Yardım ve deneyimlerinize ihtiyacım var hanımlar!!!

Kimse yok muuu??

Sannırım kimse deneyimlerini paylasmak istemiyor.saolun yine de.

linda1402 .!.:

Psikolojide tamamen iyileşme diye bir durum yoktur. Siz nasıl başa çıkacağınızı öğrenmişsiniz anladığım kadarıyla.
Bu sorularınızı kendi doktorunuza sormanız daha iyi olacaktır. Önceki durumunuzu bilen , tedaviyi uygulayan kişi sizi tanıyor.Böylesine önemli bir kararı sizi tanımayan kişilere göre almamalısınız.

Genişletmek için tıkla...

Haklısinız ancak benim durumumda olup hamile kalanlarin tavsiyeleri olacaktir diye boyle bir konu actim.tedavim 2 yil ilac kullandim.biraktim ve simdi eskiye donmemek icin terapi aliyorum.cok masrafli ve 6 seans olmasina ragmen bir rahatlama hissetmedim.rahatlama derken yani hamilelik fobimi takintilarimda ise yaramadi simdilik.tesekkurler yorumunuz icin.

ela_34 .!.:

Haklısinız ancak benim durumumda olup hamile kalanlarin tavsiyeleri olacaktir diye boyle bir konu actim.tedavim 2 yil ilac kullandim.biraktim ve simdi eskiye donmemek icin terapi aliyorum.cok masrafli ve 6 seans olmasina ragmen bir rahatlama hissetmedim.rahatlama derken yani hamilelik fobimi takintilarimda ise yaramadi simdilik.tesekkurler yorumunuz icin.

Genişletmek için tıkla...

6 seansta bir etkisini goremediyseniz terapistinizi değiştirin derdim ama sizin beklentilerinizin yüksek olması ihtimalini göz önüne alarak diyemiyorum. Eğer tamamen hiç bir şey yokmuş gibi bir etkiden bahsediyorsaniz , bu mümkün değil. Günlük yasantinizi çok etkilemiyor ise ve ataklarla başa cikabiliyorsaniz , tedavinizin olumlu gittiğini söyleyebilirim.Panik atak ömür boyu geçmez. Ataklarla başa çıkmayı ogrendiginiz an iyileşmiş olarak sayabilirsiniz kendinizi. Şeker hastalığı gibi düşünün , diyetinize uydugunuz zaman sıkıntı yasamazsiniz. Bununla başa çıkmayı ogreneceksiniz.
Hamilelikle ilgili söyleyebileceğim şey (tamamen mantıken); yasiniz 27 . Eğer ileri bir zamana ertelerseniz 30 lu yaşlarda vücut yorgunlugunuz daha fazla olacaktır ve atak gecirirseniz onlar da agirlasacaktir. Kendinizi daha çabuk toplama adına ertelememeniz faydaniza.Daha fazla zorlanabilirsiniz.
Lütfen yüz yüze bir doktorla görüşün , uzaktan , tanımadan yanlış yönlendirmek istemem.
Devlet hastanelerine gidebilirsiniz . Psikiyatri ile görüşüp , psikologa yonlendirmesini isterseniz , psikolog ile görüşmenizi sağlayacaktır.
Geçmiş olsun.

linda1402 .!.:

6 seansta bir etkisini goremediyseniz terapistinizi değiştirin derdim ama sizin beklentilerinizin yüksek olması ihtimalini göz önüne alarak diyemiyorum. Eğer tamamen hiç bir şey yokmuş gibi bir etkiden bahsediyorsaniz , bu mümkün değil. Günlük yasantinizi çok etkilemiyor ise ve ataklarla başa cikabiliyorsaniz , tedavinizin olumlu gittiğini söyleyebilirim.Panik atak ömür boyu geçmez. Ataklarla başa çıkmayı ogrendiginiz an iyileşmiş olarak sayabilirsiniz kendinizi. Şeker hastalığı gibi düşünün , diyetinize uydugunuz zaman sıkıntı yasamazsiniz. Bununla başa çıkmayı ogreneceksiniz.
Hamilelikle ilgili söyleyebileceğim şey (tamamen mantıken); yasiniz 27 . Eğer ileri bir zamana ertelerseniz 30 lu yaşlarda vücut yorgunlugunuz daha fazla olacaktır ve atak gecirirseniz onlar da agirlasacaktir. Kendinizi daha çabuk toplama adına ertelememeniz faydaniza.Daha fazla zorlanabilirsiniz.
Lütfen yüz yüze bir doktorla görüşün , uzaktan , tanımadan yanlış yönlendirmek istemem.
Devlet hastanelerine gidebilirsiniz . Psikiyatri ile görüşüp , psikologa yonlendirmesini isterseniz , psikolog ile görüşmenizi sağlayacaktır.
Geçmiş olsun.

Genişletmek için tıkla...

özel hastanelerde psikologlar var. Yine hemen hemen aynı ucrete tekabul ettiğini gördüm. 6 seans sadece beni,yasam biçimimi,ailemi ve cevremı anlatmamı istedi psikoloğum. Bir tane de kişilik testi yaptı. kendısı hıcbır yorum yapmadan hep bana sorular sordu. haftaya bilgilendirme ve terapiye baslayacagını nasıl bir yol izleyecegimizle ilgili konusacagını söyledi.bırakmayı dusundum.ama sanırım önumuzdekı 2 seans ıcınde kesin kararımı verecegim bırakıp bırakmama konusunda.
Haklısınız 30 lu yaslardan sonra daha da zor olacaktır. Kimse benım derdimi anlamıyor. ben cocukları cok sevıyorum. Cocugum olsun istiyorum. tek sorunum 9 ayın nasıl gececegi korkusu. Ama cevremdekıler benı hic anlamıyor.sureklı evlat guzel sey soyle boyle dıyorlar. Ve sokaktakı esnaftan tutun da cevremdekı herkes cocuk dusunmuyormusunuz sız daha gıbı sorular yoneltıyorlar.eskıden hıc takmıyordum. ama artık cok uzuluyorum bu soruları bana yönelttiklerinde. Ben de istiyorum. Umarım en kısa zamanda cesaret edebilirim.
son olarak cocuga cesaret edemedıgım ıcın kendımı sucluyorum korkaksın dıyorum kendıme.içimde bir savas verıyorum.kızıyorum kendıme. bu yuzden cok strese sokuyorum kendımı. Yani sızın de dedıgınız gıbı basa cıkma yöntemı buna cesaret etmemle son bulacak ve belkı de hamıle kaldıgım zaman bak sen cesursun hayatından kaçmıyorsun artık dıyebılecegım ve sorun kökten cozulecegıne ınanıyorum. sanırım benım sorunum iş bulamadıgım için ev hanımlıgının da kabullenemedıgımden kendimi zaman öldüren biri olarak görmem.Ve en önemlisi de arkadas bulabılmek ıcın bir ortam yaratamamıs olmak yani yalnızlık.dertlesecek hiç kimsem yok koskoca sehırde.(eşimden baska)
yorumlarınız ıcın tesekkürler. Bir gün buraya ben de hamileyim ve panik atagın çözümünü buldum diye konu acacagım :)