- 15 Haziran 2016
- 7.901
- En iyi cevaplar
- 1
- 21.032
- 348
- 39
Anneannem 85 yaşında, felç geçirdi, beyin kanaması geçirdi, ciddi kemik erimesi var bir yıl arayla kolu ve bacağı kırıldı kaynamıyor kemik, Akdeniz anemisi şeker tansiyon ne istersen var, dedemde aynı yaşta ruh hastası malesef, köyde yaşıyorlar soba yakıyorlar tarım yapıyorlar, her işlerini kendileri görüyorlar, alışveriş yemek temizlik hastane işleri….her bayram anneannem baklava açar börek açar yollar, her kış tarhanamızı turşumuzu salçamızı yapar yollar….bende gençliğimde benzer şeyler yaşadım. asosyal biri olmak zorunda kaldım bir dönem. sonra annemin bunu farkeden bir arkadaşı annemle bir konuşma yaptı da düzeldi.
bakıyorum yurtdışında 60-70 hatta 80 yaşında insanlar hastaneye giderken haber bile vermiyorlar elleri ayakları tutuyorsa.
ama bizde 50 yaşında başlıyorlar herşeyimle ilgilen demeye.
elbette cani olmayan herkes gereken her durumda anasının babasının yanında oluyor zaten. ama konu çoğu zaman rollerin değişimine dönüyor.
bizim ülkede çok az insan yaşlılığımda çoluğuma çocuğuma yük olmayayım diye gençlikte kendisine maddi-manevi yatırım yapıyor.
kalanı nasılsa bakmak zorunda diye salıyor.
Annem 60 yaşında en son ne zaman bir ekmek aldı hatırlamaz, hiç donum kalmadı diye eşimi arar taksicilik hamallık yaptırır

Kolumdan ameliyat oldum, bir ay kadar felç oldu kolum, ameliyatın haftasına beni aradı annem senin bebeğin varya evde yemeğin vardır ben bugün yapmadım nette takıldım bana yemek yolla dedi ya
Üç lafının ikisi ben kaç yaşında kadınım
Doğum zamanım geçti oğlum doğmuyor bir türlü, hastaydı bebeğim, benim dudaklar şişti dilim uyuştu tek damla suyu kalmamış bebeğimin sabahına sezeryana girecem aramış gece yarısı ben kaç yaşında kadınım sakinleştirin beni ay ben çok korkuyorum artık siz analık babalık yapacaksınız bize diyor
Nasıl dertliysem anlattımda anlattım afedersiniz
Ama gerçekten iğreniyorum bu zihniyetten