yardım istyiorum..gebe kalıpta korkanlar..

  • Konu Sahibi Konu Sahibi yova
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi

yova

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
23 Aralık 2009
286
4
96
Şırnak
merhaba..ben 29 yaşındayım..3 yıllıkta evliyim..bebek sahibi olmayı istiyordum ama dün gece test yapıp silik çizgiyi görünce sabah kaltığımda kendimi garip hissettim..neden bu bendeki aşırı gebelik ve çocuk sahibi olma korkusu acaba? çocukları severim normalde..ama normal insanlara göre olan bu korku nedendir,sizdede oldumu,nasıl yendiniz,ne yapmam gerekli..lütfen yardımcı olurmusunuz...mafoldumben
 
ben gebe kalmadım daha ama çok istiyorum bebek sahibi olmayı.
Ama korkuyorumda.O canlının benim bedenimde büyüyecek olması ürkütüyor beni.
Dehşete düşüyorum.Haralde Allah bunun kolayınıda verir.
Bize yardımcı olacak gebeler var mı?
En iyi cevabı onlar verebilir.
 
ben gebe kalmadım daha ama çok istiyorum bebek sahibi olmayı.
Ama korkuyorumda.O canlının benim bedenimde büyüyecek olması ürkütüyor beni.
Dehşete düşüyorum.Haralde Allah bunun kolayınıda verir.
Bize yardımcı olacak gebeler var mı?
En iyi cevabı onlar verebilir.

aynen canım,bedenimde bişeyin büyümesi offff...bilmiyorum neden bu kadar tuhaf düşünüyorum,neden normal insanlar gibi değilim benmafoldumben
 
yovacım bu çok normal.çok istiyebilirsin ama her n kdr etrafından görsende bu senin yaşamadığın,tecrübe etmediğin bi durum,o yüzden korkularının olması normal.ama geçecektir inan..
 
Birinin karnı burnunda halini görünce bile diyorum içimden bu çocuk burdan nasıl çıkacak dehşet verici geliyor banada. Çok endişe ediyorum bende arkadaşlar diyorum aynı bende ben neden normal insanlar gibi değilim. herkes bi şekilde doğuyor. benimde başıma gelince bende doğrucam ama işte kahretsinki korkuyorum. nasıl yenicez bunu bilemiyorum :(
 
qebeliği hastalık olarak qörmenizden
veyada sorumluluk alma korkusundan kaynaklanıyor olabilir..

qebelik mükemmel bişey her kadının yaşaması qereken bişey..
sevdiğin insanla kendi parçanın içerde birleşimi
düşüncesi bile çok qüzel yaa..
Allah herkese yaşatsınn
 
Bence her kadın esas gelişimini anne olunca tamamlıyor, cok cok uzun ve mutlulukla sürmesi temenni edilen bir süreç... Korkman , endişelenmen, hatta ardı arkası kesilmeyen panikler yaşamamız cok normal. Bence anneliğe evet demek, dünyanın geri kalan tüm sıfatlarını ardında bırakmak demek. Bence hepimize olan bir durum bu...

Beni ilk olarak bu süreç korkutuyor, nasıl bir anne olurum? Yetebilirmiyim evladıma? Her koşulda onun yanında olabilir onu destekleyebilirmiyim? Yanlış tercihlerde yada hatalarına annemin bana olduğu kadar destekleyici olabilirmiyim? Karnımda nasıl taşırım? Cevabını bilmediğim, hic tecrube etmedigim binlerce soru var kafamda, Ornegin fena halde bir sigara aşığıyım ama bu süreçde ve devamından bundan nasıl vazgeçerim inanın bilmiyorum..., her hastalandığımda ilacı daha kotu konuma gelmeden alıyorum, onümde uzun bir surec var ve dusunuyorum agrımda, sızımda ilac almamayı ve dayanmayı nasıl başarabilceğim? gibi...Yada sadece hamilelik sürecinde ne yersek yiyelim yada ne yaparsak yapalım, bir annenin bebeğinin oluşabilecek riskli durumlaradan alıkoyma sanşı yok... korkutucu geliyor kulağa...
kontrol edebileceğimiz, yada yönlendirebileceğimiz bir sey değil bu malesef...

Yinede annelik herseye deger bir sey, hani anne olunca derler ya büyüklerimiz, ben olmadan önce anladım sanırım bunu, 10 yıl önce bir normal doguma şahit olmustum, gözlerime oturan kan ve ayaklarımın uyusması günlerce geçmemişti, ama o günden sonra kendi annemle hic tartışmadım, hic bağrımadım. Coktan hak etmiş olduğu davranışı artık layıkıyla görüyor benim dünya güzelim...

Allah hepimize hayırlı annelikler ve sağlıklı bebekler nasip etsin...
 
canım bence sen hazır deilsin hazır olsaydın böle düşünmez bünyen ve tüm duyguların bebek özlemiyle yanardı bende 3 .5 sene evvel istemiyordum ağlıyordum sürekli ama şimdi içimdeki bebek özlemini tarif edemem ama yok belkide olmadığı için çok arzuluyorum çokkkkkkkk
 
al benden de okadar valla 3.5 sene olucak evleneli beni korkutan karnım büyücek hasta olucam ölücem tansiyonum çıkıcak bebeğe bişi olucak bir sürü şey bir ara denedim yendim o sıralar gebe kalmayı çok istiyordum ve kaldımda ama sonra düşük oldu ve şimdi korkularım 2 kat fazla
 
yavo canım sana verilen bu nimetin tadını çıkarmaya çalış
ama yok olmuyor diyorsan lütfen yıllardır bebek sahibi olmak isteyen arkadaşlarımızın
topiklerini oku ve kendine gel şükret 20 sene bir bebeği olsun diye bekleyenler var
zaten çok duygu yüklüyüm şuan bi topikden geliyorum silkeleyin kendinizi
 
evet ya aynı duygular bende de var yalnız degılsınız.aslın ıstıyorum ama hamilelikle gelecek şikayetleri vucut ve psikolojik olarak yuklenmekte hazır mıyım onun korkusu ve endişesi var.gecen dişçide 20 lik dişimi cektırdım koltukta sanki dogum yaptım okadar kastım kendimi ve agladım doktor da ban inş hamile kalırsında gorursun acı neymiş bu neki dedi.bende düşümdüm bi diş acısına bu kadar tepki veriyorum dogumu dusunemıyorum.Ama tabiki herşeyin veren Rabbim bunun sabrınıda veriri tabiki,benim korkum acı cekmek degıl bişeyler ters gidecek bebeğe bişi olucak yada bana olucak düşünceleri beynimi kemiriyo.bide hipertroid hastasıyım buda benım dusuncelerimin oluşmasında cok etkili.kurtulabilsem şu hipertroidden..ve hep solayların sonunu ölüme baglıyorum şöyle olur ölürsem filann filan...
 
Back
X