yaşama sevincim yok

evliyim ve bi bebeğim var 9 aylık.ya ben hiç bişeyden mutlu olamıyorum.yaşamaktan hiç zevk almıyorum.bütün insanlardan uzak kalmak ister gibiyim yalnızlığı çok seviyorum.insanların davranışları istekleri.yaptıkları artıkhayatımda hiç bi hatayı yanlış kelimeyi kaldıramaz oldum.hemen herşeye tepki veriyorum.eşimide bebeğimide çok seviyorum.ve hayatımda sadece onlar olsun istiyorum. başkasına uzun süre katlanamıyorum.kayınvalidemlerle aynı binada oturuyoruz.ve kadının hiç bi lafını kaldıramıyorum. hergün görüşüyorz doğal olarak.bişeylere karşı beni uyarması beni çıldırtıyo.hiçbişeyime karışmasına tahammulüm yok.aslında kötü niyetli olmadığını biliyorum.ama yinede katlanamıyorum.herşeye genelde bi kusur bulur.yok ayakkabılarını kapının önünden içeri al yok beni kahvaltıya niye çağırmadınız.yok milletin gelini şöyleymiş böyleymiş......herşey kafama takılıyoo.mutluluğun reçetesini bilen varsahemen yazsın lütfen....senağlama

Merhaba Derda, lütfen yakınınızda bulunan bir meslektaşıma başvurun. Çok faydasını göreceksiniz.
Sağlıkla kalın,