merhaba arkadaşlar lütfen yardım edin çok kararsızım ne yapacağımı bilmiyorum fikirleriniz benim için çok önemli.önce durumumu anlatayım.bu sene mayıs ayında kendi memleketimden biriyle tanıştım.ilk tanışmamız görücü usulüydü sonra devreye kendi girdi tanışmak istedi.ilk başlarda telefonla konuştuk,netten resimlerini gördüm normaldi.konuşmaları,hayata bakış açısınıda beğenmiştim çoğu şeyde aynı düşünüyorduk.sonra yüz yüze görüştük tip konusunda çok yakışıklı değildi,ama o an bunu önemsemedim.karakteri daha önemli diye düşündüm.25 yaşındayım ve bundan 3 sene önceki ilişkimde tipine efendi ve masum görünüşüne aldanmıştım.o yüzden bu sefer tip konusunun üzerinde durmamıştım.4 ay falan konuştuk herşey güzeldi ilgisi alakası bana değer veriyodu ve seviyordu bunu her halinden anlayabiliyordum.ama bu zaman içerisinde kafamda çevremdeki bazı arkadaşlarımın etkisiyle bazı tereddütler oluşmaya başladı.tip konusunda benim yanıma pek yakıştırmayanlar ve sırf memur diye evlendiğimi falan düşününler vardı.bunlardan rahatsız olmaya başldım.ayrılmaya çalıştım ama kıyamadım çok seviyordu.sonra devreye aileler girdi.hep dua ettim hayırszsa olmasın diye bi şeyler bahane olsun diye ama ufak tefek şeyler dışında pek bi sorun çıkmadı ve 2 aydır sözlüyüm.sözlüm şu an askerde eylülde düğünümüz olacak nasipse.ama ben hala gelgitler yaşıyorum.bazen onu çok beğeniyorum bazen bana tipi çok kötü geliyor.yüzü fena değil yakışıklı bile sayılabilir ama minyon tipli boyu benden 5 cm uzun.ve kulakları kepçe,alnı açık biraz saçları falan ne bileyim böyle bi kaç tane şey gözüme batıyor bazen.ama huyunda suyunda en ufak bi olumsuzluk görmedim şimdiye kadar ilerde nasıl olur bilemiyorum.aileside normal fazla kültürlü dört dörtlük bi ailesi yok ama idare eder cinsten.babam ailesine pek ısınamadı sonradan köyde durmaları kendilerini fazla geliştirememiş olmalarına falan çok taktı kafayı.ama çocuk iyi diye birşey demedi.ama kendi içimde çok bocalıyorum yanlışmı yapıyorum diye.çevremde yakışıklı birini görsem o niye böyle değil diye kıyaslama yapıyorum,toplum içindeyken herkes ne der diye çok kaygılanıyorum.biliyorum çok yanlış yapıyorum farkındayım sonuçta Allah yarattı herkesi.ama ne bileyim bazen kendimi bu düşünceden alamıyorum.ilerde geçer mi?yoksa yol yakınken dönmelimiyim.sevgim de var sonuçta alıştım artık ayrılmakta pek gelmiyor içimden...ufff ne yapcam bilmiyorum yardım edin lütfen...