- 9 Aralık 2020
- 608
- 215
- 33
- Konu Sahibi Sonbaharimhep
- #1
Hatirlayanlar vardir gecen bi post acmistim.yaklasik 3 hafta once kurtaj oldum .unutamiyorum aklimdan hic cikmiyor cok pismanim 
Allahim nasil gececek bu acı gozyaslarim dinmiyor.surekli bebekle ilgili kurtajla ilgili yazilar okuyorum.kafam dagilsin diye temizlik yapiyorum temizlik yaparken bile aklimda hic cikmiyor 
bugun sabah midem bulandi acaba duruyor mu bebegim dusuncesi gelince mutlu oluyorum halbiki doktor ultrasonla bakti rahime tertemiz dedi 
hayattan umidi kesmis durumdayim tam iyi olmaya calisirken kurtaj geliyor aklima diyorum sen cok kotu bisey yaptin.artik zaten mutlu olamayacaksin.yedigim yemek degil resmen zehir yiyorum sanki cok cok kotu evlat acisi cekiyorum 
kendimden utaniyorum.dün SMA hastalari bebekleri gordum tv de .agladim diyorum sen kotu bi annesin sahip cikamadin bebegine kotu bi insansin insanlar evlatlari yasasin diye cirpiniyor sen ise evladini kendi elinle aldirdin 
unutkanliklarim cok var kizimin kiyafetlerini degistirdim gecen gun kirli sepetine atacagima cope atttim 
ocaga yag koydum yemek icin az daha yaniyormus tesadufen mutfaga girince farkkettim 
hep kurtaj gununu dusunuyorum kafamdaki sarhosluk uyusukluk hissi 
hala oyleyim ama biraz daha iyim zihin olarak.psikologa henuz gitmedim kucuk bi yerde oturuyorum ve de devlet hastanesine gelecek olan doktoru bekliyorum.dua kismina gelince dua ediyorim fakat rabbim beni niye affetsin ki diyorim 
sanki evimden bi kisi eksilmis gibi 
kizmiydi erkek miydi neydi kime benziyor du bilmiyorum ama muthis bi tanima hissi sanki yillardir benleymis de gitmis gibi ozluyorum onu 
benim kucuk hashas tanemmmm 

Nasil kiydim ben sana

























Nasil kiydim ben sana

