Merhaba arkadaşlar 2 yasında bir oğlum var doğumdan sonra ücretsiz izin aldım ve Şubat ayında iznim bitiyor. Birbirimize çok alışımız benden hiç ayrılmayız. Bakıcı bulup işemi başlasam .yoksa bir yıl daha ücretsiz izin kullanıp 3 yaşında kreşe mi versem kararsızım yardım ve fikirlerinizi bekliyorum??????
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Bakıcı, Kreş, Oyun Ablası Ücretsiz izin mi bakıcı mı ??
- Konu Sahibi Krds
- Başlangıç Tarihi
Çocuğunuzun bakıcı veya kreş deneyimleri, önerirler, tavsiyeler, karşılaşılan problemler, oyun ablaları ve oyun grupları
- 30 Haziran 2012
- 3.464
- 188
- 103
Ailemden hiç kimse gelemiyor yanlınız burada.burası küçük bir şehir ve hiç gelişmemiş çok sıkıcı ...çocuk için oyun alanı bile yok en yakın Ankara ya gidiyoruz o da her zaman olmuyor. Kreş. Zamanına kadar ben de aynı düşünüyorum ama çalışmaktan uzaklaştım bu daha sonra bana daha mı zor olur diyorum. Eşim ücretsiz izin konusuna sıcak bakıyor . Aslında ben de ama.... Burada köreldim 4 duvar arasında tarzın olmayan komşularda takılmak hiç kolay değil arkadaş çevremde yok çünkü buraya taşınır taşınmaz hamile kaldım ve rapor kullanmak zorunyaoldugumdan çalışmadım.kendim için çalışmam çlarım ama çocuğum için izin kullanmak daha mantıklı geliyor.
Maddi anlamda sıkıntımız yok çok şükür . Manevi anlamda benim kaygılarım çalışma hayatı yoğun bir insan ken yıllarca çocuk hasretıyle yandım durdum .rabbime şükür evladım oldu. Şimdi onun için en mükemmelini istiyorum. Ücretsiz iznimi sonuna kadar kullandım şimdi meslek hayatı boyunca sadece bir kereye mahsus verilen son iznimi de alıp çocuğumu bakıcılara bırakmayayım mı yoksa artık hayat devam ediyor anne oldun tamam ama sende bir insansın deyip sosyalleşip çalışmaya mı dönsem of.. Bir tarafta evlat bir tarafta ben.. Ne yapılır bu durumda yogun soru işaretleriyle yasıyorum
Son düzenleme:
Düşüncelerinizi anlıyorum.Ama bir de şöyle düşünün siz seneye yada ondan sonraki senelerde tekrar sosyalleşebilir çalışabilirsiniz ama çocuğunuz aynı yaşa tekrar dönmeyecek ve bir çocuk gelişimci olarak ben 2 yaşında ki bebeğin kreşlerde olmasını açıkçası istemiyorum.Eger ki çok sosyal olmak istiyorsanız bu sizin için önemliyse.Maddi durumunuz yetiyorsa haftada 1-2 gün çocuğunuza oyun ablası bulabilir yada kreşlerde oyun grubuna gönderebilirsiniz. Bu sırada sizde kendinize vakit ayırabilir yada part time çalışabilirsiniz.Ama kesinlikle doya doya bu anları yaşayıp kendiniz büyütün derim ben.
Sizin durumunuza çok benzer benim durumumda... Uzun süre sonra tüp bebek yöntemiyle anne oldum ve ikizlerim oldu. Devlet memuru olduğumdan 1 yıl ücretsiz izin aldım tam iznimn bitmesine yakın torba yasayla izin iki yıla çıktı ben 6 ay daha aldım ve kızlarım tam 20 aylıkken işe başladım. Bu arada kızlarım bir yaşındayken kızlarıma bakan ablamız bizde işe başladı. Ondan çok memnunum Allah razı olsun çok iyi bakıyor.Onların aklının ermediği bir dönem olduğundan kızlar onu bakıcı olarak algılamadı ve alışma problemi hiç yaşamadık. Hatta geçenlerde ona Ayşe teyze sen ne iş yapıyorsun diye soruyorlardı. Ama problem bitmiyor ilk zaman çok zorlandık beni çok aradılar. Benimde maddi sıkıntım yok ancak mesleğimi bırakmamda çok zordu.. Daha sonra kızlar 2,5 yaşındayken 6 ay daha izin aldım yani kısacası kızlarımın ilk 3 yılında nerdeyse hep yanlarındaydım ancakkk gel gelelim işimden iyice soğudum depresyona girdim her dönüşüm çok daha sıkıntılı oldu ve şu anda daha stabil bir hayat için işimde değişiklik yapıyorum çünkü bu şekilde olmuyor. Örnek vermek gerekirse ben doktorum her nöbetimden sonra kızımın biri sürekli problem yaşıyor. Bir hafta nerdeyse sebepsiz ağlıyor. 3 gün mecburen katılmam gereken bir kongreye gittim tam bir hafta büyük tuvaletini dahi altına yaptı. Bu arada yakında 4 yaşları bitecek. Kısacası ne zaman kime bırakırsanız zor olacak. Bence maddi sıkıntınız yoksa bırakmayın siz büyütün zaten kreş yaşı yaklaşmış. Böylesi onun içinde sizin içinde daha az travmatik olur. Benim kızımın biri eğer uyanırsa sabah arkamdan tüm apartmanı ayağa kaldırırcasına çığlık kıyamet ağlıyor. O uyanamadan evden çıkamazsam günüm çok kötü geçiyor. Her halukarda zor Allah yardımcımız olsun...
İşte kilit noktada tam sizin dediğiniz gibi işten soğumak.. Toplamda 3 yıldır iş hayatımdan uzatayım ve sizinle aynı işi yapıyorum.nöbetli çalışacağım ve hastane ortamı beni şimdi çok geriyor. Mesleğimi bırakmam imkansız. Ama evde durmakta bana iyi gelmiyor saldım kendimi .hayatım sadece cocuğumdan ibaret oldu.inanın kuaföre bile gidemiyorum gitmek te istemiyorum .böyle devam edersem yaşam tarzım değişecek diye korkuyorum. Hergün rutin uyan çocuğun karnını doyur,oyun oyna oyun oyna oyun oyna yemek yedir oyun oyna şarkı söyle hikaye oku akşam yine oyun oyna ...hergün aynı şeyler .depresyonun eşiğindeyim aslında .daha öncede bahsettiğim gibi yaşadığım sehirin çok etkisi var..Toparlanabıleceğimden ve kolay adapte olacağımdan emin olsam hiç düşünmem aslında sonuçta önce evlatlarımız sonra kendi hayatımız...
- 26 Eylül 2010
- 2.630
- 1.191
- 123
- 42
Femalex komik anlatmissiniz aglanicak halimiz yazinizda komik görünmüş. Sabah kalk oyun oyna oyun ioyna oyun oyna.. :) benim de çocuğum henüz 2aylik ama hayatim başka faktörlerden dolayı da zindan oldu. Lohusalikti geçer ama ben özel sektordeyim 6ay daha izin ile çocuğum 8 aylikken ise donmeliyim. Ne yaparim bilemiyorum o halinde krese verilmez annelerin bakmasi zor, ayrıca kendim bakmak istiyorum, keşke herkesin gücü yerinde olsa da kendimiz bakabilsek ve de evde buhran yasamasak, ben de moralim gelir diye kuaföre gittim ama sacimin kesilmesi bile ayri sıkıntıya soktu beni kendime bakamazken yemek bile zor hazirlayip yerken. Zor bir dönem ben de ne yapacagimi bilemiyorum, kim bakicak hangi bakiciya nasil guvenicem inanin bilmiyorum.
