Merhaba hanımlar
Depreşti acı içimde yine. Yine kulağımda seninin cinladigi, gözümde gülüşünün belirdiği bir gün.
5 ay önce nisanlimdan ayrıldım o terketti. Çok zor bir dönem geçirdim çünkü öyle medenice bir ayrılık değildi bizimkisi. Ayrılırken bir görüşmeyi bile çok gördü. Allah rızasıyla gelip istedikleri insanı paçavra gibi yakasından atmaya çalıştı. Neler neler. Neden yaptı bunu? Bizim birbirimizden farklı olduğumuzu düşünüyormuş ona daha ketum bir insan gerekiyormuş ben içi dışında olan bir insanmisim. O da deve kinliydi. En ufak şeyleri buyuturdu de buyuturdu.
Gerçekten farkliydik. Ama sevmiştik. Ayrılmaktan çok bana bu travmayi yaşatan sanırım bana ettiği muamele oldu. Bana ettiği muameleyi hayatım boyunca kimseden görmedim. En kiyamadigim insandan gördüm. Ben izin verdim buna belki. Ölüm gibiydi ayrilik bana. Keske daha güçlü olabilseydim.
Ara ara böyle oluyorum. Fazla ajite ediyorum durumu galiba. Her şarkıda kendimden birşeyler buluyorum. Mutluluklarim geliyor aklıma. Ve beraberinde hayal kirikliklarim.
Beni öylesine suçlamıştı ki ayrılırken. Dinledim dinledim dedim ki sen beni böyle iki paralık anlatıyorsun ya dilerim bir gün gerçekten hatalar yapan birine rastla. O zaman anlarsın beni. Sonra hayır sen cok kiymetlisin dedi.
Sonra onca çabadan sonra bıraktım bende. Çok acı çektim ama yazmadım artık. Birgün baktım durduk yere faceden engellemiş sonra birkaç gün geçti kaldırdı engeli. Tabi bende kafalar karıştı. Günler sonra yine engelledi. Küçük şeyler bunlar. Ama anlam yukledim. Acabalar geziniyor beynimde.
Bu adam benim kimyami bozdu. Neden unutamıyorum. Neden bogazim düğümleniyor her aklıma geldiğinde? Daha ne duymak istiyorum?