- Konu Sahibi sevdaduragi
- #1
annemin küçük kızı üniversiteyi kazanmış ve yaşadığı şehirden uzak bir yere gidiyordu
üniversiteye kadar hiç erkek arkadaşı olmamış ben 1. sınıfın 2. döneminde birisiyle tanıştım
evimden üv. olduğu şehre dönerken aynı otobüste aynı şehre aynı üv. giden ilk aşkım benim valizimi taşıyamadığımı görünce bana yardım isteyip istemediğimi sordu ve valizimi yurdumun önüne kadar taşıdı
büyük bir tesadüftürki evelsi gün gene gördüm o yeşil gözlü erkeği
selamlaştıktan sonra sohbete başladık
aynı şehirde yaşıyordu ailelerimiz ve ortak tanıdıklarımız vardı ve biz birbirimizi hiç görmemiştik o zamana kadar
telefon numaralarımızı aldık gayet saf bir niyetle
aradan 1 hafta geçtikten sonra bir mesaj 'bir şeye ihtiyacın varmı,iyimisin' o gün mesajlaştık evelsi gün buluştuk
3 ay arkadaşlık ettikten sonra bana duygularını anlattı ve hoşlandığını söyledi
bende duymamazlıktan gelip arsız bir şekilde kahkaha attım
sanki bu kahkaha seni nekadar acıtacağımın başlangıç sesiydi
4 yıl boyunca bir an olsun beni üzmeyen
beni benden çok düşünen
avcunun içinde beslediği civciv gibi davrnan
incinmemem için herşeyi yapan
ben yemek yemedim diye hiçbirşey yemeyen
ailesindeki her fert e beni anlatan
hastalanınca bana bakan
canım çekti diye bilmediğin yemekleri yapıp paketleyip bana getiren
beni 5 dakika görmek için fakülteler arasında mekik dokuyan
hastayken ve uyurken kirpiklerimi sayan
ömründen ömrüme ömür katan ,sen ;yeşil gözlü koskacaman yürekli, gözümdeki dev adam
sana hiç haketmediğin şeyler yaşattım
ve sonunda seninle ayrıldık
her ayrılış sonrasında birleşmede ağladığımda burnumu dahi silen gözümdeki dev adam
beni hiçbirzaman affetmeyeceğini bildiğim halde her gün senden af diliyorum ve hatamın bedelini ağır ödüyorum
mantıkla aşk arasında kalanlara sadece tek bir cevabım oluyor şimdi AŞK AŞK AŞK
aşkı senden öğrendim
aşkı senle yaşadım
ve çektirdiğim acıların bizzat ortasına düştüm
SANA MİNNET BORÇLUYUM SAF SEVGİNİN BANA NE OLDUĞUNU ÖĞRETTİĞİN İÇİN...
üniversiteye kadar hiç erkek arkadaşı olmamış ben 1. sınıfın 2. döneminde birisiyle tanıştım
evimden üv. olduğu şehre dönerken aynı otobüste aynı şehre aynı üv. giden ilk aşkım benim valizimi taşıyamadığımı görünce bana yardım isteyip istemediğimi sordu ve valizimi yurdumun önüne kadar taşıdı
büyük bir tesadüftürki evelsi gün gene gördüm o yeşil gözlü erkeği
selamlaştıktan sonra sohbete başladık
aynı şehirde yaşıyordu ailelerimiz ve ortak tanıdıklarımız vardı ve biz birbirimizi hiç görmemiştik o zamana kadar
telefon numaralarımızı aldık gayet saf bir niyetle
aradan 1 hafta geçtikten sonra bir mesaj 'bir şeye ihtiyacın varmı,iyimisin' o gün mesajlaştık evelsi gün buluştuk
3 ay arkadaşlık ettikten sonra bana duygularını anlattı ve hoşlandığını söyledi
bende duymamazlıktan gelip arsız bir şekilde kahkaha attım
sanki bu kahkaha seni nekadar acıtacağımın başlangıç sesiydi
4 yıl boyunca bir an olsun beni üzmeyen
beni benden çok düşünen
avcunun içinde beslediği civciv gibi davrnan
incinmemem için herşeyi yapan
ben yemek yemedim diye hiçbirşey yemeyen
ailesindeki her fert e beni anlatan
hastalanınca bana bakan
canım çekti diye bilmediğin yemekleri yapıp paketleyip bana getiren
beni 5 dakika görmek için fakülteler arasında mekik dokuyan
hastayken ve uyurken kirpiklerimi sayan
ömründen ömrüme ömür katan ,sen ;yeşil gözlü koskacaman yürekli, gözümdeki dev adam
sana hiç haketmediğin şeyler yaşattım
ve sonunda seninle ayrıldık
her ayrılış sonrasında birleşmede ağladığımda burnumu dahi silen gözümdeki dev adam
beni hiçbirzaman affetmeyeceğini bildiğim halde her gün senden af diliyorum ve hatamın bedelini ağır ödüyorum
mantıkla aşk arasında kalanlara sadece tek bir cevabım oluyor şimdi AŞK AŞK AŞK
aşkı senden öğrendim
aşkı senle yaşadım
ve çektirdiğim acıların bizzat ortasına düştüm
SANA MİNNET BORÇLUYUM SAF SEVGİNİN BANA NE OLDUĞUNU ÖĞRETTİĞİN İÇİN...
