24 yaşıma giricem.bu zamana kadar hiç gerçek manada ilişkim olmadı.artık bu saatten sonra da inancım yok.yaşında ne var diceksiniz yaşla alakası yok benim istediğim gibi birini bulabilceğimi hiç sanmıyorum.
işin kötüsü ben hep bi sevgilim olsun istedim.ben ne kadar istedikçe Allah o kadar vermedi bana.ve saçma sapan şekilde netten tanıştığım insanlarla konuştum çoğu kez.gerçek olmadığını bile bile kaptırdım,en önemli şey olan vaktimi verdim.şu sıralar yine aynı şeyi yapıyordum ki bugün son verdim.kıytırık bi siteden biriyle tanışıp,telefonlaştık.hayatımın şu sürecini o da yaşadığı için akıl veriyordu.bizim konuşmalar 3 saati buluyordu günde.ben etkilenmeye başladım tabi.sonra farkettim ki adamın canı sıkılıyo,zaman öldürüyo,ama ben!benim harcıcak zamanım yok ki ders çalışmam lazım sürekli.baktım gün içinde ders çalışmak şöyle dursun,onunla konuşcağım vakitleri bekliyorum...bir de kendini öyle iyi ifade etti ki her şeyimiz uyumlu,ne biliym ümitlendim galiba.
yaptığım yanlış.ama aklımdan atmak istiyorum,bir daha böyle şeylere bulaşmak istemiyorum.sonra kendimi yine bu işlerin içinde buluyorum.sevmek,sevilmek bana layık görülmeyen şeyler sanırım.ben ne kadar istersem rabbim o kadar vermiyor bana...yaptığımın ne kadar saçma olduğunu söyleyin lütfen.zaman değerli diyin,bu huydan,yalnızlıktan nasıl kurtulacağımı diyin