yaklaşan sonumuz...

Tek dertleşme yerim burası oldu..Bende ara ara başkalarının dertlerine derman olmaya çalışıyorum bazen kendim alıyorum sazı elime..
Ben çok mutsuzum...Eşimle konuştuk az önce yatakta uzanırken..konuşmalar aldı başını gitti...Gittiği yer kıssadan hisse ikimizinde pişman olduğu..Ama bukez çoook sakindik kavga gürültü kalp kırmaya incitmeye çalışmak yoktu..9. ayımızdayız...Ama her geçen gün deli bir aşkla başlayan herşeyden birşeylerin eksildiğini izliyorum üzülerek..Bunun sebebini anlatmıştım eşimin iflah olmaz ailesiydi sıkıntılarımızın sebebi..Şimdi yoklar huzurluyuz kavgalarımız bile düzgün,insani,sesler yükselmiyor bile..
Fakat çok şey gitmiş onu anlıyoruz her ikimizde..Öncelikle 'güven ' ...hiç kalmamış..sonra 'inanmak' o da bitmiş...Biz birbirimizle her yola çıkardk halbuki...'sevgi ' mi ? Eşimde onunda azalıyor olduğunu uzundur izliyorum..Bu gece bana evlilikten,kadınlardan ilişkilerden nefret ettiğini söyledi artık...Ki biz birbirimize delirirdik..Ben se çok üzüldüm sözleri karşısında ama çaktırmadım önceden olsa hüngür sümük ağlardım.
Çaktırmak istemedim çünkü öyle çok haksızlığa uğradım ki ve öyle çok fedakarlık yaptım ki..Az önceki sözleri duymayı haketmemiştim galiba..Hikayemi konularımdan bilenler bilir,sarsıcı bir 9 ay geçirdim..Fakat tüm bunlafrın ardından tek ödülüm bu cümleler olunca...sadece pişmanlığa dönüşüyor herşey..
ki ben bu cümleleri ilk defa onun ağzından dökülürken değil,konuşmasında bakışında duruşunda herşeyinde aylardır hissediyordum zaten..Ben onun dillendirmediklerini dinliyordum aylardır farkında değildi...Artık o koca kavgalar,gürültüler yok,şaşkınlıklar,şoklar,hüngür sümük ağlamalar yok..ikimizde öyle alışığız ki en kırıcı sözlerimize..Öyle tanıdıkki..Heralde en korkutucu ve tehlikeli safha olsa gerek..
Artık bitiyor galiba yavaş yavaş..yaşananlar,hayalkırıklıkları ,iliişkimizden koparılan koca parçaların bizi ufacık bırakmış olmasının şaşkınlığıyla karşı karşıyayız..
Hissediyorum ..Bitiyor...

hakkında hayırlısı ne ise o olsun canım. ailesiyle aranızda yaşananlar yüzünden sevginiz bitmez ,birazcık zaman verip ayrı kalmayı deneyin canım.

9 ay öyle hoyrat geçti ki..Şimdi herşey yok olmuş gibi...Bitmiş..Ben bambaşka bir kız oldum değiştim ,yaşam kokardım oysa...Şimdi gözümün içine bakan boğulur yanlızlığından ...Bilmiyorum..yürümeyecek,artık net görüyorum...Sürüklemek oldu bizimki galiba,iş hislerin bitimine kadar dayanıyorsa...

Bakın bu konuşma sizin yeni başlangıcınız olabilir..Lütfen dediğimi kulak ardı etmeyin..
Eşler arasında bu tür kavgasız iç boşalmaları yeni başlangıçlara neden olabiliyor-oluyor.. Ertesi gün ikinizde kırgın ama üstünüzden yük kalkmış gibi uyanırsınız..
İkinizinde birbirinize bakış açınız değişir; ''acaba'' ile bakarsınız birbirinizin gözlerinin içine..
Çünkü kaybetme korkusu, ve sevginin azalması duygusu sarmıştır iki tarafıda, üstelikte çaktırmamaya çalışacaksınız.

Bu durumu kullanın derim ben..Yeniden canlandırmak için bir adım atın, o da atacaktır emin olun buna..
Hafif bir gülümseme, çok konuşmadan ve asla geçmişin bir saniyesinden bile konuşulmayacağı güzel bir akşam yemeği, sakince izlenebilecek sizin seçtiğiniz bir film v.s Böyle böyle yeniden başlayabilirsiniz..

Yazı diliyle anlatmak çok zor; fakat aile uzmanlarının ilk bir yıl içinde bu gel-gitlerin yaşanabileceğini ve bir yılı tamamlayana kadar sabredilmesi gerektiğini söylüyorlar..Az daha sabır..

Söylenilenleri atın kafanızdan..Eşiniz söylemişse sizde konuşmus ve kırıcı sözler söylemişsinizdir.
Karşılıklı olduğuna inandırın kendinizi ve deneyin.Son bir şan değmez mi o büyük başlayan aşkınıza.. ?

Birsen82 .!.:

Bakın bu konuşma sizin yeni başlangıcınız olabilir..Lütfen dediğimi kulak ardı etmeyin..
Eşler arasında bu tür kavgasız iç boşalmaları yeni başlangıçlara neden olabiliyor-oluyor.. Ertesi gün ikinizde kırgın ama üstünüzden yük kalkmış gibi uyanırsınız..
İkinizinde birbirinize bakış açınız değişir; ''acaba'' ile bakarsınız birbirinizin gözlerinin içine..
Çünkü kaybetme korkusu, ve sevginin azalması duygusu sarmıştır iki tarafıda, üstelikte çaktırmamaya çalışacaksınız.

Bu durumu kullanın derim ben..Yeniden canlandırmak için bir adım atın, o da atacaktır emin olun buna..
Hafif bir gülümseme, çok konuşmadan ve asla geçmişin bir saniyesinden bile konuşulmayacağı güzel bir akşam yemeği, sakince izlenebilecek sizin seçtiğiniz bir film v.s Böyle böyle yeniden başlayabilirsiniz..

Yazı diliyle anlatmak çok zor; fakat aile uzmanlarının ilk bir yıl içinde bu gel-gitlerin yaşanabileceğini ve bir yılı tamamlayana kadar sabredilmesi gerektiğini söylüyorlar..Az daha sabır..

Söylenilenleri atın kafanızdan..Eşiniz söylemişse sizde konuşmus ve kırıcı sözler söylemişsinizdir.
Karşılıklı olduğuna inandırın kendinizi ve deneyin.Son bir şan değmez mi o büyük başlayan aşkınıza.. ?

Genişletmek için tıkla...

Canım çok teşekkür ederim..Yazdıklarını okurken bir yandan ağlıyorum..Son bir şans falan demişsin ya bir de..çok duygulandım,bastırıp bastırıp kustum gözyaşlarımı şimdi..Söylediklerinizi düşünücem ,yarın eşiminde yaklaşımına bakarak denemeye çalışıcam...İçim darmadağın Allah'ım,derslere yaslanmaya çalışıyorum,kendi ayaklarımın üstüne sıkı sıkı basmaya çalışıyorum bunları yaşadıkça

Bence en başta eşinle birbirinize şunu sormalısınız. Bütün bunlar yaşanmamış olsaydı ya da yaşadıklarımızı unutmanız mümkün olsaydı beraberliğinize devam edebilirmiydiniz. Daha doğrusu sizin evliliğinizi bitiren dışardaki sorunlarmı yoksa sizin birbirinize olan davranışlarınız mı? Evlilik sorumluluk demektir, erkekler bu sorumluluğu kadınlar kadar kolay kaldıramazlar ve mümkünse ilk çıkıştan çıkmaya çalışırlar. Bu çıkışlar sizin evliliğinizde oldukça fazla ve eşini her an taciz etmiş olabilir. Yaşadıklarınızın evliliğinizi yıpratmış olması da bir gerçek. Eğer bunlar tamir edilebilirse hala o insanla yaşamak istiyormusunuz bunu sorun kendinize...

slowly .!.:

Bence en başta eşinle birbirinize şunu sormalısınız. Bütün bunlar yaşanmamış olsaydı ya da yaşadıklarımızı unutmanız mümkün olsaydı beraberliğinize devam edebilirmiydiniz. Daha doğrusu sizin evliliğinizi bitiren dışardaki sorunlarmı yoksa sizin birbirinize olan davranışlarınız mı? Evlilik sorumluluk demektir, erkekler bu sorumluluğu kadınlar kadar kolay kaldıramazlar ve mümkünse ilk çıkıştan çıkmaya çalışırlar. Bu çıkışlar sizin evliliğinizde oldukça fazla ve eşini her an taciz etmiş olabilir. Yaşadıklarınızın evliliğinizi yıpratmış olması da bir gerçek. Eğer bunlar tamir edilebilirse hala o insanla yaşamak istiyormusunuz bunu sorun kendinize...

Genişletmek için tıkla...

Yaşananlar tamir olmuş olsaydı evet yaşamak isterdim sanırım..Fakat sıkıntı şu ki bu mümkün değil artık diğr konumu okuyanlar bilirler fazla ekstrem durumlardı bizimkisi..Çok büyük haksızlıklara maruz kaldım..Ve artık eşime gr güvenmiyorum,artık kimseye güvenemiyorum...Kendime sıkı sıkıya sarıldım ne yaşarsam içimde kendi kendime çözmeye çalışıyorum,mücadele ediyorum güçlü olmak ve daha güçlü olmak için..

canım bence sakin kafa ile düşünücce pişman olacagın şeyler yapma hangi evlilikte sorunlar olmuyorki her insan dört dörtlük yaşamıyor ilakide sorunlar oluyor anladıgım kadarıyla eşin senden git gide uzaklaşıyor eşinin alışkın olmadıgı bir yaklaşım tarzı ile yaklaş bundan sonra evliligin biraz olsun canlansın çok daha yenisiniz siz kendinide üzme
allah yar ve yardımcın olsun

edali368 .!.:

canım bence sakin kafa ile düşünücce pişman olacagın şeyler yapma hangi evlilikte sorunlar olmuyorki her insan dört dörtlük yaşamıyor ilakide sorunlar oluyor anladıgım kadarıyla eşin senden git gide uzaklaşıyor eşinin alışkın olmadıgı bir yaklaşım tarzı ile yaklaş bundan sonra evliligin biraz olsun canlansın çok daha yenisiniz siz kendinide üzme
allah yar ve yardımcın olsun

Genişletmek için tıkla...

Saol Edacım..Eşim için daha fazlasını yapacak gücü bulamıyorum kendimde öyle bıraktım artık çok yoruldum bunaldım çabalamıyorum bende aslında..Çünkü sanırım artık çabalamak için pek sebebim kalmadı,sabrımsa çoktan tükendi bitti ,ben ...ben uzundur benle diiildim..Kavgalarımız bile artık hani okadar yorgun düşmüşüz ki sakin normal bir ses tonuyla oluyor,güzel güzel..Bu güzel fakat o vazgeçişi sezdiriyor her seferinde.Bilmiyorum..Şeytan yeni evliyle çok uğraşırmış derler bizim şeytanımız öyle bol ki...

marselya .!.:

Canım çok teşekkür ederim..Yazdıklarını okurken bir yandan ağlıyorum..Son bir şans falan demişsin ya bir de..çok duygulandım,bastırıp bastırıp kustum gözyaşlarımı şimdi..Söylediklerinizi düşünücem ,yarın eşiminde yaklaşımına bakarak denemeye çalışıcam...İçim darmadağın Allah'ım,derslere yaslanmaya çalışıyorum,kendi ayaklarımın üstüne sıkı sıkı basmaya çalışıyorum bunları yaşadıkça

Genişletmek için tıkla...

Evet lütfen ama lütfen düşünün..İçimden bir ses herşeyin çok iyi olacağını söylüyor inşaallah..

Ama eşinizin tepkisine bakarak yönlendirmeyin kendinizi lütfen ..ASLA anlayamazsınız bu kırgın halinizle..
O da kendisini ve duygularını saklayacaktır sizin gibi..

Dediğimi yapın ortamınızı uygun bulursanız; sonrası taktir Mevlam'ın.
En azından ilerde keşke keşke son bir kez daha deneseydim dememek için, aşkınız için.

Bunu yaptıktan sonra 3-4 gün boyunca brişeyler değişmezse; bu yaptığınız son çabanızla birlikte diğer duygularınızında içinde olduğu ılımlı,içten ve sessiz bir mektup yazarsınız eşinize.. Görebileceği bir yere koyarsınız ve bundan sonra hiö konuşmazsınız.

Buda hem ikinci adım olur hemde eşinize çok iyi bir ders..Bu sefer eğer içinde sizi hala tutuyorsa bu sefer diğer adımları o atacaktır..

Hayırlısı kardeşim..Rabbim yardımcınız olsun, ve hayırlı kılsın sizleri birbirinize.Amin.

Belki bundan yıllar sonra kendini görmek istediğin yer eşinin yanımı, yoksa başkası mı olsa daha mutlu olursun; bunu düşünebilirsin. Gerçekci düşünmen gerekiyor fakat ani karalar vermemelisin. Evllik kararı nasıl kısa sürede alınmıyorsa boşanma kararı da kısa sürede alınmamalıdır. Sen bir psikiyatriste gitsen ve sıkıntıların için bir süre yardım alsan en azından tahammül gücün artar ve belki daha sağlıklı düşünebilirsin. Şunu düşün kanser olsan ve 3 gün sonra ölecek olsan eşinin ailesinin söyledikleri ya da onlarla yaşadıkların senin ne kadar umrunda olurdu. Senin için inşallah en iyisi olur.

Bence hemen karar verme evliligin daha yeni sayilir belki $uan saglikli dü$ünemiyorsundur kendine ve e$ine zaman tani lütfen...
Tekrar deneyin ki sonra aklinizda ya bunu yapsaydim kalmasin.
Evlilik cidden çok zor ama tam bir düzene girmesi için bir kaç yilinizi alabilir, 2-3 yil çeki$meli geçermi$ uzmanlarin görü$ü bu.
Zor da olsa en güzel güne$ler en dip karanliklarin ardindan dogarmi$...sabir ve dua Rabbim yardimciniz olsun

yaradana sığın..o hakkımızı teslim etsin bizim..eşlerimizin içine merhamet adalet sevgi versin..bize de onları şirin göstersin..göstersin ki mutlu olmak için çıktıgımız bu yolda şimdiden yalnız kalmayalım..

Sorununuzu anlamak için geçmiş konularıda okudum.
Ailesi ile olan sorunda tamamen haklısın.
Evliliklerde kişi kendisine yapılan ayıptan önce ailesine yapılanı düşünüyor.
Ama ailesinin hatasını evliliğine bu denli yansıtması da eşinin hatası.
Bu gece ki konuşmaları ciddiye alma derim.Her evlilikte pürüzler olur.
Üstelik daha çok yeni bir evlilik sizin ki.
Ben de çok kıdemli sayılmam 15 aylık evliyim ama ne zaman ve nasıl olduğunu bilmediğim bir bakış açısı geliştirdim.
İlk zamanlar her tartışma da ''tamam bitti,bu böyle gitmez,evlilikten beklediğim bu değildi''diye gemileri yakardım.
Yapı olarak da biraz çabuk parlarım.Ama anlıktır öfkelerim.Biraz da büyütürüm durumu ve tepkilerim fazla,hissettiklerim aşırı kaçar o anlarda.
Ama bir süre sonra gördüm ki,her tartışma ne kadar şiddetli yaşanırsa yaşansın bitiyor.
Ertesi gün hiç bir şey yaşanmamış,hiç gerilmemiş tartışmamışız gibi devam ederdik.
Sonra bu durum o kadar bile uzamamaya başladı,yüz-göz mü olduk nedir bazen tartışma sonrası''hadi bi kahve yapalım da balkon da içelim''der olduk:)
Tartışmanın kritiğini yapıp eğlendiğimiz de oldu,hiç konuyu açmayıp yok saydığımız da.
Şimdi şunu anladım ki bitirmek,vazgeçmek öyle kolay değil...Eğer gerçek sevgi söz konusuysa inan dillendiği kadar kolay hayata geçmiyor.
Bir de bu tartışmaları pek dillendirmemekten yanayım,üzerine ne kadar konuşulursa o kadar hırslanıyor insan.
Bir tek anneme anlatırım çok kafama taktığım bir tartışmayı.Artık kafama takabileceğim büyüklükte tartışmıyoruz bile.
Bana ''nasıl gidiyor''dediğinde ''merak etme biz böyle gideriz''diyorum:)
Şimdi sen bu gece ki konuşmanın üstüne bir gece yat...
İnan bu çok iyi geliyor.Ertesi sabah canını hala bu gece ki kadar yakmadığını görüceksin.
Eşinin bu gece ki konuşmalarını ciddiye alma çünkü insan bazen gerçekten saçmalamaya bile ihtiyaç duyuyor.
Bir tartışma da ''şu an bitse canım acımaz''dedikten yarım saat sonra ''asla vazgeçemem bizden,seni kaybedemem''diye sarılıp ağladığımda
anladım ilişkilerde ki o ince dengeyi.Bir taraf belirsizlik ise diğer taraf çok belirgin.
Yani rayına oturana kadar böyle gel-gitler yaşanıyor.sonra zaten kabulleniyorsun bu sorunların,tartışmaların,acabaların ilişkinin bir parçası olduğunu.
Şimdi eğlencesini bile yaşıyorum bazen,psikopatlık diye düşünülmesin ama ben emekli çift gibi yaşamaktansa,
aksiyonu olan,yaşayarak öğrenilen bir ilişkiyi seviyorum galiba.Kabul biraz yorucu oluyor ama o da bir yere kadar.
Dediğim rayına oturma meselesi hallolunca her şey süt liman olmasa da,o an ki huzursuzluğun geçiceğini,onca zaman sahip çıktığın sevgiden
böyle bir gerginlikle vazgeçemeyeceğini anlıyorsun.
Uzun ettim biliyorum:)Ama sakın bu diyaloğa takılıp ani bir karar verme.
Eşinin o an neler hissettiğini ve hissettiklerinden emin olup olmadığını bilemezsin.
Dilerim en kısa sürede aşarsınız bu süreci.İnan sonrasında düzene girecek her şey...

emin ol hiç birşey bu kadar kolay bitmiyor. sadece eşinin davranışlarına göre hareket etme ondan ışık görmesende sen ilgi göster iyi davran. zaten ilişkilerde fedakarlık yapan hep biziz yien yapmalıyız kaybetmemek için. ben inanıyorum sorunları atlatıcağınıza. erkekler evde sadece huzur ister yapmamız gereken o herkesin eşi dırdır yapınca kaçıyo kavgadan hep uzak olmalıyız

canım daha oncekı konularını da bılıyorum.gercekten zor bır donemden gectın ve devam edıyorsun.senın sorunun aslında esınle degıl de aılesıyle.daha once uzak kalmayı denemıstınız.yıne deneyın ama bu sefer kararlı olun.sız kendı sorunlarınızı halledene kadar onlarla aranıza gercek bır set cekın.sonra zaten hersey duzene gırecektır.9 ayda bır evlılıgı bıtırmek cok erken olur bence kı kurtarma sansınız olduguna ınanıyorum.

BİTİRMEK EN KOLYIDIR VE HER ZAMAN UYGULANIR.
EVLİLİĞİN İLK YILI EN ZOR YILDIR. GENELLİKLER HERKESTE BU SORUNLAR YAŞANIR. BİZDE EŞİMLE ÇOK KÖTÜ ŞİDDETLİ KAVGALAR ETTİK İLK ZAMANLAR AMA AYRILMAK MI HİÇ DÜŞÜNMEDİM HEP ÇÖZME TARAFLI OLDUK. BENCEDE BU KONUŞMA BAŞLANGIÇ OLSUN. BUGÜN YENİ BİR İNSAN OLUN SANKİ 9 AY YAŞANMAMIŞ GİBİ DAVRANIN. BİZİMDE SORUNUMUZ AİLEYDİ. AMA ALIŞTIM ARTIK ONLARI TAKMIYORUM BEN EŞİMLE HEP HUZURU ARIYORUM KAVGA Ettiğimiz ZAMAN SUSUYORUM eskiden ağzıma her geleni söylerdim çok kötü kavga ederdik. şimdi susuyorum sakinleşince ona yanlışı doğruyu anlatıyorum. ama o da öyle ben sinirlenince o da susuyor. ilişkimiz 4 senede oturdu.
bence hemen çaresizliğe kapılma bir de böyle dene sakinliği, kabullanmayi bakalım ne olacak. onadan sonra düşünürsün ayrılmayı bence

Bugün sabah aradım o işteyken,normal konuştum ...Dünkü konuşma hiç olmamış gibi..Evet şuan için o gerginlik gitti aramızdan ama ben sanırım bazı şeyleri atlatamıyorum,eşime artık hiç güvenmiyorum...Hele bu kadar şeyin ardından haketmediğim o sözleride duyunca hepten içim soğudu...En uzağa düşüyorum giderek..Çocukluk değil bu,geçmiş konularımdan bilirsiniz zaten...Bilmiyorum inşallah söyledikleriniz gibi olur..Umarım birgün düzeleceksede başladığımız noktadaki hislere duygulara sahip olurum hala...Şuan tek hissettiğim uzaklaştığım..
Hepinize çok teşekkür ederim..İstanbulda kimsem yok nerdeyse,kimseye öyle telefondada anlatılmıyor arkadaş şu bu arasam dertleşsem...Burası bana dost oldu,sağolun dostluğunuz için...

Bazen yok artık ona bir daha güvenemem diyor insan ama sonra öyle çok istiyorki güvenmeyi...

Bende bundan bi süre önce eşime sana güvenmiyorum falan diyordum maddi anlamda yaptığı yanlışlıklardan dolayı.

Baktım ki ben böyle söyledikçe kırgınlıklarımız çoğalıyor,söylenen sözler unutulmuyor...

Dedim ki kendi kendime ''Eğer ben şimdi sevgime sahip çıkmazsam,inandığım o aşkı şimdi savunmazsam,aşık olduğum insana şimdi destek olmazsam ozman ne anlamı var ki,sevgimin,yaşanan anların,Birbirimize destek olursak,zor zamanlardan çıkarız,yoksa arkanı dönüp gitmek en basiti zaten...

Bence sende böyle düşün.Asıl sevginin,aşkın arkasında durma zamanı şimdi de.Madem bütün sorunlar atlatıldı onca sorunlarla boğuştuktan sonra ayrılmak çok daha kötü...
Eşine ona güvendiğini,sevdiğini,detek olacağını söyle.Karşılık bekleme önceleri sen adım at.Emin ol karşılığını alırsın.Çünkü ne kadar kırılsanda,artık bitti desende sevgine sığınıp yine devam edebiliyor insan....


ASIL ÇIKMANIZ GEREKEN SINAV BU,UMARIM HEMEN ATLATIRSINIZ...