- 18 Kasım 2011
- 11.766
- 19.878
- 598
- 38
5 yıllık sevgili 1 sene nisanlilik dönemi. Ardından hiç bir sorun yokken. Başkasına aşık oldum deyip 6 ay içerisinde evlenmesi. Beni hayli yıktı. Maddi manevi hemde. Maddi nasıl derseniz kredilerim borçlarım vardı onları ödemeyip hergün dışarda yiyip içip gezip gece eve gelip sabaha kadar ağlama nöbetleri. Neyse bir şekilde atlattım. 1.5 sene oldu. Arada aklıma geliyor ama içim yanmiyor en azından. Ama sanki yüreğimi, güvenimi, aşık olma duygularımı herseyimi de birlikte alıp götürmüş gibi . Hissizlestim. Birine çok beğeniyorum heyecanlaniyorum görüşürken sonra ortada bir sorun yokken bir anda soguyup terk ediyorum. Daha dün arkadaşımın kuzeni ile tanıştım. Çocuk çok tatlı çok efendi ve yanında çok güzel vakit geçiriyorum. Onu ilk gördüğümde öyle kalbim çarptıki. Görüştugumde öyle hiç bıkmadan sürekli yüzüne bakıp öyle zaman geçirmek istiyorum. Ama çıkmak istemiyorum . Hayatımda biri olsun istiyorum ama cesaret edemiyorum. Bu nasıl bir duygu ya . Bu düşüncelerimden kurtulacak mıyım. Hep böyle olmaktan korkuyorum. 29 yaşındayım. Artık adam akıllı biri olsun diyorum. Ama bu gidişle hiç olmayacak.