Yasayanlar anlatsin

ilginc Kiz

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
28 Aralık 2017
2.834
9.781
158
Arkadaslar su an bosluktayim sanki.Hep hedefler amaclar dogrultusunda hareket ettim ve olmadi cok uzuldum psikolojim bozuldu hala da cok iyiyim sayilmaz.

Hayatta donum noktasi olarak yasadiginiz bu ise girecegimden bu kisiyle evlenecegimden bunlari yasamisim dediginiz olaylar oldu mu?

Ben yasadiklarimdan kendimi suclar oldum aslinda buyuk bir yanlis ve hata yapmadim ama oyle bir konuma geldim ki sanki hata yapmis gibi hissediyorum.

Arkadas olarak kazik yedim kirildim kotu oldum.Arkasindan konusan fesatlananlar iyi oldular.

O kadar kirildim ki kendim icin dua etmek artik icimden gelmiyor baskalari adina ediyorum ama kendim icin degil.


Yasayanlar anlatirsa sevinirim kendime yukleniyorum bazen ne hatalar yapanlar bile tutunuyor bir yerden hayata.
Nasip kismet mi diyorum cunku bazilari cabalamadan elde ediyorlar.

Iyi niyetli olan ve tecrube sahiplerinden yorum istiyorum.
 
Çoğu zaman çoğu pişmanlığım oldu çoğu hatalarımda...
Ama kendimi böyle seviyorum..
Hata yapmazsak doğruyu yanlısı öğrenemeyiz..
Aci çekmezsek olgunlasamayiz..
Bir yerden balsa silkelen kendine gel
Her halinle hatalarınla yanlışların,keşkelerin ve iyikilerinle kendini sev...
Sonrası daha kolay ve guzel❤
 
Hayat beklentinizin olmadığı anda yeni şeyler sunuyor..
Arayış içerisinde sorgulama içerisinde olduğumuz anda kesinlikle bir çıkmaza giriyoruz.Bu nasıl oluyor bilmiyorum ama ters etki yapıyor.
Benim hayatim inanılmaz ilginç doğrultuda ilerledi.
2011 yılına kadar hayatımda inanılmaz kötü şeyler oldu.
6 yaşında verem oldum
14 yaşında tacize uğradım.
19 yaşında mide kanaması geçirdim.
20 Yaşında hayatımın ikinci aşaması başladı.
Bir Agustos ayında bilgisayar başında beklerken hacklendim ve hacklendigim kişi ile tanıştım.Asik oldum ve hızlı bir karar verip Tokattan İzmir'e geldim..Ve bu normal şartlarda imkansız olan bir şey...
Bu cesareti asla kendimde su an bulamıyorum.
( Fazla cesur olmuşum :D )
Hatta konusu burada : https://www.kadinlarkulubu.com/forum/threads/sanal-asktan-oteye-giden-hikayem.753221/page-5?amp=1

Sonra evlendim..

Ve ogrendigim tek şey şu oldu üzerinde fazla düşünme anı yakala ve yasa.
Hata yapmaktan korkma.
En sonunda özüne ulasirsin.
 
Çoğu zaman çoğu pişmanlığım oldu çoğu hatalarımda...
Ama kendimi böyle seviyorum..
Hata yapmazsak doğruyu yanlısı öğrenemeyiz..
Aci çekmezsek olgunlasamayiz..
Bir yerden balsa silkelen kendine gel
Her halinle hatalarınla yanlışların,keşkelerin ve iyikilerinle kendini sev...
Sonrası daha kolay ve guzel❤

Cok saol canim ust uste gelince boyle hissettim hatalar bizler icin var bunu hatirlatman iyi geldi.
Iyi ki varsin.
 
Hayat beklentinizin olmadığı anda yeni şeyler sunuyor..
Arayış içerisinde sorgulama içerisinde olduğumuz anda kesinlikle bir çıkmaza giriyoruz.Bu nasıl oluyor bilmiyorum ama ters etki yapıyor.
Benim hayatim inanılmaz ilginç doğrultuda ilerledi.
2011 yılına kadar hayatımda inanılmaz kötü şeyler oldu.
6 yaşında verem oldum
14 yaşında tacize uğradım.
19 yaşında mide kanaması geçirdim.
20 Yaşında hayatımın ikinci aşaması başladı.
Bir Agustos ayında bilgisayar başında beklerken hacklendim ve hacklendigim kişi ile tanıştım.Asik oldum ve hızlı bir karar verip Tokattan İzmir'e geldim..Ve bu normal şartlarda imkansız olan bir şey...
Bu cesareti asla kendimde su an bulamıyorum.
( Fazla cesur olmuşum :KK70: )
Hatta konusu burada : https://www.kadinlarkulubu.com/forum/threads/sanal-asktan-oteye-giden-hikayem.753221/page-5?amp=1

Sonra evlendim..

Ve ogrendigim tek şey şu oldu üzerinde fazla düşünme anı yakala ve yasa.
Hata yapmaktan korkma.
En sonunda özüne ulasirsin.

O kadar iyi geldi ki yazdiklarin anlatamam.
Gercekten neler atlatmissin.
Iyi olmana sevindim bunlari duymak iyi geliyor.
Benim yasim 26 donum noktasi olucak birseyler yasamadim.
Yasamayi gulmeyi seven gulduren biriyimdir ama yasadiklarimdan icime kapandim.
Benimle paylastigin icin coook tesekkurler daha iyi olman ve mutlu olman dilegiyle.
 
Hayat beklentinizin olmadığı anda yeni şeyler sunuyor..
Arayış içerisinde sorgulama içerisinde olduğumuz anda kesinlikle bir çıkmaza giriyoruz.Bu nasıl oluyor bilmiyorum ama ters etki yapıyor.
Benim hayatim inanılmaz ilginç doğrultuda ilerledi.
2011 yılına kadar hayatımda inanılmaz kötü şeyler oldu.
6 yaşında verem oldum
14 yaşında tacize uğradım.
19 yaşında mide kanaması geçirdim.
20 Yaşında hayatımın ikinci aşaması başladı.
Bir Agustos ayında bilgisayar başında beklerken hacklendim ve hacklendigim kişi ile tanıştım.Asik oldum ve hızlı bir karar verip Tokattan İzmir'e geldim..Ve bu normal şartlarda imkansız olan bir şey...
Bu cesareti asla kendimde su an bulamıyorum.
( Fazla cesur olmuşum :KK70: )
Hatta konusu burada : https://www.kadinlarkulubu.com/forum/threads/sanal-asktan-oteye-giden-hikayem.753221/page-5?amp=1

Sonra evlendim..

Ve ogrendigim tek şey şu oldu üzerinde fazla düşünme anı yakala ve yasa.
Hata yapmaktan korkma.
En sonunda özüne ulasirsin.
Vay canina.Hikayeni okudum.Allah mutlulugunuzu daim etsin.
 
O kadar iyi geldi ki yazdiklarin anlatamam.
Gercekten neler atlatmissin.
Iyi olmana sevindim bunlari duymak iyi geliyor.
Benim yasim 26 donum noktasi olucak birseyler yasamadim.
Yasamayi gulmeyi seven gulduren biriyimdir ama yasadiklarimdan icime kapandim.
Benimle paylastigin icin coook tesekkurler daha iyi olman ve mutlu olman dilegiyle.
Yasin daha cok genc.Insallah guzel seyler olur bundan sonra.Yani umutsuz olmana gerek olmadigi bir yastasin.Inan kurt kocayınca ayri terane.
 
Cok saol canim ust uste gelince boyle hissettim hatalar bizler icin var bunu hatirlatman iyi geldi.
Iyi ki varsin.

Evet insan bazen çok yoruluyor canim tükeniyor gibi ama bitmiyorsun mutlaka ayakta durmak için bir sebebin oluyor hep mutlu ol ve kimsenin seni uzmesine izin verme..
15 yaşımda babam vefat etti kanserden hemde gözlerimin önünde gözümün içine bakarak....
Eve dönerken güçlü olmam gerek derdim hep eve girdiğimde annemin "baban nerede? Niye bıraktınız orda babani?" Deyişi hala aklımda...
Sonrasında annem hasta oldu ameliyat geçirdi..
Sonrasında 19 yaşında evlendim 20 yaşında ağır bir ameliyat ile doğum yaptım 3 gün yoğun bakımda yattım..
Emzirme hayalleri kurarken sütüm dolup tasarken kızımın ben yoğun bakımdayken vefat ettiğini öğrendim...
Doktor böbreğini kaybedebilirsin diyalize bağlanıp yıllarca böbrekte bekleye bilirsin hiç birşey eskisi gibi olmayacak..dedi
7 ay önce oğlum doğdu yoğun bakımda kaldı ben hastanede yattım...
Ama asla umudumu kaybetmedim ve gülmekten vazgeçmedim...
Şimdi sevdiklerim yanimda
Ben hep sevdiklerimin ölümü ile imtihan oldum..
Ama büyüdüm çok büyüdüm..
 
Evet insan bazen çok yoruluyor canim tükeniyor gibi ama bitmiyorsun mutlaka ayakta durmak için bir sebebin oluyor hep mutlu ol ve kimsenin seni uzmesine izin verme..
15 yaşımda babam vefat etti kanserden hemde gözlerimin önünde gözümün içine bakarak....
Eve dönerken güçlü olmam gerek derdim hep eve girdiğimde annemin "baban nerede? Niye bıraktınız orda babani?" Deyişi hala aklımda...
Sonrasında annem hasta oldu ameliyat geçirdi..
Sonrasında 19 yaşında evlendim 20 yaşında ağır bir ameliyat ile doğum yaptım 3 gün yoğun bakımda yattım..
Emzirme hayalleri kurarken sütüm dolup tasarken kızımın ben yoğun bakımdayken vefat ettiğini öğrendim...
Doktor böbreğini kaybedebilirsin diyalize bağlanıp yıllarca böbrekte bekleye bilirsin hiç birşey eskisi gibi olmayacak..dedi
7 ay önce oğlum doğdu yoğun bakımda kaldı ben hastanede yattım...
Ama asla umudumu kaybetmedim ve gülmekten vazgeçmedim...
Şimdi sevdiklerim yanimda
Ben hep sevdiklerimin ölümü ile imtihan oldum..
Ama büyüdüm çok büyüdüm..

Gercekten neler yasamissin canim.
Bende universite sinavina girecegim zaman babami kaybetme tehlikesi yasadim hastane de yaninda soru cozdugumu hatirlarim.
Seninkiler agir ve aci olmus ama su an oglusunla iyisiniz insallah.

Allah korusun ve yardimcin olsun.

Gercekten Cesursun o zaman =))
 
Gercekten neler yasamissin canim.
Bende universite sinavina girecegim zaman babami kaybetme tehlikesi yasadim hastane de yaninda soru cozdugumu hatirlarim.
Seninkiler agir ve aci olmus ama su an oglusunla iyisiniz insallah.

Allah korusun ve yardimcin olsun.

Gercekten Cesursun o zaman =))

Amin sağol kuzum
Delilikte var tabi :D
Ohooo daha neler varda anlatmaya saatler yetmez :)))
 
Ben de bayagi yoruldum hic ummazdim yillar icinde böyle olacagini, kendimi taniyamadigim bir insan oldum ve cok cabuk gecti seneler. Hepsi ince dusunmekten, takintili olmaktan oldu. Yine ayni hatayi yapiyorum (öyle oldu böyle oldu diyorum) En cok dunu bugune tasimaktan iste , dune göre fikirler uretiyoruz
 
Ben de bayagi yoruldum hic ummazdim yillar icinde böyle olacagini, kendimi taniyamadigim bir insan oldum ve cok cabuk gecti seneler. Hepsi ince dusunmekten, takintili olmaktan oldu. Yine ayni hatayi yapiyorum (öyle oldu böyle oldu diyorum) En cok dunu bugune tasimaktan iste , dune göre fikirler uretiyoruz

Ben de boyle olacagimi dusunmez ancak bu kabus ya derdim.
Bu durumdan once de gecmisi dusunmezdim ama bu durumda dusunur oldum.Hata mi yaptim ondan mi boyle oldu diyerek dusuncelere daldim

Olacak olan oluyor galiba da insan yine de takiyor.
Umarim guzellikler olur da sasirirsiniz.
 
Neye odaklanirsak o önemli oluyor hayatimizda sanirim butun mesele bu belki de.. bahane bulan beynimizin guzelliklere mi hatalara mi bahane arayabilir sadece bizim hangisine olacagina karar vermek.. ego hep konusur hic susmaz zaten insanlar hakkinda böyle söyle dusunuyor, hata yaptin, pisman ol kendi kabuguna cekil odana kapan hayati yasama umitsiz ol kimse seni sevmiyor der der ve der....

 
Hayatta hic pismanligim yok sanirim. Yaptigim her sey kendi tercihimdi.olumlu yada olumsuz sonuclarina katlandim. Olumsuz mu oldu bir secimim bunu Yasamak istedim yasadim dedim hep...
 
Belli bi yaşa kadar annemle hiç görüşmedik çünkü çocukken terketmişti, çoğu zaman yalnızdım yani ve çok hatalar yaptım bi sürü yanlış kararlar verdim. Yanlış zamanlarda yanlış yerlerde bulundum. En son o dönem sevgilim de terketti. Her şeyin birikmişliğiyle çok ağır bi depresyon geçirdim. Her şeyi öylece kenara bıraktım, sorguladım sorguladım günlerce gecelerce düşündüm. Aylarca sadece yürüdüm, ağladım, koştum, bol bol okudum, uyudum uyandım. Sonra ülkeler şehirler değiştirdim, yeniden üniversite okumaya başladım ve annemle buluştum. Yeniden bebek oldum sanki emekler gibi her şeyi baştan öğrenmeye başladım. Bu arada alakasız bi yerde tesadüfen biriyle tanıştım ve çok aşık oldum, şuanda nişanlım.

İyi ki o depresyonu yaşamışım, iyi ki annem beni terketmiş ve iyi ki ben her şeyle yüzleşmişim. Hiçbir şey yapmayıp öylece oturup düşündüğüm günlerden de çok şey öğrendim. Kolumu kaldırmaya halimin olmadığı günlerde kendimi yataktan sürükleyip yürüyüşe zorladığım günlerden de çok şey öğrendim. Hata sandığım durumlardan da çok şey öğrendim.

Hayatta herzaman sorunlar var ve olacak da. Sonsuz mutluluk diye bir şey yok ama karşılaştığın şeyleri cesurca kabul etmek diye bir şey kesinlikle var. Şimdilerde hergün yeni bir şeyler öğrenmeye devam ediyorum, birçok yardım kuruluşunda gönüllü çalışıyorum. Hikayemin sonuyla ilgilenmiyorum sadece değerlerim doğrultusunda bi çaba veriyorum. Dönüp baktığımda görüyorum ki her şey olacağına varmış ve bundan sonra da olacağına varacak. Anladım ki içinde bulunduğun şartlar ne olursa olsun değerlerin ve inandıkların doğrultusunda çabalamaktan asla vazgeçmemelisin. Bu küçücük bi yürüyüş bile olsa yapmalısın yani:)

Burda hepimizin bi hikayesi var hepsi de çok değerli. Aynı şekilde sizin hikayeniz de çok değerli. Emin olun geçirdiğiniz bu günlerin de size anlatmaya çalıştığı bir şey var. Kendi yolunuza ve hayatın akışına güvenin..
 
Hayatında her şey ters gidiyorsa sabret kaderinin değişeceği yer tam da orasıdır. Böyle oluyo çoğu zaman.. kendimde arkadaşlarımda gördüm bunu. Bir süre işsiz kaldık, neye elimizi atsak kurudu ama sabredip bekleyip mücadele edince mutlaka değişiyor hayat. Çünkü hiç bsy sonsuz değil bu hayatta mutsuzluk da ve malesef mutluluk da sonsuz değil. Geçen yıllarda senin de mutlu olduğun günler olmuştur mutlaka. Şimdi sınandığın denendiğinin yerdesin. Sabret meyvelerini alırsın mutlaka ama pasif bir sabır gösterme. Mücadele etmeye devam et aynı zamanda. Bsylerin değişmesi için çabala uğraş. İnançlı birisin duanın gücünü bilirsin dua et maneviyatını da güçlendir ki çabalamak için kuvvetin olsun.
 
Belli bi yaşa kadar annemle hiç görüşmedik çünkü çocukken terketmişti, çoğu zaman yalnızdım yani ve çok hatalar yaptım bi sürü yanlış kararlar verdim. Yanlış zamanlarda yanlış yerlerde bulundum. En son o dönem sevgilim de terketti. Her şeyin birikmişliğiyle çok ağır bi depresyon geçirdim. Her şeyi öylece kenara bıraktım, sorguladım sorguladım günlerce gecelerce düşündüm. Aylarca sadece yürüdüm, ağladım, koştum, bol bol okudum, uyudum uyandım. Sonra ülkeler şehirler değiştirdim, yeniden üniversite okumaya başladım ve annemle buluştum. Yeniden bebek oldum sanki emekler gibi her şeyi baştan öğrenmeye başladım. Bu arada alakasız bi yerde tesadüfen biriyle tanıştım ve çok aşık oldum, şuanda nişanlım.

İyi ki o depresyonu yaşamışım, iyi ki annem beni terketmiş ve iyi ki ben her şeyle yüzleşmişim. Hiçbir şey yapmayıp öylece oturup düşündüğüm günlerden de çok şey öğrendim. Kolumu kaldırmaya halimin olmadığı günlerde kendimi yataktan sürükleyip yürüyüşe zorladığım günlerden de çok şey öğrendim. Hata sandığım durumlardan da çok şey öğrendim.

Hayatta herzaman sorunlar var ve olacak da. Sonsuz mutluluk diye bir şey yok ama karşılaştığın şeyleri cesurca kabul etmek diye bir şey kesinlikle var. Şimdilerde hergün yeni bir şeyler öğrenmeye devam ediyorum, birçok yardım kuruluşunda gönüllü çalışıyorum. Hikayemin sonuyla ilgilenmiyorum sadece değerlerim doğrultusunda bi çaba veriyorum. Dönüp baktığımda görüyorum ki her şey olacağına varmış ve bundan sonra da olacağına varacak. Anladım ki içinde bulunduğun şartlar ne olursa olsun değerlerin ve inandıkların doğrultusunda çabalamaktan asla vazgeçmemelisin. Bu küçücük bi yürüyüş bile olsa yapmalısın yani:)

Burda hepimizin bi hikayesi var hepsi de çok değerli. Aynı şekilde sizin hikayeniz de çok değerli. Emin olun geçirdiğiniz bu günlerin de size anlatmaya çalıştığı bir şey var. Kendi yolunuza ve hayatın akışına güvenin..

Sizin yorumlarinizi severim akla ve kalbe hitap ediyorlar.

Ben de yardim etmeyi seven bir insanim.Ama insan kendi ruhunu beslemeyince yardim da edemiyor.Kendime yardimim yok cunku.

Akis dediniz ya ona ben de hep inandim ama bu surecte bana iyi seyler getirmedi.

Ortaokul ve lise zamani ben de agir depresyon yasadim.
Universite bitti tekrar yasiyorum ve ard arda erkek olarak da degil kotu niyetli kiz arkadaslara rastladim.

Ben onlara ve iyi niyetli yaklasirken onlar bana fesatlanmis ve sevmemisler ve su an iyi konumdalar bu beni hayattaki yerim acisindan cok uzdu.

Erkek arkadas olarak da sevecegim bana iyi gelen birini bulamadim ve kriterlerim cok dusuk ondan sasiriyor herkes.

Az istekle bu durumda olmak beni daha cok acitiyor galiba.

Yorumunuz icin tesekkurler.Sizin ictenliginize inaniyorum.Iyi olmaniz mutlu olmaniz ve artmasi dilegiyle.
 
26 yasindayim kac kere yere cakildim en dibi gordum artik sayisini ben bile unuttum.bitecek mi tabiki hayir.hayatin dogasi bu aci da cekeceksin guzel seyleri de goreceksin.her seferinde ayaga kalktim ve kimseden bi destek gormeden.bazen pes edip biraksam mi diyorum e birakinca da daha kotu oluyor.o yuzden sil bastan basla tekrardan
 
Eski sevgililerim olmasaydi (2 tane) simdiki esimle tanisamazdim.
Universite icin bir yil daha bekleseydim hem en takin arkadasimla dolayli yoldan esimle tanisamazdim.
Siradan bir kan tahlilini yaptirmemis olsaydim infertelite ile ugrasmam gerektigini bilmez zaten kritik olan dogurganlik surecimi kacirmis olurdum.
Istanbuldaki o gereksiz dr a gitmemis olsaydim Ankaradaki dr gibi dr olan tup bebek dr umu taniyamazdim.
Kizimdan sonra ammmaaannn zaten olmuyor diye korunmayi birakmamis olsaydim supriz yumurta oglum olmazdi.
Kpssye 1 kere girip vazgecseydim suanda devlet memuru olmazdim.
Kurumumda bazi sikintilar yasanmamis olsaydi bebeklerimi bakici buyutuyir ben aksamdan aksama severdim.
Vs vs vs daha da cogaltabilirim. Bazen yanlis olaylar yanlis insanlar seni dogruya yonlendiren yol levhalaridir. Cok plan yapma tutmaz cunku...
 
Can'ım,ben de anlatmıştım sana hatırlarsan...

İşyerinde tacize uğradım,psikolojik baskıya maruz kaldım diye sınava girdim ,uzun uğraşlar sonucu kazandım.Bunları yaşamasaydım hırsım olmayacaktı bu birincisi.


İnatla,evliliğimden sonra çocuk istedim 4 yıl olmadı olmadı,her seferinde sınavı da kazanamadım.Ama sonunda anladım ki Allah benim daha iyiye ulaşmam için çocuk nasip etmemişti.Çünkü biri olsa biri olmayacaktı.Ne zamanki sınavımı kazandım meslegi garantiledim daha sonucu almadan da hamile kalmışım.

Eş bakımından da aile yönünden ana baba yönünden be kadar eksiksem,Rabbim bana bir o kadar vicdanlı,sevgisini,ilgisini üzerimden çekmeyen Allah korkusu olan bir eş nasip etti şükür.
Kısacası birşey olmuyorsa daha iyisi olacagı içindir,ama sen umudunu yitirmemelisin.Allaha hayırlısı için dua et o herşeyi öyle sıralı bir şekilde karşına çıkarıyor ki şaşırıyorsun.
 
Back
X