Leonela, ayni yaştayız seninle.. Benim de bir çok cümlen duygularıma tercüman oldu, en azından geçmiş bir çok duygularıma.. Herkes zaman zaman aynı şeyleri yaşıyor. Bazen çevredeki insanlar mı çok kötü, yoksa biz mi çok saftirik davranıyoruz çözemiyorum.
Üni döneminde başıma gerçekten çok çok kötü bir şey geldi, ve son 2 senem işkence gibi geçti. Okula giderken diken üzerindeydim hep. Sonra ne oldu? Okul bittikten sonra kimse kimseyle görüşmüyor bile. "Bunun için mi kasmışım" diyip duruyorum.
Artık umursamıyorum, kendime daha sınırlı ama sağlam bir duvar ördüm. Az / öz insan en iyisidir, kuru gürültüye hiç gerek yok bu hayatta. O nedenle, canını sıkan oldukça, gül ve geç. Kimseye zayıflıklarını belli etme ve hep kendini ön planda tut değer olarak. Ben öyle yapmaya çalışıyorum.
Hayat biraz bencil ve vurdumduymaz olunca, inan daha güzel.