arkadaşlar buraya yazamadım doğum maceramı ama başka bir başlık açmıştım.doğumdan sonra depremzede olduk diye.malesef normal doğum olmadı arkadaşlar
(sezeryan oldum.ama doğum sancısını da sonuna kadar çektim ama 2 cmden fazla açılmadı.çok yoruldum o sancılardan sonra.konuşacak takatim kalmadı.en sonunda her ikisinin de acısını çekecem madem daha fazla sancı çekmeden sezeryana girmek istedim.sezeryana aldılar beni.saat 23.50de sezeryana girdim.benden önce bebeği çıkarmışlar.ama eşim ameliyathanenin kapısından ayrılmamış.beni ameliyathanede narkozdan uyandırdılar.iki kez nefes alamama sıkıntısı yaşadım daha ameliyathanedeyken.odaya indiğimde de aynı problemi yaşadım.bir an öleceğim sandım.uyanır uyanmaz zaten ameliyat yerim çok ağırıyordu bir de nefes alamama çok zor geldi.sonra bebişimi getirdiler yanıma ama canım o kadar yanıyordu ki ona doya doya bakamadım.kucağıma alamadım.annemler bebeği emzirttiler.sabaha kadar dikişlerim acıdı.yürütmek için kaldırdılar beni ama çok zorlandım.cumartesi hastaneden taburcu oldum.evde de tuvalete gitmek,yatağa uzanırken(tabi bu tam uzanmak değil sadece ayaklarımı uzatabiliyordum)birilerinin yardımına ihtiyaç duyuyordum.pazar günü yavaş yavaş yürümek için yataktan arada bir çıktım.öğle vakti deprem oldu.çok feci sallandık.ben deprem anında oturma odasındaydım.bebek kayınvalidemle yatak odasındaydı.annem,kızkardeşim ve ben çıktık.abim eşim ,bebek ve kayınvalidem bizden hemen sonra çıktılar.ikinci kattan o ameliyat acısıyla nasıl indim bilmiyorum.ev sallanmaya başlar başlamaz ben bebeği alın bebeği alın diye bağırmaya başladım.inerken aklım hep içeridekilerdeydi.bebeğimdeydi.çok büyük bir korku yaşadık.ev biz çıktıktan sonra gürültülü bir şekilde defalarca sallandı.dışarıdan izlerken bile kötü olduk.saatlerce dışarıda kaldık.sonra ilçeye eşimin ailesinin yanına geçtik.ben bütün gün dinlenemedim.yol boyu acı çektim.o gece ilçede kaldık.bir sonraki gün Bitlis'e geçtik.yani yine dinlenemeden yol gittim.hala ailemin yanında Bitlis'teyim.bayramdan sonra Van'a dönecem.benim doğum hikayem böyle arkadaşlar.Rabbime sonsuz şükürler olsun.bebeğim sağlıklı.hepimiz yaşıyoruz.iyiyiz.belki iyileşmem biraz geç oldu.hiç dinlenemedim ama şükrediyorum.Rabbim kimseyi yaşadıklarımla imtihan etnesin.
