Beni anlamışsınız bu kadar az anlatmama rağmen.Bilemiyorum ciddi bi ikilem işte evet.İyiliği ömür boyu unutulmaz, ama diğerlerine susmuş olmak sırf o iyilik yüzünden beni çok yıprattı çok bunalttı, karar veremiyorum.
Yani şöyle düşünüyorum,
Ben birine kimsenin yapamayacağı bir iyilik yapsam bunu gerçekten sevdiğim için yaparım.
Hiçbir çıkarımın olmadığı sadece yardıma muhtaç olduğu için.
Daha sonrasında ben o iyiliğin üzerini örtecek derecede kötülük yapıyorsam, yeterince iyi bir insan değilim demektir. İyiliği ise bir çıkar uğruna yapmış olurum. Menfaat uğruna yaparım.
Kaz gelecek yerden tavuk esirgemek istemeyen insanlar bunu göze alırlar.
İş konusu diye tekrar düzenleme yapmışsınız.
Konu iş olduğunda belki kötülük meselesine degilse de hak arama meselesine yakın duruyorum.
Çünkü is yeri çıkarın ve menfaatin en çok döndüğü yerlerden biri.
Hani ben sandım ki hayatınız dibe çökmüşken elinizden tutup size can verdi. Ha belki de öyle.
Ancak iş meselesinde anlayabiliyorum, yapılan iyiliği ve sonrasında isi bitince yapılan kötülüğü.
Siz bu insana inanmıştınız ve inancınızı kırdı.
Hem de berbat duruma getirdi sizi.
Mutsuzluk verdi.
Maddi açıdan da epey zarar görmüşsünüz.
Hoş önce iyilik yaptı, sonra kötülük diye bir insana bunu ödetme hakkımız var mi bilmiyorum.
Belki kendi hayatında değişiklikler oldu.
Elinde olmayan şekilde size zarar verdi.
Burayı biliyor musunuz?
Maddi anlamda hakkını arayabileceğin durum varsa muhakkak ara.
Sen duygularına değil, sadece maddi anlamda gördüğün zararı temin et.
Yeterince etik oldu mu bilmiyorum
İs deyince bu şekilde düşüncelerim.
Mune
konumu kapar mısınız lütfen