Yalnızlık...

aLwaySyou

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
10 Mart 2011
1
0
36
Sinop
Merhaba. İstanbul'da yaşıyordum, iki sene öncesine kadar. Kendime göre bir arkadaş çevrem vardı. Birbirini kollayan, koruyan, sıkı-fıkı bir arkadaş grubu olmasa da yetiyorlardı bana; düşünmüyordum yalnız olduğumu.
Daha sonra bu lanet şehre taşındık. Hiç istemediğim halde mecbur bırakıldım, hiçbir şekilde fikrim sorulmadı.
Ben zaten içine kapanık olmakla beraber çok da seçiciyimdir. Taşınmanın ruh halime yaptığı eziyetle beraber bu özelliklerim de artınca yapayalnız kaldım. Bir arkadaş ediniyorum, arayıp sormuyor bile.
Nerede hata yapıyorum, anlayamıyorum bir türlü. Arkadaş olduğum insanı her zaman dinlerim, yardımcı olurum, dara düşeceğimi bilsem de yanında olurum... Anlayacağınız asla vefasızlığım yoktur.
Biliyorum, seçicilik ve içine kapanıklık yalnız kalmamda etken. Ama bundan vazgeçemem, doğamda var. Bulduğum arkadaşlarım da gidiyor hayatımdan bir bir... Sorun nerde, çözemiyorum.. Çözemiyorum ...
 
Merhaba, kaç yaşındasın medeni durumun nedir hangi semtte oturuyorsun. kendinden bahset istersen biraz :)
 
benimde huyum senin gibi canım seçici bir insanım pek girişken değilim.kolay samimiyet kuramıyorum birileriyle tanışsamda gerisini getiremiyorum bazen bu durumu çok kafama taktığımda oluyor ama bazen de belki böylesi daha iyidir diyorum en azından laftan dedikodudan uzak kalıyorum:31:
en güzeli fazla kafaya takmamak canım inan bu zamanda gerçek dost bulmak çok zor zaten:97:
 
çekingen ve içe dönük biriyim, böyle olunca insanlarla iletişim kurmakta zorlanıyorum, kolay arkadaş edinemiyorum, hemen ısınamıyorum zaman gerekiyor, ben ısınana kadarda karşımdaki benden soğuyor sanırım, o yüzden benimde pek arkadaşım yok
 
Merhaba. İstanbul'da yaşıyordum, iki sene öncesine kadar. Kendime göre bir arkadaş çevrem vardı. Birbirini kollayan, koruyan, sıkı-fıkı bir arkadaş grubu olmasa da yetiyorlardı bana; düşünmüyordum yalnız olduğumu.
Daha sonra bu lanet şehre taşındık. Hiç istemediğim halde mecbur bırakıldım, hiçbir şekilde fikrim sorulmadı.
Ben zaten içine kapanık olmakla beraber çok da seçiciyimdir. Taşınmanın ruh halime yaptığı eziyetle beraber bu özelliklerim de artınca yapayalnız kaldım. Bir arkadaş ediniyorum, arayıp sormuyor bile.
Nerede hata yapıyorum, anlayamıyorum bir türlü. Arkadaş olduğum insanı her zaman dinlerim, yardımcı olurum, dara düşeceğimi bilsem de yanında olurum... Anlayacağınız asla vefasızlığım yoktur.
Biliyorum, seçicilik ve içine kapanıklık yalnız kalmamda etken. Ama bundan vazgeçemem, doğamda var. Bulduğum arkadaşlarım da gidiyor hayatımdan bir bir... Sorun nerde, çözemiyorum.. Çözemiyorum ...

sorun sende değil canım aslında. arayıp sormuyorlar demişsin .bende yeni bir ortama geldim. evet çevremde bayanlar var ama herkes çevresini kurmuş aralarına lamıyorlar. bu dayalnız bunuda alalım demiyor kimse.:5:
 
Back
X