Umutsuzluk kervanından

Harmonican

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
12 Mart 2016
113
80
48
Umutsuzluğa kapılmak istemezdim hiçbir zaman ama sanırım tükendim. Son altı yıldır boşa kürek çekmekten başka bişey yapmadım. Üniversite hayatım bir iki kişi edinmekten başka birşey katmadı bana. İşsiz ve beyni uyuşmuş, gerilemiş biri olarak mezun oldum. Özgüvenim azaldı. Ya da en doğrusu benim potansiyelim bu kadarmış ama kabullenmek zoruma gidiyor. İlerisi içim adım atacak gücü bulamıyorum. İş başvurularıma dönüş bile yapmıyorlar. Kim görse iş buldun mu diye soruyor çok sıkıldım cevap vermekten sanki gerçekten merak ediyorlar da. Son üç senedir kimseden hoşlanmadım kimseden ilgi de görmedim. Çok uzun zamandır işler yolunda gitmeyince hiç güzel birşey olmayacak gibi hissediyorum. Var mıdır böyle yıllarca tükenip işleri hayatı düzelen?
 
Öncelikle evrene ıyı deyler soyleyınkı donüşü güzel olsun.Emın ol hepımızın hayatı premses hayatı deil.Ama yaşıoruz bi şekılde.ıstedıgın ısler olmuosa olması yuksek ıslerden başla.Evren cabamızı gormek ıstıyo.Ve çokca dua edın hanımefendı.
 
15 yaşında babamı kaybettim yıllarca 2 abiden şiddet gördüm ezildim tam tamıda 34 yıl boyunca annemi doktor hatasından sebeb gözümün önünde ölümünü seyrettim hemde sapa sağlam kadının 61 yaşında 1 sene ne yemek yedim ne güldüm sonunda rabbim eşimi nasip etti şükür Allah bana bu dünyada vermediklerini eşimi vererek telafi etmiştir ... kaybeden ne ilk sizsiniz nede son önemli olan savaşıp şükür etmek ve pes etmemek allahdan gelen kabuldür
 
Bu pozitif enerji olayını da denedim. Şikayet etmeme orucu da tuttum. Evrene mesajlar da ilettim artık inanmıyorum o işe. Hayat pozitif enerji üzerine değil gerçeklik mantık olayı üzerine kurulu sanırım. Benim yanlışım ne ki bu kadar ters işlerim
 
Umutsuzluğa kapılmak istemezdim hiçbir zaman ama sanırım tükendim. Son altı yıldır boşa kürek çekmekten başka bişey yapmadım. Üniversite hayatım bir iki kişi edinmekten başka birşey katmadı bana. İşsiz ve beyni uyuşmuş, gerilemiş biri olarak mezun oldum. Özgüvenim azaldı. Ya da en doğrusu benim potansiyelim bu kadarmış ama kabullenmek zoruma gidiyor. İlerisi içim adım atacak gücü bulamıyorum. İş başvurularıma dönüş bile yapmıyorlar. Kim görse iş buldun mu diye soruyor çok sıkıldım cevap vermekten sanki gerçekten merak ediyorlar da. Son üç senedir kimseden hoşlanmadım kimseden ilgi de görmedim. Çok uzun zamandır işler yolunda gitmeyince hiç güzel birşey olmayacak gibi hissediyorum. Var mıdır böyle yıllarca tükenip işleri hayatı düzelen?

Arkadaşım mezun olduktan 5 yıl sonra bile iş arıyordu. Hayatında biri yoktu ve çok bilmiş komşu teyzeler grubu tarafından sürekli sıkıştırıyorlardı. Yok mu biri, çalışmaya başladın mı vs diye. Annesinin günlerinde o muhabbetlere maruz kalmamak için ya odasında takılır ya da dışarı çıkardı. herşeyin vakti saati vardır diyorduk ama tabi ne yaşadığını o biliyordu. Önce bi işe girdi aşırı mobbing e maruz kaldı, ikinci yerde alanı dışında çalışıyordu ve hakkını alamadı. En son şans yüzüne güldü ve hem alanınd hem de iyi bi firmada iş buldu. 1 sene içinde de aynı iş yerinden biri ile evlendi. Yani umutsuz olmayın. Kendinize inancınızı kaybetmeyin, tek ihtiyacınız olan bi Işık 🙏🏻
 
Bu pozitif enerji olayını da denedim. Şikayet etmeme orucu da tuttum. Evrene mesajlar da ilettim artık inanmıyorum o işe. Hayat pozitif enerji üzerine değil gerçeklik mantık olayı üzerine kurulu sanırım. Benim yanlışım ne ki bu kadar ters işlerim
Hepımızın hayatı karmakarısık.Amane yapalım.
 
Pozitif enerj8 diye bsy varsa neslican neden kurtulamadı
Çoğu hastalıği tetikleyen psikojiyken,mutluluk vücudumuzda o kadar güzel-yararli hormonlar salgılatiyorken. Biz hala pozitif enerji var mı yok mu onu konuşuyoruz :olamaz:
 
Bu pozitif enerji olayını da denedim. Şikayet etmeme orucu da tuttum. Evrene mesajlar da ilettim artık inanmıyorum o işe. Hayat pozitif enerji üzerine değil gerçeklik mantık olayı üzerine kurulu sanırım. Benim yanlışım ne ki bu kadar ters işlerim
Pozitif enerji denilen mutluluktur. Ama öyle oruçla vs ile değil gerçekten umursamadan kendini en kiymetli bilip mutlu olmaktır. Misal ben yapamıyorum ama bunu oruc vs diye düşünmeyin.
 
Vallaha benimde hayatım bir zamanlar iyice b*** (affedersiniz). Babamın ölümü, maddi imkansızlıklar, Depresyon, panik ataklar, yeme bozukluğu ilerlemeyen bir üniversite hayatım üstüne gerçekten ağrıları çok olan bir kronik hastalığın ortaya atlaması. Yerle bir öz güvenim, uyusan beynim. Yani nerden baksan fiziksel ve psikolojik olarak dipte hissetmenin ne olduğunu biliyorum az cok. Benim en büyük hatam zamanında umutsuzluğa kapılmak oldu. Neden mi? Umutsuzluk seni hareketsiz yapar. Uyuşturur. Yalnis kararlara ve insanlara yönlendirir. Ve en önemlisi: Seni yani benliğini yavaş yavaş yok eder. Büyük adımlar atamiyorsan küçük küçük adımlar at. Kendini aklını kalbini bırakma. Elalemin ne dediğini ve ne düşündüğünü bırak. Milletten hayır geldiğini nadir görüyoruz. Kendini keşfetmeye bak. İşsizlik kötüdür, bunaltir anlarım. Ama bir işin seni var etmediğini de bil. Ben hayatımı küçük ama emin adımlarla inşaa ettim. Biz gayreti elden bıraktığımız anda kaybetmeye mahkumuz.
Ek not: kendin için birşey yapamıyorsan, darda olan başka biri için küçük bir iyilik yap. Iyi gelecektir
 
Herkesin hayatının bir döneminde kötü olaylar oluyor mutlaka...ölüm dışında da herseyin çaresi var..5ay süren bir işsizlikte survıvor gibi yasadım ben..hep birseyler eksikti..biri var biri yoktu..makarna bulsam şükür diyordum..borçlar katlandı..icralar basladı..kiralar birikti..daha bir dolu şey..hiç pes etmedim ama ..şimdi eşim iş buldu..bende çalışıyorum..geriden gelen ne kadar borç varsa yavaş yavaş ödeniyor..deli gibi mesai yapıyorum..elime çok az kalsada borçlarım bitiyor agır agır..özetle demem o ki..en güzel günler sabırdan sonra geliyor. .yapacak birseyin olmuyor bazen ..ama birsekilde veriyorsun sınavını..rabbim saglıkla ,birde evlatla sınamasın..hepsi hallolur inan..umarım enkısa zamanda istediğin gibi bir işin olsun..
 
Ohooooo benim son 7 senem berbat ama son 2 senem daha berbat.Parasızlık,işsizlik,ailevi sorunlar,kavgalar,psikolojik rahatsızlıklar vuhuuuu tam bir dallas.
Ama şuna inanıyorum ki herkesin hayatında böyle bir dönem illaki oluyor.Bunlar bizi olgunlaştırıyor.
Hepimizin şaha kalkacağı bir zaman var.Ben sabırla onu bekliyorum.
Mutluluklar bile sonsuz değilken hüzünlerimiz nasıl sonsuz olsun?
Her gecenin sabahı var.
Her sabahın gecesi.
Şu an yağmur yağıyor ve dua et içinden geldiği gibi.
 
Umutsuzluğa kapılmak istemezdim hiçbir zaman ama sanırım tükendim. Son altı yıldır boşa kürek çekmekten başka bişey yapmadım. Üniversite hayatım bir iki kişi edinmekten başka birşey katmadı bana. İşsiz ve beyni uyuşmuş, gerilemiş biri olarak mezun oldum. Özgüvenim azaldı. Ya da en doğrusu benim potansiyelim bu kadarmış ama kabullenmek zoruma gidiyor. İlerisi içim adım atacak gücü bulamıyorum. İş başvurularıma dönüş bile yapmıyorlar. Kim görse iş buldun mu diye soruyor çok sıkıldım cevap vermekten sanki gerçekten merak ediyorlar da. Son üç senedir kimseden hoşlanmadım kimseden ilgi de görmedim. Çok uzun zamandır işler yolunda gitmeyince hiç güzel birşey olmayacak gibi hissediyorum. Var mıdır böyle yıllarca tükenip işleri hayatı düzelen?
yüzde doksan üniversite mezunu insanlar, sizinle aynı şeyleri yaşıyor...sanırım, gündemi de takip etmiyorsunuz...
 
Bu pozitif enerji olayını da denedim. Şikayet etmeme orucu da tuttum. Evrene mesajlar da ilettim artık inanmıyorum o işe. Hayat pozitif enerji üzerine değil gerçeklik mantık olayı üzerine kurulu sanırım. Benim yanlışım ne ki bu kadar ters işlerim
Okuduğunuz bölümle ilgili mi iş başvurusu yapıyorsunuz? Öyleyse farklı alanlarda iş başvuruları yapın. Ben okurken part time girdiğim bir şirkette , kendi alanım dışındaki bir pozisyonda 17 senedir çalışıyorum. Hayat arkadaşımı da işim sayesinde tanıdım. Mutluyum. Hayatın ne getireceği belli olmaz, kalıplarının dışına çıkmayı dene..
 
İş başvurusu yaptığım gün yolda yürürken bir diş kliniğinin önünden geçiyordum eleman aranıyor yazısı gözüme çarptı. aniden hiçbir şey düşünmeden pat girdim ben ilan için geldim dedim. şartlarınız nedir söyler misiniz dedim. sonra seni şu beye yönlendirelim dediler gittim oturdum masasına. elimde cv bile yoktu :) ben açıkça söyledim her şeyi cvim yok ama size kendimi anlatabilirim okulumu, yaşımı, tecrübemi tek tek anlattım hiç takılmadan aaa eee ııı demeden. sonra "senin sorun var mı" dedi diş hekimi. ben de "olumlu ya da olumsuz bana lütfen döner misiniz kimse dönmüyor" dedim adam bir şaşırdı sonra kendi numarasını verdi. beni ara hatırlat dedi. oradan çıktığımda aşırı rahattım. yarım saat sonra önceden başvurduğum yerden olumlu cevap geldi ardından diş hekiminden bir mesaj "yarın ikinci görüşmeye gelir misiniz" diye :D diyorum ki 8 ay iğrenç duygular boş düşünceler ile geçti bomboş bir 8 ay... atlatılıyor bir şekilde sadece kendine güvenmek lazım. iş seçme zamanı geçti...
 
Back
X