- Konu Sahibi cinsilatif
- #1
Bunu yapmak istemezdim yani en özelimi yazıp destek almak pek tarzım olmadı ama sanırım ihtiyacım var.
Sevgili kızım ünvyi kazandı .benden çok uzaklara gidiyor ve ben hiç iyi değilim arkadaşlar
Çünkü sadece bi evlat değil o bana
şu an içimden geçenler klavyede şekil bulacak. inanın şimdiye kadar kimselere söylemediğim şeyler dökülecek parmaklarımdan
Onu tanıdığımda 6 yaşındaydı.bense 25
Daha öncesi de vardı elbet. benim yeterince anne olmadığım ,onun beni anne bellemediği ,ismimi söylediği yıllar
O yıllar nasıl geçti bilmiyorum.hiç yaşadığım ,sustuğum yıllardı.
Zamansız gelmişti hayatıma.hiç hesapta yoktu daha ben çocuktum. çocuğun çocuğu oldu demişlerdi
Bilemedim o zamanlar anne olmak ne demek
Daha 1 yaşındaydı ondan kendimi kopardığımda.gözüm görmedi, kulağım duymadı onu
Sadece koca gözlerine bakıp ağlamayı bildim ve içimden neden diye sormayı
Gün geldi yavaş yavaş omuzlarım dikleşmeye aklım berraklaşmaya başladı.aldım hiç tanımadığım kuzumu ve bilmediğim bi şehre geldim
Okula başladı.anne demeye de
Başlarda tuhaf gelirdi anne lafını duymak.anne dediğinde bana mı dedi diye emin olmak için sağıma soluma bakınırdım.
Alışmaya çalıştık birbirimize.yeni şehre, insanlara ve hayata hiç bilmediğimiz
Sonra konuşmaya başladık.daha çok ben.aklımda kalan ne varsa…
Bazen karanlıkta kaldık. bazen susuz ,bazen az doydu karnımız ,bazen üşüdük birbirimize sarıldık
Sıkıntılar icatlar yaptırdı bize
Mesela gazımız kesildiğinde ;çamaşır makinesini boş çalıştırıp akan sıcak suyla yıkandık
Mum ışıgında sehpa üzerinde romantık yemekler yedik.elektriğimiz olmadığında
sakız çiğnemenin acıktırdığını ve çiğnememek gerektiğini
Ders çalıştık birlikte.annenin ödevi var sen kendin yapmalısın dediğimde boynunu büküp gitmeleri var bide
Soranlara çok iyiyiz dedik.hiç sıkıntımız yok.
6 yıl geçirdik böyle
Sonra büyüdük.
Yeni evimiz yeni hayatımız ve artık paramız vardı.
hemen bisiklet aldık. hayalimizdi…tv ve kuzuma hep istediği bi yatak odası
O yılların üzerinden çok zaman geçti.
Artık bize bişey olmaz dediğim bi anda bu sefer de hayat kuzumun sağlıyla bi çelme taktı bana
Yok artık dedim.bu kadarı da fazla..tam 4 kez hayatımın anlamını ameliyat masasında gördüm
her seferinde tam ağlayacakken biri sarılıp.sen çok güçlüsün derdi
Susardım…
Oysa ne çok isterdim bi omza başımı koyup günlerce ağlamayı.yapamadım hiç
Biz artık anne kız değiliz.daha öte bi şey …adı konulmamış… tarifi yapılmamış…
Arkadaş, sevgili, anne, çocuk, baba, dost, abla, abi yeryüzündeki tüm sevgilere karşılık gelecek sıfatlara sahip bi duygu ,bi anlam
Bir tek benim bildiğim .belki o bile bilmiyordur ona yüklediğim anlamı.
Her yere düştüğümde ha gayret dememin onun içinliğini ya da onun yolundan taşları dikenleri ayıklamamın sebebini
Hala birlikte yatan anne kızız biz.kavga da ettik.kızdık da birbirimize
ama sarılmadan sımsıkı bi gün geçirmedik.seni seviyorumsuz saatimiz olmadı.
15 yıl olmuş beraber yola çıkalı ve artık yollarımızı ayırma vakti
Üzgünüm,korkuyorum,yalnızım,kalbim ağrıyor,sesim acıyor
Allah canını sağ etsin ,istediğin yerde ol. teselli cümlesi dilimde.
göz yaşım yanaklarımda
Güle güle biricik kızım...
Sevgili kızım ünvyi kazandı .benden çok uzaklara gidiyor ve ben hiç iyi değilim arkadaşlar
Çünkü sadece bi evlat değil o bana
şu an içimden geçenler klavyede şekil bulacak. inanın şimdiye kadar kimselere söylemediğim şeyler dökülecek parmaklarımdan
Onu tanıdığımda 6 yaşındaydı.bense 25
Daha öncesi de vardı elbet. benim yeterince anne olmadığım ,onun beni anne bellemediği ,ismimi söylediği yıllar
O yıllar nasıl geçti bilmiyorum.hiç yaşadığım ,sustuğum yıllardı.
Zamansız gelmişti hayatıma.hiç hesapta yoktu daha ben çocuktum. çocuğun çocuğu oldu demişlerdi
Bilemedim o zamanlar anne olmak ne demek
Daha 1 yaşındaydı ondan kendimi kopardığımda.gözüm görmedi, kulağım duymadı onu
Sadece koca gözlerine bakıp ağlamayı bildim ve içimden neden diye sormayı
Gün geldi yavaş yavaş omuzlarım dikleşmeye aklım berraklaşmaya başladı.aldım hiç tanımadığım kuzumu ve bilmediğim bi şehre geldim
Okula başladı.anne demeye de
Başlarda tuhaf gelirdi anne lafını duymak.anne dediğinde bana mı dedi diye emin olmak için sağıma soluma bakınırdım.
Alışmaya çalıştık birbirimize.yeni şehre, insanlara ve hayata hiç bilmediğimiz
Sonra konuşmaya başladık.daha çok ben.aklımda kalan ne varsa…
Bazen karanlıkta kaldık. bazen susuz ,bazen az doydu karnımız ,bazen üşüdük birbirimize sarıldık
Sıkıntılar icatlar yaptırdı bize
Mesela gazımız kesildiğinde ;çamaşır makinesini boş çalıştırıp akan sıcak suyla yıkandık
Mum ışıgında sehpa üzerinde romantık yemekler yedik.elektriğimiz olmadığında
sakız çiğnemenin acıktırdığını ve çiğnememek gerektiğini
Ders çalıştık birlikte.annenin ödevi var sen kendin yapmalısın dediğimde boynunu büküp gitmeleri var bide
Soranlara çok iyiyiz dedik.hiç sıkıntımız yok.
6 yıl geçirdik böyle
Sonra büyüdük.
Yeni evimiz yeni hayatımız ve artık paramız vardı.
hemen bisiklet aldık. hayalimizdi…tv ve kuzuma hep istediği bi yatak odası
O yılların üzerinden çok zaman geçti.
Artık bize bişey olmaz dediğim bi anda bu sefer de hayat kuzumun sağlıyla bi çelme taktı bana
Yok artık dedim.bu kadarı da fazla..tam 4 kez hayatımın anlamını ameliyat masasında gördüm
her seferinde tam ağlayacakken biri sarılıp.sen çok güçlüsün derdi
Susardım…
Oysa ne çok isterdim bi omza başımı koyup günlerce ağlamayı.yapamadım hiç
Biz artık anne kız değiliz.daha öte bi şey …adı konulmamış… tarifi yapılmamış…
Arkadaş, sevgili, anne, çocuk, baba, dost, abla, abi yeryüzündeki tüm sevgilere karşılık gelecek sıfatlara sahip bi duygu ,bi anlam
Bir tek benim bildiğim .belki o bile bilmiyordur ona yüklediğim anlamı.
Her yere düştüğümde ha gayret dememin onun içinliğini ya da onun yolundan taşları dikenleri ayıklamamın sebebini
Hala birlikte yatan anne kızız biz.kavga da ettik.kızdık da birbirimize
ama sarılmadan sımsıkı bi gün geçirmedik.seni seviyorumsuz saatimiz olmadı.
15 yıl olmuş beraber yola çıkalı ve artık yollarımızı ayırma vakti
Üzgünüm,korkuyorum,yalnızım,kalbim ağrıyor,sesim acıyor
Allah canını sağ etsin ,istediğin yerde ol. teselli cümlesi dilimde.
göz yaşım yanaklarımda
Güle güle biricik kızım...
