Üniversite Kabus Gibi ...

Daha oncede bu konudan yakinmistim... Universite 1. sinifin sonuna geldim. Bir sene boyunca ne okula nede sinifa alisamadim o kadar tuhaf insanlar varki ben okul hayatim boyunca hic boyle kaynasma sorunu alisma sureci yasamadim inanin.Hani bi insana bi alisamazsiniz o samimiyeti kuramazsiniz ya bi turlu aynen oyle.Asla asosyal cekingen degilim hep arkadas cevrem genis olmustur ama universitede neden boyle oldu anlamadim. Lisede ilkogretimde hic boyle degildi.Resmen kendime olan ozguvenim yok oldu acaba diyorum bendemi birsey var ama yok hicbizaman boyle bi sorunla karsilasmadim. Yatay gecisi dusundum ortalamamda yuksek fakat okuldan cikan sacma sapan bi nedenden dolayi bu sene o is yatti.Yani bu okulu bi sene daha cekicem .Uni hayatimin ilk iki senesini hep kotu hatirlicam. O kadar pskolojim bozukki durup durup aglayasim geliyor . Paylasicak kimsem yok bende buraya yaziyim dedim. Ne yapicam bilemiyorum ...

kaç yaşındasın bilmiyorum ama bende üniversite bitirdim.ortamını tam bilmemekle beraber sana tavsiyem sadece derslerini düşün üniversite arkadaşlığı okul bitince devam ettiren vardır ama bulamadım diye kendini yıpratma benim gördüğüm çıkar ilişkisi var.çıkarlar bitince sende bitersin bu da seni daha çok yıpratır.keşke yalnız kalsaydım dersin.inşallah yinede kafana uygun bir arkadaş bulman dileğiyle :)

hangi üniversite o, aslında 1. sınıfta böyle şeyler yaşanır, ben de yaşadım ilk aylar ağlamakla geçti nefret ediyordum ama sonra iyi arkadaşlar buldum, sen de bulursun. başka insanlarla tanışmaya çalış, klüplere üye ol ne biliyim arkadaşlarını al bir gün yemeğe falan çıkın anlıyorum şimdi 1 sene boyunca muhakkak bunları denemişsindir ama emin ol herkes bir değil. en azından beraber kahve içeceğin birini bulursun bu da bişeydir. yalnızlıktan iyidir yani arkadaşım. çok üzülme başka konularda da kendini geliştirmeye çalış ne biliyim gitar kursu olur dans kursu olur vs. en azından vaktini iyi değerlendirmiş olursun. bu zamanların bi daha eline geçmeyecek çünkü

ilk zamanlar herkes böyle şeyler yaşıyor aslında tabi önceden tanıdığın birileri yoksa bende seninle aynı durumdayım sosyal bir insanım ilk aylarda arkadaş bulmama rağmen biraz sıkıntı çektim yani sonuçta bir alışma süreci var çok farklı insanlar tanıdım ama bundan mutlulukda duydum insanlara zarar verecek tarzda huyları olmadığı sürece kimin nasıl olduğuna bakmadan tanımaya ve empati kurmaya çalışsan belki daha kolay olur alışman sonuç olarak sen gerektiği kadar istekli ve samimi olursan arkadaş buluyorsun kendini kasmanın bir anlamı yokmuş bende bunu anladım gerekeni yap kendine güven gerisini zamana bırak elbet takılcak birileri çıkıyor bu süreçtede kendini derslere vermeye devam et bir şeylerle uğraşınca zaman çabuk geçiyor ve son olarak olumsuz düşünme 2.senen çok farklı geçebilir şimdiden kötü düşünüpde kendini sınırlama :)

canım bak ben 2 üniversite gördüm ilki muhteşemdi çok güzel arkadaşlıklar kurdum çok hoş çevre edindim. 6 sene geçmiş yurttan ve sınıftan hala görüştüğüm arkadaşlarım var. ama gel gör ki 2. üniversite ben böyle kabus görmedim. DGS ile geçiş yapmıştım. sınıf mevcudunu soran hocalar olurdu. 27+1 derlerdi. +1 ben oluyorum. aralarına sonradan girdiğim için hiç biri benimsemedi beni. sadece sınavlarda değer verdiler bana çoğu ingilizce dersi başta olmak üzere birçok dersini benim sayemde geçti. normalde tek başıma otururken sınavlarda her yanım sevgili sınıf arkadaşlarım tarafından rezerv edilirdi. yine yurttan çok değerli arkadaşlarım oldu hala görüşüyorum. 4 senem bu okulu bırakacam diyerek geçti. çok şükür bitti. herkes okul bitiyo diye üzülürken ben gün saat hatta saniye saydım biteceği günü iple çektim. bitti gitti kurtuldum.
darısı sana ne diyeyim. sınıftan olmazsa yurttan arkadaşlar edinmeye çalış yoksa geçmiyo emin ol

sadem_karamel .!.:

canım bak ben 2 üniversite gördüm ilki muhteşemdi çok güzel arkadaşlıklar kurdum çok hoş çevre edindim. 6 sene geçmiş yurttan ve sınıftan hala görüştüğüm arkadaşlarım var. ama gel gör ki 2. üniversite ben böyle kabus görmedim. DGS ile geçiş yapmıştım. sınıf mevcudunu soran hocalar olurdu. 27+1 derlerdi. +1 ben oluyorum. aralarına sonradan girdiğim için hiç biri benimsemedi beni. sadece sınavlarda değer verdiler bana çoğu ingilizce dersi başta olmak üzere birçok dersini benim sayemde geçti. normalde tek başıma otururken sınavlarda her yanım sevgili sınıf arkadaşlarım tarafından rezerv edilirdi. yine yurttan çok değerli arkadaşlarım oldu hala görüşüyorum. 4 senem bu okulu bırakacam diyerek geçti. çok şükür bitti. herkes okul bitiyo diye üzülürken ben gün saat hatta saniye saydım biteceği günü iple çektim. bitti gitti kurtuldum.
darısı sana ne diyeyim. sınıftan olmazsa yurttan arkadaşlar edinmeye çalış yoksa geçmiyo emin ol

Genişletmek için tıkla...

Bırde bu korku var yatay gecıs yapıcagım gıdıcegım unıversıtedekı ınsanlar bana sonradan gelme muammelesı yapacak mı endisesi.Isın kotusu bu yıllarımı kotu hatırlamak

ben de bu sene başladım üniversiteye ve ilk aylar çok arkadaşım vardı günlerim boş geçmiyordu ama 1.dönemden sonra çok iyi anlaştığım beni sevdiklerini söyleyen insanlar beni unuttular başkalarıyla samimi olup arayıp sormaz oldular ya da sevgili yaptılar... bir de ben hazırlıktayım ama şurda hata yapmışım herkesle arkadaşlık kurmaya çalıştım sadece kendi bölümümdekilerle değil...benim bölümümden insanlar gurup halinde takılmaya başladılar bense değişik değişik insanlarla takılıyordum mesela biriyle alışverişe gidiyordum biriyle sinemaya vs. gidiyordum önceki okulumdan hocam da üniversitede böyle arkadaşlıkların olduğunu zaten çoğu çıkar ilişkisi olduğunu söylemişti ama şimdi herkesin tek bir samimi arkadaşı var bense en başta tek bir kişiyle samimi olmayıp herkesle konuştuğum için şimdi doğru dürüst kimsem kalmadı:d neyse ki okulun bitmesine az kaldı seneye böyle yapmayacağım hatta bu açtığın konuyu da unutmayalım burda seneye okulda arkadaşlık bakımından ne yaptığımızı yazalım olur mu?? :)