Bi konu acmistim esimin yalan soyleme huyu hakkinda.Bana karsi iyi davraniyorum,guzel sozu esirgemiyor.Ihtiyaclarimi karsiliyor...dogruya dogru simdi.Ama dedigim gibi sepepsiz veya sebepli yalan soyluyor.Buda bi cesit hastalik tabi.Ama bende guvensizlige yol acti.Artik dogruyu soylesede inanmiyorum.Derdimi anlattim ama bana ne dedi biliyor musnuz?? Anlayissiz oldugum icin yalan soluyormus.Sastim kaldim bisey demedim.Bi kere benimle durust olsaydi belki anlayisli biri oldugumu anlardi.... Gel gelelim asil soruna.... Sehir disina cikacakti ve bana da gel dedi.Suan annemdeyim.Geirik dedim sevindim.Seni sabah 11 gibi alirim dedi.Sabah hazirlandim bekliyorum,aradim 2 saat sonra gelirim dedi.Tamam dedim 3.5saat gecti aramiyor.Ben aradim aksam gelirim dedi.Yine tamam dedim.Aksam oldu ben sinirdn patliyorum tabi.Yine aramior ben aradim. ve bana diyorki bugun cok yogundum,bazi sorunlarla ugrastim oyuzden gelemedim ve sehirdisi atar dedi, bende peki sen gidecekmisin dedim gidecem dedi. Ben gelemiyorsam sende gitmiceksin dedim,cok sinirlendim.Sabahtan beri bekliyorum bu nedemek simdi dedim.Kizma askim bugun isyerinde cok sorunlar yasadim gelemedim dedi. Ben tabi aglayacak gibiyim cok sinirliyim.Ya benide alirsin yada sende gitmessin dedim, biktim yalanlarindan dedim, oda yuksek sesle bidaha sana sorunlarimi anlatmicam falan dedi bende sen bilirsin dedim ve telefonu suratina kapattim. oda aramadi bende aramadim. Yerimde olsaniz sinirlenmezmisiniz?? Napardiniz?? Anlayissiz miyim?? Hep ben mi sucluyum? Nerde hata yapiyorum?? Ama kesinlikle aramicam onu....