- 7 Ekim 2016
- 41
- 27
- 8
- Konu Sahibi yesilgulus
- #1
Aylar öncede anlatmıştım bu derdimi sizlere. 2017'nin ilk saatlerinde ve ben yeniden "yalnızım" psikolojisine hapsoldum. Arkadaşım var ama dostum yok. Etrafıma bakıyorum insanların samimiyetlerine imreniyorum. Az olsun öz olsun düşüncesi ile hareket ettim ve sağlam kazığımı yiyip oturdum aşağıya. Sevgilim var mutluyum. Ama bu seferde evlensek düğünüme kınama kimi çağıracağım diye düşünüp üzülüyorum. Herkesin dostları varmış da bi tek benim yokmuş gibi. Sanırım biraz da sosyal medyanın etkisi var bunda. Hayatım bomboş sanki değersiz önemsiz. Her güzel anının ardından yenen kazıklar var. Bu durumu nasıl delirmeden aşacağım ben?