- 21 Ağustos 2014
- 1.381
- 832
- 73
- Konu Sahibi KumkatNedir
-
- #1
Nedendir bilmiyorum ama içim çok buruk, herseyim var cok şükür ma biseyler eksik gibi sanki .
1aydir felan cok sorguluyorum kendimi . Cok arkadasim var ama Canim yansa icim sıkılsa arayıp anlatacağım bile kimse yok gibi degersiz hissediyorum.
Calismiyorum yarim günlük bi kursum var evde kendim ce biseylerle uğraşıyorum nişanliyim bu arada ama içimden biseyler almak bakmak bile gelmiyor enerjim yok tukenmis gibiyim ..
Kis boyu stresten 8 kilo aldım. Giydikerimi yakistirmiyorum hayranlikla heycanla aldgim en guzel gomlegim gunlerce almak icin beklediğim guzel kolyelerim bile ematek gibi geliyor uzerimde yakıştıramıyorum. Noemalde guzel olurken en ozel yerlerde kendimi hic begenmeyecegim şeylerin içinde buluveriyorum .. mutsuzum neden onu bile bilmiyorum.
Kimsem yok gibi canım sıkıldı hadi dışarı çıkalım diyeceğim bir dostum dahi yok aslında vardı ayni zamanda Nişanlandık beklentileri vardi belki karsilayamadim benim beklentilerimide o ..
Tuhaf bi sekilde kocaman bir mesafe oldu ne dargınız , ne aylarca konuşuyoruz. Konusmayida denedim beceremedim . Hersey yarım sanki kimse samimi gelmiyor ozguvenim eksildi herkes ne kadar guluyorsun sen derken mimiklerim dondu ustumde kocman ir ağırlık civil civil hayat doluyken oyle icime kapandim sakinlestim ki
Mutsuzum ama.niçin bilmiyorum
Herkes nasil dost ediniyor ?
En kotu gunumde kimi ararim ?
En yakin ablama bile kendimi ifade edemiyorum su hallerimi çocukça buluyor en yakinimla paylasamKen kimle paylasayim ?
Neyim var benim neden tat almiyorum gunesten ciceklerden neden yanlizim ben neden surekli rehberimde geziniyorum kimim var benim diye ? Neden hayattan hic bir beklentim yok insanlar beni sevsin yaranayim diye iyi olmak zorunda gibi hissediyorum kendimi ??
1aydir felan cok sorguluyorum kendimi . Cok arkadasim var ama Canim yansa icim sıkılsa arayıp anlatacağım bile kimse yok gibi degersiz hissediyorum.
Calismiyorum yarim günlük bi kursum var evde kendim ce biseylerle uğraşıyorum nişanliyim bu arada ama içimden biseyler almak bakmak bile gelmiyor enerjim yok tukenmis gibiyim ..
Kis boyu stresten 8 kilo aldım. Giydikerimi yakistirmiyorum hayranlikla heycanla aldgim en guzel gomlegim gunlerce almak icin beklediğim guzel kolyelerim bile ematek gibi geliyor uzerimde yakıştıramıyorum. Noemalde guzel olurken en ozel yerlerde kendimi hic begenmeyecegim şeylerin içinde buluveriyorum .. mutsuzum neden onu bile bilmiyorum.
Kimsem yok gibi canım sıkıldı hadi dışarı çıkalım diyeceğim bir dostum dahi yok aslında vardı ayni zamanda Nişanlandık beklentileri vardi belki karsilayamadim benim beklentilerimide o ..
Tuhaf bi sekilde kocaman bir mesafe oldu ne dargınız , ne aylarca konuşuyoruz. Konusmayida denedim beceremedim . Hersey yarım sanki kimse samimi gelmiyor ozguvenim eksildi herkes ne kadar guluyorsun sen derken mimiklerim dondu ustumde kocman ir ağırlık civil civil hayat doluyken oyle icime kapandim sakinlestim ki
Mutsuzum ama.niçin bilmiyorum
Herkes nasil dost ediniyor ?
En kotu gunumde kimi ararim ?
En yakin ablama bile kendimi ifade edemiyorum su hallerimi çocukça buluyor en yakinimla paylasamKen kimle paylasayim ?
Neyim var benim neden tat almiyorum gunesten ciceklerden neden yanlizim ben neden surekli rehberimde geziniyorum kimim var benim diye ? Neden hayattan hic bir beklentim yok insanlar beni sevsin yaranayim diye iyi olmak zorunda gibi hissediyorum kendimi ??