Ben konuyu enn başından alıyım siz de okuyun..
Bizim aile baya kalabalıktır.Dıdısının dıdısı çoktur bizde ve iletişimimiz de çok sağlamdır.Her bayramda,her düğünde mutlaka herkes bir araya gelir.
Daha çocuktum ve o herkesin içinde benim için özel birisi vardı.Adı Oğuz.Benden 1-1.5 yaş falan büyüktü,hoş çocuktu.Her karşılaştığımızda ona içim giderdi ve bilirdim o da aynı şeyleri benim için hissederdi.Bakışmalarımız olurdu bol bol.Zaten benim kuzenim onun da öz kuzeniydi yani hep aynı ortamlarda bulunurduk kuzenim sayesinde.Ben hep ondan bi teklif beklerdim;çocuğum ama yine de birisi tarafından sevildiğim resmiyet kazansın isterdim.Sonra biz büyüdük..
Yıllar sonra Oğuzun benden hoşlandığını öğrendim,kuzenim söyledi bunu.Başlarda takmadım çünkü o sıralar uzun zamandır görüşmüyoduk ve ben kendime başka bi platonik bulmuştum.Kuzenime boşversene ya diyip geçiştirdim.Sonra internet üzerinden bizzat Oğuz'dan teklif aldım.Nasıl yalvardı,beni sevdiğine dair neler söyledi anlatamam.Ama ben sevmiyodum ve güya kendime göre prensiplerim vardı:sevmediğim insanla olmaz..Bu yüzden haftalarca beklettim Oğuz'u.Diğer yakınlarımın da ısrarıyla 'Tamam be,nolcak sanki bi deneyelim;hem o benim çocukluk aşkım.' dedim ve ona bi şans verdim ve başladık çıkmaya.Toplamda 2.5 hafta süren bi beraberliğimiz oldu.O zamanlar Oğuz'un telefonu yoktu ve ona ulaşamıyordum ben de ablasına mesaj atıyodum Oğuz gelince beni arasın falan diye.Ama o bana hiç dönmezdi.Sürekli arkadaşlarıyla gezip tozma peşindeydi.İlişkim var mıydı yok muydu anlayamıyordum.En son kendi kendime zaten sevmiyordun ayrıl gitsin dedim ve msn'den 'Ayrılsak daha iyi olacak.' sanırım diye mesaj attım.Mesaja cevabı bile 1 hafta sonra verdi angut.'Keyfin bilir.' dedi.Böylece ilişkimizin ilk ayağı bitmiş oldu.
Sonra günler hızla akıp gitmeye başladı ama bu sefer ben Oğuz'u özlemeye başladım.Çok enteresan ve saçma ama durum böyleydi.Her gün facebook profiline bakar oldum,yazdıklarını takip ettim,kızlarla olan durumlarına baktım.Kısaca çocuğu göz hapsine aldım.Bi süre sonra baktım ki ben bu Oğuz'a iyice abayı yaktım.Tabi bu sırada Oğuz'un da beni takip ettiğini biliyodum(teknoloji sağolsun).Her neyse öyle böyle derken bizim ayrılmamızın üstünden 9 ay geçti.Ve bir gün Oğuz yeniden benimle olmak istediğini söyledi.Nasıl mutlu oldum anlatamam.Ama tek bi sorun vardı.Oğuz liseden terkti(9. sınıftan) ve bense liseliydim hem de hayallerimde daha da yüksek yerler vardı.Sığ bi kız olduğumu düşünebilirsiniz ama bence uzun vadede bu aramızda büyük sorun yaratabilirdi.(cümleden de anlaşıldığı gibi uzun vadeli bir şey düşünüyordum.)2 gün boyunca düşündüm ve en son mantığımı mağlup ederek Oğuz'la konuşmaya başladım.Konuştuğumuz ilk günün ilk saatleri oldukça soğuktu ama sonra samimileşti ve en son 'Sana aşığım ve sana benimle birlikte olmayı düşünmen için 1.5 saat mühlet veriyorum,düşün taşın.' dedi..Ben yine de bi süre konuşmamız gerektiğini daha sonra eğer hala birbirimizi seviyorsak bi ilişkiye adım atabileceğimizi söyledim ve 1 ay mühlet istedim.Sütten ağzım yanmıştı çünkü ama o izin vermedi.Bende teklifini kabul ettim.O gün yaşadıklarım hatırımdan ömrümce çıkmaz.Benliğimin taşmak istediği başka bir gün daha olmadı hayatımda.Sonra ilişkimiz ilerlemeye başladı.2 gün,3 gün,1 hafta..Başta her şey güzeldi ama sonra her şey kötüleşti.Defalarca buluşmak istedim ama gelmedi.Hatta bi keresinde çağırdım,ısrar ettim ve bana 'Gelip gelmeyeceğimi sana mı sorcam?' dedi.Yıkıldım.O gün bana zehir oldu.Bir kaç kez daha böyle densiz laflar etti.Ve bi süre sonra hattını kapattı.Netteki profilinden öğrendiğim kadarıyla kendisine avea hat almıştı ve onu kullanıyordu.Bizse turkcell hattından konuşuyorduk.1 hafta boyunca hattı kapalıydı.Yinede ilişkimizi kurtarmaya çalıştım çünkü ona a-şık-tım.Defalarca mesaj attım,konuşmalıyız dedim ama o hiç birine geri dönmedi.Bende inadına diğer hattına mesaj atmadım.Ve sonunda Oğuz'la birliktelik yürütemeyeceğimiz gerçeği kafama dank etti.Acısa da öldürmez dedim ve ayrıldım.İlk 1 ay gerçekten de öldürmedi.Zaten o süreçte Oğuz'a da duyduğum kızgınlık,kırgınlık sebebiyle ve ona kapak olsun düşüncesiyle Mustafa diye birisiyle çıkmaya başladım.Mustafayla 2. haftamızdayken Oğuz mesaj attı.Beni sevdiğini,çok pişman olduğunu ve yeniden denemek istediğini söyledi.Bense Oğuz'a yeni bi sevgilim olduğunu,onunla mutlu olduğumu ve onu geri istemediğimi söyledim.Onu üzmek o kadar haz verdi ki.Ama bundan 2 hafta sonra kalbim acımaya başladı.Ne yaptım ben dedim.Ama iş işten geçmişti.Sonraki süreçte çok olay oldu.Çok pişman oldum,çok üzüldüm,gözüm kimseleri görmedi.Velhasılıkelam 1.5 ay sonra onunla ayrılmamızın üstünden 2 sene geçmiş olacak.Arada sırada hala onun profiline bakıyorum ama artık eskisi gibi değilim.Eskiden onu gördüğümde(ayrıldıktan sonraki süreçte tabi) kalbim yerinden çıkacak gibi atardı,midem heyecandan o kadar kasılırdı ki kusardım.Şimdiyse o da herhangi biri gibi.Pek bi anlam ifade etmiyo benim için.İlk aşkım olarak yeri apayrı tabiki ama kalbimdeki yerini çoktan kaybetti.2 senemi aldı bu ama oldu.Hatta şimdi başkası için çabalıyorum artık.Oğuz güzel bi anı haline geldi.Unuttum gitti.Bunun için özel bi çaba harcamadım;sadece zamana bıraktım.Ne de olsa 'Zaman her şeyin ilacı.'
Bu arada Oğuz'un sevgisinden hiç bir zaman şüphe etmedim.Beni kalpten sevdiğinden emindim.Nerden biliyosun diyebilirsiniz ama bazı şeyleri hissedersiniz ya ben de onun beni sevdiğini hissederdim.Buna rağmen biz olamadık çünkü çok farklıydık.Onun idealleri farklıydı benimki farklı.Tabi bi sevgilide aradığımız özellikler de.Mesela o fazla sıkılmak istemezdi bense kontrol altnda tutmak..Sonuç olarak yapamadık işte..
Siz siz olun sizden tamamen farklı olan birine dair hayaller kurmayın,üzülürsünüz.