Herkese merhaba,
Bugüne kadar hep tedirginlikle konular açtım bu forumda karış karış bir umut olumlu örnekler aradım. Benim durumumda olupta anne olanlara mutlulukla baktım. Bu mesajımı karamsar olanlar için yazıyorum. Bir bebegim olsun çok istedim ama kayıplar verdim hastane kapılarında el ele bebeğini görmeye gelen çiftleri izledim içimden ağlayarak. Doktorun odasından dünya başıma yıkılmış şekilde çıktım bir çok kez. Rahmimde oldukça büyük bir perde vardı ilk ameliyatımi olduktan sonra bitti sandım büyük heyecanla film çektirdim ve hala sorunun devam ettiğini öğrendim. Doktorum uzulmememi bı ameliyat daha olursam duzelecegini söyledi ya sabır dedim sonucu güzel olucakti. İkinci sefer heh dedik daha tamam artij. Tekrardan hsg çektirdim ve sonuç perde devam ediyor. Ama azalmış bı şekilde. O an umudumu kaybettim olmayacak dedim. Eşimden ayrilmayi bile düşündüm onuda kendimle sürüklemek istemedim. Doktor okadar rahattiki bı gebelik dene olursa olur olmazsa düşer. Düşer demek ne kadar kolaydı ya onu yaşamak. Başka çarem yoktu dediğini yaptık ve gebe kaldım. 37 hafta süren mücadelenin sonunda Anne oldum. Yazarken bile burnunun diregi sızlıyor. Öyle güzel bir duyguki Rabbim isteyen hakeden herkese nasip etsin. Kimsenin kucağını boş bırakmasın. Asla pes etmeyin. Allah kimseye gerceklestirmeyecegu şeyin hayalini kurdurmaz. Çok şükür bin şükür
Bugüne kadar hep tedirginlikle konular açtım bu forumda karış karış bir umut olumlu örnekler aradım. Benim durumumda olupta anne olanlara mutlulukla baktım. Bu mesajımı karamsar olanlar için yazıyorum. Bir bebegim olsun çok istedim ama kayıplar verdim hastane kapılarında el ele bebeğini görmeye gelen çiftleri izledim içimden ağlayarak. Doktorun odasından dünya başıma yıkılmış şekilde çıktım bir çok kez. Rahmimde oldukça büyük bir perde vardı ilk ameliyatımi olduktan sonra bitti sandım büyük heyecanla film çektirdim ve hala sorunun devam ettiğini öğrendim. Doktorum uzulmememi bı ameliyat daha olursam duzelecegini söyledi ya sabır dedim sonucu güzel olucakti. İkinci sefer heh dedik daha tamam artij. Tekrardan hsg çektirdim ve sonuç perde devam ediyor. Ama azalmış bı şekilde. O an umudumu kaybettim olmayacak dedim. Eşimden ayrilmayi bile düşündüm onuda kendimle sürüklemek istemedim. Doktor okadar rahattiki bı gebelik dene olursa olur olmazsa düşer. Düşer demek ne kadar kolaydı ya onu yaşamak. Başka çarem yoktu dediğini yaptık ve gebe kaldım. 37 hafta süren mücadelenin sonunda Anne oldum. Yazarken bile burnunun diregi sızlıyor. Öyle güzel bir duyguki Rabbim isteyen hakeden herkese nasip etsin. Kimsenin kucağını boş bırakmasın. Asla pes etmeyin. Allah kimseye gerceklestirmeyecegu şeyin hayalini kurdurmaz. Çok şükür bin şükür
