Yalnızlık yapıştı yakama

Kina gecende esinin ve senin akrabalarin olur.organizasyin sirketleri var .buda mi dert canim.sagligin yerindeyse sebi seven biri varsa ailende destekcinse gerisi gelir

yesilgulus .!.:

Aylar öncede anlatmıştım bu derdimi sizlere. 2017'nin ilk saatlerinde ve ben yeniden "yalnızım" psikolojisine hapsoldum. Arkadaşım var ama dostum yok. Etrafıma bakıyorum insanların samimiyetlerine imreniyorum. Az olsun öz olsun düşüncesi ile hareket ettim ve sağlam kazığımı yiyip oturdum aşağıya. Sevgilim var mutluyum. Ama bu seferde evlensek düğünüme kınama kimi çağıracağım diye düşünüp üzülüyorum. Herkesin dostları varmış da bi tek benim yokmuş gibi. Sanırım biraz da sosyal medyanın etkisi var bunda. Hayatım bomboş sanki değersiz önemsiz. Her güzel anının ardından yenen kazıklar var. Bu durumu nasıl delirmeden aşacağım ben?

Genişletmek için tıkla...

Canım hiç üzülme. Ailenden yakın kimse olamaz sana. Olsa da menfaat dünyası. Benim 11 Senelik arkadasım evime girip cüzdanımdan paramı çalmış insan. Kardeşim dediğim insandı. Boşver. İyi ki de olmamış. Bu devirde kimseye güven olmuyor. En güzeli aile eş...
Bahtın açık olsun inşallah eşin hem kocan hem arkadaşın olur.

Konu başlığını görünce şu şarkı mısraları aklıma geli verdi;
Yalnızlık tak etti canıma
Ağlarken Duyduklarıma
özledim özledim seni ben

Şimdi konuya gelirsek canım,arkadaş dost bunların hepsi gelip geçici ,baki olan ailedir eşin olacak kişidir,zaten yemişsin kazık bırak olmayıversinler kınada düğünde, valla bende bu kazıkçk ark tayfasını sildim ,hiçbir eksikliğini de hissetmedim ne kınada ne düğünde ,nede şimdi ,boşver yoluna bak çok gerekli birşey değil arkadaş

Kardeşin varsa şanslısın illa yakın biri olsun dersen ailene yönel, aile candır

yesilgulus .!.:

Aylar öncede anlatmıştım bu derdimi sizlere. 2017'nin ilk saatlerinde ve ben yeniden "yalnızım" psikolojisine hapsoldum. Arkadaşım var ama dostum yok. Etrafıma bakıyorum insanların samimiyetlerine imreniyorum. Az olsun öz olsun düşüncesi ile hareket ettim ve sağlam kazığımı yiyip oturdum aşağıya. Sevgilim var mutluyum. Ama bu seferde evlensek düğünüme kınama kimi çağıracağım diye düşünüp üzülüyorum. Herkesin dostları varmış da bi tek benim yokmuş gibi. Sanırım biraz da sosyal medyanın etkisi var bunda. Hayatım bomboş sanki değersiz önemsiz. Her güzel anının ardından yenen kazıklar var. Bu durumu nasıl delirmeden aşacağım ben?

Genişletmek için tıkla...

merak etme çoğu insanın dostu yok, insan sosyal bir varlık, öyle olunca da yüzeyselde olsa insanlar görüşüp oturup kalkıyorsun, sevgilinle mutluymuşsun işte ne güzel, aman düğünde yapma zaten gereksiz masraf, düğüne verceğin parayla, yurtdışında uzun bir balayı yap, bir sürü anı biriktirirsin, 3 saatlik düğünün anısıyla kıyas bile edilemez

Bütün yazılanları şimdi gördüm. Hepinize güzel cümleleriniz için çok çok teşekkür ederim. Aşacağım bu psikolojiyi inanıyorum inşallah bir gün "hayırlısı doğrusu böyle olması" diyebilirim bence.

Saksi_Degilim_Ben .!.:

nerde yanlış yapıyorum diye düşündün mü hiç?
belkide özeleştiri yapman gereken bi durum vardır.

Genişletmek için tıkla...

Yaptım tabi yapmaz olur muyum? Mesele özünde ne biliyor musunuz burda yazılan bir yorumla aynı aslında. Biri var arkadaşım mesela severim de kendisini ama dostum dediğini canım ciğerim dediği kızın arkasından neler saydığını ben biliyorum mesela. Dost olmak için +1 adım atama mesela ona daha. Ya da özel hayatımla yargıladı bir gün biri beni halbuki benzerini seneler önce kendi yapmıştı. Dostum dediğim insan sevgilisine(yakın arkadaşımdı) sırf ayrıldıklarında muhabbet olsun diye özelimi anlatmış. Liseden 1 tane çok çok yakın erkek arkadaşım var daha yok çünkü ben lisede iğrenç bir ergenlik geçirdim yaşatılanlar sağ olsun. Lise konusunda insanlar çok haklı yani :) Lisans eğitimim bana zaten özleştiri yapabilmem açısından geniş bir düşünce yapısı oluşturdu bana. Durumun kısacıktan özeti bu yani

nazlihilton .!.:

Sanki beni anlatmissin

Genişletmek için tıkla...

Yalnız olmadığımı bilmek hem çok rahatlatıcı hem de keşke başkaları yaşamasa düşüncesi ile çok üzücü.

Amanolmasın benim birsürü vardı da ne oldu.Bugüne kadar heo arkadaşlarımı hayatımın ön planında tuttum amaaaa En yakın dediğin ,dost kardeş bildiğin kazığını yedirdi de gitti!!!En iyi arkadaşın sevgilin olsun . Valla evlendiğimden beri en iyi arkadaşım eşim sağolsun

Aile, eş ve dostlar... Bunlardan biriyle alakalı mutlaka sorun oluyor hayatta. İnanıyorum ben bizim gibiler eşleriyle çok mutlu olacak. Allah bozmasın saadetinizi, sevginizi, arkadaşlığınızı inşallah.

"yalnızlık...
her kimliğe doğuştan yazılı tek uğraşıdır insanın bir yaşama sırasında
tek sermayesi, sahip olduğu tek şeydir
kıymetini bilmelidir, dedi.
yalnızdır insan
hep kalabalıklara karışma telaşı bundandır.
kalabalık yalnızlıklar, yalnız kalabalıklar oluşur, şehir şehir ülke ülke.
kalabalık arttıkça artmaktadır yalnızlık da.
insan bir ölümü istemez, bir de ondan beter bir yalnızlığı
ama ikisi de muhakkak gelir başına bir yalnız yaşama sırasında.
ölümün değil ama yalnızlığın bir tek çaresi var, dedi.
tek çaresi aşktır bir yalnız yaşama sırasında nefes almanın
aşk da zaten iki yalnızın ortak bir yalnızlıkta buluşmasıdır, dedi
aşık olun!
gösterin birbirinize yalnızlıklarınızı
nasılsa ayrılık insanın tek kişilik yalnızlığını özlemesi.
sade ölüm değil, ayrılık da yaşamın emri..

evet söyledi
ya da ben duydum
duyduğuma göre elbet bir ses söyledi bu söylendikçe usulen söylenir olan sözleri.
evet duydum, söyledi
her duyduğumda ağladım
pek çok ağlayışım sırasında duydum.
kalbim tutanak tuttu duyduklarıma
soruldu, dedi, cevap alındı
yaşamak, dedi, tek marifetiniz -biraz özen gösteriniz.
zulüm kimse zalimlik yapmayınca biter -mazlumlar dahil, dedi.
ama yapmayın, o daha bir çocuk, dedi tanrı..

ya gördüm neyleyim
insanlar vardı duvarın içinde.
ya ben hep duvara konuştum
ya da duvar değil konuştuğum, içinde insanlar var.
nedense beni anlasın istedim içinde insan olan duvarlar.
bilmiyorum,
belki de ben gerçekten delirdim
onlar haklı belki de.
içinde değil duvarların insanlar
sadece arasındalar.."

Çok sevdiğim bir tirad :) yalnız deyince aklıma geldi