- Konu Sahibi superisi20
- #1
ben zor bir hayat yaşadım uzun yıllar dialize bağlı yaşadım 10 yıl önce nakil oldum çok ağır anlatılmaz sinirlerim çok yıprandı sorunlar olunca tükeniyorum hemen ayakta durcak gücü bulamıyorum kendimde eşimle 5 yıl önce evlendik severek bir aydır sanki enkaz altındayım davranışlarından hayatında birinin olduğunu fark ettim o kadar büyük kavgalar ettik ikimizinde doğruyu bilmemize rağmen hep itiraz etti onu karaladığımı bunalıma girdiğim için senaryolar yazdığımı söyledi bu aynı yaşadığımız 3 kavga beş yılda ama hepsindede eşim ya itiraf etmek zorunda kaldı yada msj larını yakaladım bir hafta öncede artık dayanamadığımı hayatında biri olduğunu bildiğimi ve ayrılmak istediğimi söyledim o kadar çok ağladıki ayrılmam senden de bebeğimdede diye yok dedi ama dün okadar büyüdüki kavga itiraf etti biri olduğunu ama bitirebilceni söyleni ne yapmalıyım ne kadar doğru olurki bunca yalan söyleyen birinin sözü eşimi seviyorum ama güvenim bitti bu kaçıncı af bu kaçıncı inanış ayrılmıyoda konuşmaya çalışıyorum ama konuşamıyoruz bile artık eski aşkım yokonun yerine bi buzdağı var sevgi sadakat güven kalmadı aramızda babam yok nasihat alsam annem ennelik içgüdüsüyle kıyamaz zaten aile girdimi toparlanma ihtimali bile olsa olmuyo artık onun ailesinden yardım istesem ne değişirki kız kardeşi boşandı eşi sevgilisiyle yakaladı anne babası haklı buldu kızını abisi eşinin üstüne evlenmiş eşi kanser oldu cevap vermedi tedaviye nasıl bir aileye düştüm allahım ne yapmalıyım en safları temizleri allahtan korkanı eşimdi oda aynı kafayı yicem ne zormuş ayrılmak 8 aylık bebeğim var babası işten gelince atlıyo kucana nereye gidersek gidelim biraz durdumu sıkılıyo eve gelmek istiyo uyumuyo gittiğim yerlerde eve kadar deliriyo evde uyuyo ayrılsam bu evde oturamam kirayı ödemem imkansız napmalıyım deliricem..