Söylediğiniz olayı lisede, üniversitede 2 defa yaşadım. Kardeşim kadar yakın bulduğum, yediğimiz, içtiğimiz bir, hastalanınca okulu asıp başında durduğum kişi en ihtiyacım olduğu zamanda ve mezun olacağı son 1 ay muhabbeti kesti hatta vedalaşmadan gitti. Çok ama çok üzülmüştüm. Çünkü çok şey paylaştık ve sebepsiz yere veda bile etmeden gitti. 2 ay sonra aradı hata yaptım, ne desen haklısın özür dilerim dedi ama benim artık dostluğa inancım kalmadı.Düğünü oldu davet etmedi. Ara sıra hala aklıma gelir ne düşünerek böyle davrandı merak ederim. Sonuç; artık kimseyle dostluk kurmuyorum. Tanıdığım her yeni insan tanıdık olmanın ötesine geçmiyor benim için. Artık yalnızken bile güzel zaman geçirebiliyorum ve inanın dosta ihtiyaç duymuyorum.