki örnekleri de paylaşabiliriz.
Önemli olan cesaret vermek diye düşünüyorum...
ne yazıkki bu konuda devletin savunmasız ve çaresiz kadınları gerektiğince koruyamadığını düşünüyorum...o yüzden önce insan kendisini korumayı öğrenmeli...bu nekadar yeterlidir tartışılır...
bazı şeyleri çözmek okadar zorkiiiii....
arkadasımb oyle bır konu acman cok guzel.. tesekkurler oncelıkle... okdr uzulyuyorumkı tv de her zaman kadın cınayetı yıne dıye haberler cogaldı... kadın olmak suc mu ya kadın suclu bıle olsa bu sekılde cınayetlere kızıyorum .. ıns sona erer demekden baska bısey gelmıyorkı elımızden.. bosanmak gercekten cesaret ısı. bende ayrıldım esımden . ılk o sinirle korkmadım. hanı zaten ınsan planlı bı sekılde ayrılmıyor cogunlukla. bı anda dedım ıstemıyorum dıyerek cıktım evden.. sonrasında cesaretlı gıbı gorunmek zorundasın mecbursun yolda sokakda daha dık olmak gerekıyor. hepsınden onemlısı bu haberler tuz bıber oluyor bende korkuyorum. yıllar sonra ne olacagı bellı olmuyor. aılen uzuluyor vede korkuyor. o yuzden sımdı ayrılıdıgım kısı ıcın dua edıyorum bı an once evlensın vede mutlu olsun benı hatırlamasın dıye... rabbım herkesı korusun...
evet çok güzel bi noktaya parmak basmışsınız...bende eşimden şiddet gördüm itmeler kakamalarla başlayan daha sonra kaş patlatmalar dudak moratmalar vs derken şiddetin boyutu artıyordu.beni o kadar sindirmişti ki yaşadıklarımı hiç kimseye anlatmoyordum.yine bana şiddet uyguladığı bi akşam darbelerinden dolayı kulağım feci halde ağrıyordu beni hemen acile götürmesini söledim ve gittiğimizde tüm olanları anlattım doktor bana şikayetçi olup olmak istemediğimi sordu ve şikayetçi oldum...tabi tehtitlerr sonuçlarına katlanırsın vs vs....sonuçta evimize döndük değişen bişi yok
ceza yok....ikinci şikayet olursa ceza varmış...ikincide oldu çok kısa bi süre sonra buğazımı sıkmıştı 155 i aradım hemen geldiler karakola gittik ifadeler verildi yine eve döndüm...yine ceza yok üstelik karakolda polislerin muameleleri o kadar sinir bozucu ki...yaa yenge bu yüzdende şikayetçi olunmaz ki...yok eşinizde iyi niyetli birine benziyo...yok yuvanız yıkılmasın....eşime defalarca boşanmak istediğimi söledim..önceleri beni çocukla tehtit ediordu yok ölürümde çocuğu sana vermem herşey kanunlarla yürümüyo vs vs...yok öldürürüm seni zaten boşanırsak kaybedecek bişeyim yok vs vs...özür dilemeler vsvs...şu an hayattan umudumu kesmiş değresif bi haldeyim depresyon ilaçları kullanıyorum...artık şiddet yok ama ben yaşananları unutamıyor ve affedemiyorum...ve malesef hala evliyim
ya tamamen kurtulursun sorunsuz ya da ölürsün.maalesef bu iki seçenek var ülkemizde.bu yaşanan olaylara ne kadar maço da olsa benim eşim bile dayanamıyor.feminist bir kadın gibi bir görseniz.can bu ya sen mi verdin ki alıyorsun?
Hayyalcim ne güzel konu açmışsın...
Ben şanslı kesimdenim çok şükür.. Yaklaşık 2 sene olacak yakında boşanmamın..
Kocam sadece psikolojik baskıyla geldi bana.. Ağlamalar,yalvarmalarla cebelleşttim.. Zordu çok zordu ama yine de tehdit edilip şiddet görenlerle kendimi kıyaslamıyorum bile..
Bağlantımız koptu mu dersen? Gece yarılarında halen onun telefonuyla sıçrıyorum yataktan. Bazen her gece bazen haftada bir artık ne şekilde aklına düşüyorum bilemedim..
Ama ben tamamen noktayı koydum. Bazen telefonu açıyorum,dinliyorum onun anlattıklarını bazen hiç açmıyorum bile.. Ancak artık hiç etkilenmiyorum ısrarlarından..
Ailem ve yakın arkadaşlarım çok korktular bu kadar takıntının yanlış bir yere varmasından.. Ama ben kocamı tanırım,o benim saçımın teline bile zarar veremez..
bence devlet cok kotu bı sekılde ceza verse azalır.... ne bıleyım bı sekılde bı yol bulsunlar. ornek olsun yaa ..
Hayyalcim ne güzel konu açmışsın...
Ben şanslı kesimdenim çok şükür.. Yaklaşık 2 sene olacak yakında boşanmamın..
Kocam sadece psikolojik baskıyla geldi bana.. Ağlamalar,yalvarmalarla cebelleşttim.. Zordu çok zordu ama yine de tehdit edilip şiddet görenlerle kendimi kıyaslamıyorum bile..
Bağlantımız koptu mu dersen? Gece yarılarında halen onun telefonuyla sıçrıyorum yataktan. Bazen her gece bazen haftada bir artık ne şekilde aklına düşüyorum bilemedim..
Ama ben tamamen noktayı koydum. Bazen telefonu açıyorum,dinliyorum onun anlattıklarını bazen hiç açmıyorum bile.. Ancak artık hiç etkilenmiyorum ısrarlarından..
Ailem ve yakın arkadaşlarım çok korktular bu kadar takıntının yanlış bir yere varmasından.. Ama ben kocamı tanırım,o benim saçımın teline bile zarar veremez..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?