Çok ağırcanlı bir yapısı var zaten hergün okula geç kalıyormuş onunla da dalga geçiyorlarmış..Kendini ifade edemiyor.Bir konu konuşacak olsa dakikalarca anlatamıyor.Ortamda pasif kaldığı doğru.Zaten aktif olmaya çalışsada artık aralarına alacaklarını zannetmiyorum
e kız halimle tek yapabildiğim ailesine şikayet etmek/ettirmek oluyordu. Bu durum sınıfımda da ezik olmama neden oluyordu tabi ki. Sonrasında kendi evimize taşındık başka bir semte, yeni okulumda herkes oldukça iyiydi benimle, sevildim de. yeni gelenler iyi karşılanmaz normalde ama bende öyle olmadı güvenim yerine geldi gerçekten.
bende aynı sıkıntıları yaşadım.Nasıl çirkin bir çocuktum anlatamam
Gözlük desen ayrı diş desen ayri. Bir de saç kıran oldum mu kafayı traş ettiler... kafa kabak
dalganın dik alasını geçtiler.Sabır et sabır et hergün ağlıyordum Ama harika bir hocam oldu. müzik hocası.Bana kaybolan özgüvenimi verdi..
Korosuna aldı (sesimde kapı gıcırtısından beterdır o derece)sen muhteşemsin derdi bana hep..Onun sayesinde su anda belki harika bir yan flüt üstadi oldum
Diyeceğim o ki cocuklar her zaman acımasız,90 lı yıllarda da boyle 2000 lı yıllardada. Hoca insan olsun yeterki. Hoca yapamıyorsa aile yapacak.En son benimle dalga geçen çocugun kafasına flüdü geçirmiştim
ve ailesi okula gelip benden özür dilemişti.Hocalar malesef şu dönemde ck ilgisiz.Size büyük görev düşüyor.Aslansın sen muhteşemsin dye iltifat edin ona
Kendisi ile dalga geçmesini sağlayın.Kendiyle dalga geçen insanlarla kimse dalga geçemez çünkü en büyük eleştiriyi kendine yapıyor zaten başkalarına söz söyleme hakkı tanımazlar
Ve onu kocaman öpün Aile en büyük destekçi unutmayın lutfen
Benipek,yorumuna aynen katılıyorum.Ek olarakta,Zengin bir kesimin gittiği okula gidiyorsa kolejdir..Öğretmenlerin daha çok ilgi durumu vardır.Öğretmeninin kalkıp biz bile söz geçiremiyoruz demesi,o kadar basit,o kadar havada kalmış bir cümle ki! İkincisi,çocuklar acımasızdır evet ama,özellikle senin yeğenine yönelik yapıyorlarsa,demek ki,yeğeninin onların dikkatini çekici farklı davranışları vardır.Ve burda asıl sorun aile.Aile kesinlikle öğretmenle sürekli konuşmalı.Çocuğu hakkında bilgi almalı.Öğretmen söz geçiremiyorum deyip kestirip atıyorsa,müdüre çıkmalı.Ne demek,benim çocuğum sürekli mutsuzsa bir sorun vardır.Çocuğun,ailenin ve diğer çocukların eksik tarafları araştırılmalı.Aile çocuğuyla ilgilenmeli.Genelde çoğu çocukta öz güven sorunu vardır.Zamanla kendini tanıdıkça ve çevre faktörleriyle aşar bunu.Ailenin ciddi anlamda çocuğuna eğilmesi lazım.
