Arkadaşlar her şey boşmuş yazısına yazdıklarınız yorumlardan sonra üstüne cok düşündüm evet galiba ben aşırı hassas kişiliğe sahibim cocuklukta beri de içime kapanık büyüdüm duygularımı hiç net ifade eden biri olmadım terapiyi bitirmiştim ama devam edicem....
Hayat benim istediğim gibi keskin ve sert değil ki densiz insan da olacak karşıma da çıkacak ever ailesi çok patavatsız davrandı ama bunu bu kadar kafa takmam uzatmam çok sağlıklı değil....
Bu hayat için bu kadar hassas olmak beni yorucak zaten yordu da... Gün geçtikçe babama benzemeye başladım...
Psikolog um bana kök ailenden ayrılmaya kişiliğini değiştirmeye çalışıyor sun dedi... Kişiliğimi değiştiremem ama zor taraflarını törpülemek için daa esnek olmak için inanın ki çok sorguluyorum...
Anladım yok benim düşüncem yanlış evlendiğim de kayın ailenin kişiliği istediğim gibi çıkmayabilir...
Bir insanı bir yanlışında silip atmak çok keskin ve sert....
Bir insan hoşuma gitmeyen densiz ve davranış gösterdi diye bile işten çıkıp gitmiş bir insanım ben lafına alındığım için gerçekten ben hassaslık seviyem çok...
Bütün hayatımı etkiliyor bu durum insanlardan kaçıyorum resmen....
Aynı babam gibi davranıyorum ama bu yeni değil ki ben çocukluğumdan beri hep böyleydim okulda da hep yalnızdım 1 tane arkadaşım vardı.
Bir sorun oldu mu o ortam bana kendimi güvensiz hissettiriyor... Kaçıp gitmek istiyorum sürekli.... Yok ben nereye gidersem gideyim bu hassas yapım beni zorlıcak tam da terapinşn sorgulayıp kendim bulma aşamasındayım. Bir çok şey bulduk terapistim le ama çok şey cıktı cocuklukta annemin bana cocukken dediği her laf bile beni çok hassas yaptı. Yaş aldıkça babamın bütün karakteristik özelliklerini aynısını yapmaya başladım.
Ben kişilik özelliğimi dez avantajlarından kurtulmak için aylardır terapi alıyorum dediğim gibi çok zor.....
Biraz daha esnek olmak için kaçmak yerine yüzleşicem bu durumlar daha fazla insanların içinde olucam.... Eleştiri leyim daha fazla kaçmaközüö değil....
Hayat benim istediğim gibi keskin ve sert değil ki densiz insan da olacak karşıma da çıkacak ever ailesi çok patavatsız davrandı ama bunu bu kadar kafa takmam uzatmam çok sağlıklı değil....
Bu hayat için bu kadar hassas olmak beni yorucak zaten yordu da... Gün geçtikçe babama benzemeye başladım...
Psikolog um bana kök ailenden ayrılmaya kişiliğini değiştirmeye çalışıyor sun dedi... Kişiliğimi değiştiremem ama zor taraflarını törpülemek için daa esnek olmak için inanın ki çok sorguluyorum...
Anladım yok benim düşüncem yanlış evlendiğim de kayın ailenin kişiliği istediğim gibi çıkmayabilir...
Bir insanı bir yanlışında silip atmak çok keskin ve sert....
Bir insan hoşuma gitmeyen densiz ve davranış gösterdi diye bile işten çıkıp gitmiş bir insanım ben lafına alındığım için gerçekten ben hassaslık seviyem çok...
Bütün hayatımı etkiliyor bu durum insanlardan kaçıyorum resmen....
Aynı babam gibi davranıyorum ama bu yeni değil ki ben çocukluğumdan beri hep böyleydim okulda da hep yalnızdım 1 tane arkadaşım vardı.
Bir sorun oldu mu o ortam bana kendimi güvensiz hissettiriyor... Kaçıp gitmek istiyorum sürekli.... Yok ben nereye gidersem gideyim bu hassas yapım beni zorlıcak tam da terapinşn sorgulayıp kendim bulma aşamasındayım. Bir çok şey bulduk terapistim le ama çok şey cıktı cocuklukta annemin bana cocukken dediği her laf bile beni çok hassas yaptı. Yaş aldıkça babamın bütün karakteristik özelliklerini aynısını yapmaya başladım.
Ben kişilik özelliğimi dez avantajlarından kurtulmak için aylardır terapi alıyorum dediğim gibi çok zor.....
Biraz daha esnek olmak için kaçmak yerine yüzleşicem bu durumlar daha fazla insanların içinde olucam.... Eleştiri leyim daha fazla kaçmaközüö değil....
