Merhaba kızlar ben foruma sır sizlerle içinde bulunduğum durumu paylaşıp belki biraz rahatlarım diye yeni abone oldum. çünkü derdimi kimseye anlatamıyorum. ben 35 yaşında hiç evlenmemiş annesiyle yaşayan bir bayanım. yıllardır evin yükü benim omuzumda ve inanın tek başıma ev geçindirebilmek için çabalarken saçlarım bembeyaz oldu. yıllarca sıkıntı çektik. bugün bitecek yarın selamete çıkarız diye hep güçlü durmaya çalışırken en sonunda işsiz kadığım ve annemle evde parasızlıktan sefalet içinde olduğumuz bir dönemde sağlığımı yitirdim. olacağı oydu zaten inanın senelerce ooo kadar sıkıntı çektim ki anlatmakla bitmez en sonunda hastalandım. geçici düşünce bozukluğu yani manik depresife yakalandım 2 kez hastanelik oldum. ilkinde ailem beni çapaya götürdü oradaki drlar yatarak tedavi olmam gerektiğini söyleyince annem ağlamaya başladı ben de o halimle bile üzülme sen yatarım ne var bunda deyip annemi teskin ettim ve hastaneye kendi ayağımla girip yattım ama dengesiz bir doktora çattım maalesef ben ailemle oraya gittiğim halde adam zorunlu yatış denen bir kanun varmış onu uygulayarak beni tedavi etmek için devletten izin istemeye kalkmış. siz hiç böyle şey duydunuz mu allah aşkına . ben zaten yatıyorum neymiş efendim 18 yaşını geçmiş reşit bireyi orada tutarsa taburcu olduktan sonra hakkında şikayette bulunurmuş , yaa niye şikayet edeyim :O neyse onun başvurusu yüzünden hakkımda vesayet davası açıldı zaten hasteneden yeni çıkmışım moralimi düzeltip kendimi toparlamam gerekirken koskoca üni. hastanesi benim hayatımı karartıyordu az kalsın. soluğu dr un yanında aldım. başladı kendini savunmaya ben böyle olması için başvurmadım bu mahkemenin hatası nasıl vesayet davası açar diyor. mahkemeye gidiyorum adliyedekiler de o seni orada yatırmak için izin isterse biz bunu ancak senin vesayetini alarak yapabiliriz başka türlü yapamayız madem neden başvurdu diye dr a kızıyor . neyse sonunda dava günü geldi çattı hakim beni görür görmez davayı reddetti ama benim ömrümdenn ömür gitti . avukatlar reddedilmiş bir dava geleceğini etkilemez dese de bazıları etkileyebilir diyor . ben işin içinden çıkamıyorum içinizde avukat olan varsa yardımcı olursa çok sevinirim. bu olaydan sonra ben bir firmada iş başı yapıp çalışmaya başladım ama 6 ay sonra lokavt kararıyla işten atılan 500 kişiden biride ben olunca işsiz kaldıktan 10 gün sonra 2 atağı geçirdim . işte o atakla manik depresif olduğumdan emin oldum zaten. çünkü ilk atak hafifti ve manik evreyi tam simgelemiyordu ama 2.cisi beni çok korkuttu şimdi sürekli ya gene olursa korkusuyla yaşıyorum. elbette başka bir dr un tedavisindeyim ve beni ataktan koruması için lityum tuzu alıyorum başka içtiğim bir ilaç yok. ama ben berbat bir yas halindeyim.daha çok gencim bu hastalık hayatımı nasıl etkileyecek bilmiyorum ve çoook üzülüyorum. ya aniden atak geçirirsem. dr um evlenmeme engel bir durumumun olmadığını yalnı anne olmak için ataksız 2 yıl geçirdikten sonra hamile kalmam gerektiğini söylüyor. ama benim hiç umudum yok çünkü yaşadıklarımdan çok utanıyorum. bir süre önce bir yumurtalık kisti ameliyatı olduğumu duyan görücü usulü çıkan talibim ne demekse artık aaa o zaman olmaz diye benimle tanışmaktan vazgeçmişti. kısırlık olarak yorumladı zahir. şimdi soruyorum size bir kiste böyle tepki veren bu toplumda size yukarı anlattıklarımı duysalar bana nasıl davranırlar beni oğullarına isterler mi ??? ne yapacağım ben hayatımda ilk hastanelik oluşumda hakkımda dava açıldı. halbuki manik depresifler zaten vesayet altına alınamazmış çünkü iyileşebilen bir hastalık. kronikleşmiş ve en az 10 kez hastaneye yatmış hastalara bile dava açılmıyor. adliyedekiler bile o dr dan şikayetçi her önüne gelen için çatır çatır evrak yolluyor senin gibi çok mağdur var üzülme diyorlar.bu yaşadıklarım benim hayatımı mahvedecek sanki. bu arada bu davayı ailemin ve avukatın dışında bilen yok hastalığımı da aynı şekilde hiç kimse bilmiyor, allahtan farkedilecek herhangi bir halim de yok sadece atak gelirse o an görenler farkedebilir . psikoloğum davadan kimseye bahsetme zaten reddeildi öneli olan bu diyor ben de öyle düşünüyorum açıkçası çünkü çok ağır hastalara bile dava açılmazken bana dava açılmış olması insanların gözünde ileri hasta durumuna düşmeme neden olur diye korkuyorum. ama eşimden ve eş adayımdan hastalığımı gizleyemem. nasıl söyleyeceğim ne yapacağım. aylardır sırf bu yüzden nasıl söyleyeceğimi bilmediğim ve alacağım tepkiden korktuğum için çevremdekilerin tanıştırma taleplerini bahanelerle geri çeviriyorum. çok acı çekiyorum ne olur bana yardım edin