Yeniden işe başlama

zeynones

Nirvana
Kayıtlı Üye
6 Ağustos 2014
17.656
31.609
598
Merhaba arkadaşlar,
3 senenin ardından işe tekrar başlıyorum.
Aslına çok heyecanlı ve mutluyum.
Ancak itiraf etmekte zorlansam da özgüvensizlik var üzerimde.
Bu üç yıl içerisinde pandemi süreci, gebelik, bebek derken mesleki olarak bir noktada uzak kaldım.

Çalışacağım kurum prestijli bir kurum, haliyle muhatap olduğum kitle de ona göre...
Bir önceki çalıştığım kurum dezavantajlı bir kesimle muhataptı ve resmen şehrin acılarıyla boğuşuyorduk şimdi de tam tersi oldu.

Geçen toplantıya gittim ve (ben ki normal şartlarda aa çok havalı yüzümüze bakmaz denilen bir tipken) kendimi çok ezik hissettim ilk kez bir ortamda.

Eşimle aynı kurumlarda farklı şubelerde çalışacağız. Eşim de farketmiş ne oldu emin adımların gitti bir an önce toparlan dedi.

Dolabımı açtım yıllardır kıyafet bile almamıştım ihtiyaç hissetmediğim için o kısım bile streslendiriyor hiç sevmiyorum alışverişi.

Günlerdir sınıfa ilk girdiğim anı hayal ediyorum.
Hayalimde bile elim kolum karışıyor.
Oysaki konulara hakimim, üniversite yıllarımdan beri hep ders anlattım.
Eşimle hep sınav hazırladık.
Pandemi sürecinde hamileyken online olarak anlattım ama sanki hiç bilmiyormuşum gibi değişik bir ruh halindeyim.
 
Merhaba arkadaşlar,
3 senenin ardından işe tekrar başlıyorum.
Aslına çok heyecanlı ve mutluyum.
Ancak itiraf etmekte zorlansam da özgüvensizlik var üzerimde.
Bu üç yıl içerisinde pandemi süreci, gebelik, bebek derken mesleki olarak bir noktada uzak kaldım.

Çalışacağım kurum prestijli bir kurum, haliyle muhatap olduğum kitle de ona göre...
Bir önceki çalıştığım kurum dezavantajlı bir kesimle muhataptı ve resmen şehrin acılarıyla boğuşuyorduk şimdi de tam tersi oldu.

Geçen toplantıya gittim ve (ben ki normal şartlarda aa çok havalı yüzümüze bakmaz denilen bir tipken) kendimi çok ezik hissettim ilk kez bir ortamda.

Eşimle aynı kurumlarda farklı şubelerde çalışacağız. Eşim de farketmiş ne oldu emin adımların gitti bir an önce toparlan dedi.

Dolabımı açtım yıllardır kıyafet bile almamıştım ihtiyaç hissetmediğim için o kısım bile streslendiriyor hiç sevmiyorum alışverişi.

Günlerdir sınıfa ilk girdiğim anı hayal ediyorum.
Hayalimde bile elim kolum karışıyor.
Oysaki konulara hakimim, üniversite yıllarımdan beri hep ders anlattım.
Eşimle hep sınav hazırladık.
Pandemi sürecinde hamileyken online olarak anlattım ama sanki hiç bilmiyormuşum gibi değişik bir ruh halindeyim.
İşe alışveriş ile başlayın, hata kuaförede gidin.
Gardıropunuz sağlam, saçlarınız güzel olursa kendinizi daha iyi hisseder, güveniniz yerine gelir
Bocalamanız normal, izinden yeni döndüm şuan hiç motive değilim mesela. Daha kafamı toparlıyamadım. Yeni başlamış gibi hissediyorum ki 3 hafta geçti sadece, sizin 3 sene olmuş. Çok normal. İlk zorlu günler geçince çok rahat alışırsınız.
 
İşe alışveriş ile başlayın, hata kuaförede gidin.
Gardıropunuz sağlam, saçlarınız güzel olursa kendinizi daha iyi hisseder, güveniniz yerine gelir
Bocalamanız normal, izinden yeni döndüm şuan hiç motive değilim mesela. Daha kafamı toparlıyamadım. Yeni başlamış gibi hissediyorum ki 3 hafta geçti sadece, sizin 3 sene olmuş. Çok normal. İlk zorlu günler geçince çok rahat alışırsınız.

Kapalıyım 😅 o yüzden kendime şal ve kıyafet siparişi vererek başladım. Henüz gelmediler ama olsun.

Teşekkür ederim. Umarım en kısa zamanda motivasyonu sağlarız. 😊
 
Merhaba arkadaşlar,
3 senenin ardından işe tekrar başlıyorum.
Aslına çok heyecanlı ve mutluyum.
Ancak itiraf etmekte zorlansam da özgüvensizlik var üzerimde.
Bu üç yıl içerisinde pandemi süreci, gebelik, bebek derken mesleki olarak bir noktada uzak kaldım.

Çalışacağım kurum prestijli bir kurum, haliyle muhatap olduğum kitle de ona göre...
Bir önceki çalıştığım kurum dezavantajlı bir kesimle muhataptı ve resmen şehrin acılarıyla boğuşuyorduk şimdi de tam tersi oldu.

Geçen toplantıya gittim ve (ben ki normal şartlarda aa çok havalı yüzümüze bakmaz denilen bir tipken) kendimi çok ezik hissettim ilk kez bir ortamda.

Eşimle aynı kurumlarda farklı şubelerde çalışacağız. Eşim de farketmiş ne oldu emin adımların gitti bir an önce toparlan dedi.

Dolabımı açtım yıllardır kıyafet bile almamıştım ihtiyaç hissetmediğim için o kısım bile streslendiriyor hiç sevmiyorum alışverişi.

Günlerdir sınıfa ilk girdiğim anı hayal ediyorum.
Hayalimde bile elim kolum karışıyor.
Oysaki konulara hakimim, üniversite yıllarımdan beri hep ders anlattım.
Eşimle hep sınav hazırladık.
Pandemi sürecinde hamileyken online olarak anlattım ama sanki hiç bilmiyormuşum gibi değişik bir ruh halindeyim.
Ben de öğretmenim ve emin olun o hissettiklerinizi ben her yaz tatilinden dönüşte bile hissediyorum. Mesela şu anki duygularım ve endiselerim sanki öğretmenliğe ilk başladığım seneki duygularimdan farklı değil. En fazla 1 haftaya alışırsınız 😊
 
Vallahi Annemin kullandığı bir söz var..
34 oldum ancak her gittiğim de söyler bana.
* Kızım dolma var..
-Anne, gelmeden atistirdim ben
* Agzina değince yersin.
-Tamam 🤷
Der ve hepsini yer 🤣
Merak etme ağzına değince gerisi gelir.
Bir kaç güne kadar yine yıllarca yapıyormuşcasina alışırsın.
 
Öğretmensiniz benim anladığım kadarıyla öğretmen sınıf içinde de sınıf dışında da öğretmendir. Siz öğretmek için onlar öğrenmek için orada. Biraz paslanmissinizdir olsa olsa , başarılar diliyorum 💗
 
Merhaba arkadaşlar,
3 senenin ardından işe tekrar başlıyorum.
Aslına çok heyecanlı ve mutluyum.
Ancak itiraf etmekte zorlansam da özgüvensizlik var üzerimde.
Bu üç yıl içerisinde pandemi süreci, gebelik, bebek derken mesleki olarak bir noktada uzak kaldım.

Çalışacağım kurum prestijli bir kurum, haliyle muhatap olduğum kitle de ona göre...
Bir önceki çalıştığım kurum dezavantajlı bir kesimle muhataptı ve resmen şehrin acılarıyla boğuşuyorduk şimdi de tam tersi oldu.

Geçen toplantıya gittim ve (ben ki normal şartlarda aa çok havalı yüzümüze bakmaz denilen bir tipken) kendimi çok ezik hissettim ilk kez bir ortamda.

Eşimle aynı kurumlarda farklı şubelerde çalışacağız. Eşim de farketmiş ne oldu emin adımların gitti bir an önce toparlan dedi.

Dolabımı açtım yıllardır kıyafet bile almamıştım ihtiyaç hissetmediğim için o kısım bile streslendiriyor hiç sevmiyorum alışverişi.

Günlerdir sınıfa ilk girdiğim anı hayal ediyorum.
Hayalimde bile elim kolum karışıyor.
Oysaki konulara hakimim, üniversite yıllarımdan beri hep ders anlattım.
Eşimle hep sınav hazırladık.
Pandemi sürecinde hamileyken online olarak anlattım ama sanki hiç bilmiyormuşum gibi değişik bir ruh halindeyim.
doğum sonrası ben de işe başladığımda öyle hissetmiştim kendimi. Zamanla ortama alıştıkça düzeliyor her şey ortama ayak uydurmaya başlıyorsun
 
Bu tereddutu ise ara veren cogu kisi yasamistir bence. Bende iki yil sonra dondugumde tereddutluydm ama bir hafa surdu o halim hemen adapte oldum merak etmeyin ozguveli degilseniz bile oyleymis gibi yapin gerisi gelir :)
 
Bende kızımda 2 yıl ücretsiz izne ayrılmıştım.
Bide eşimin tayini çıkınca bende eş durumuyla tayin aldırdım ve yeni yerde başladım hem iki yıl ara hem yeni yer ve insanlar o kadar bocaladım ki sizi çok iyi anlıyorum. Ama bu çok kısa sürüyor emin olun hemen adapte oluyorsunuz gerçekten buna inanın.
 
Bence bu hisleriniz normal şuan için. Ama eminim ki sınıfa girer girmez hemen adapte olursunuz hiç üzülmeyin. Ben iş hayatına biraz geç başlamıştım. İlk gün çocuk gibi anneme ben gitmeyeceğim, orda ben ne yapacağım, ya insanlar bana tuhaf yaklaşırsa falan demiştim :KK70: sonra işe başladığım hafta herkese alıştım, işime alıştım 1 hafta sonra sanki 5 yıldır orda çalışıyor gibiydim. :-)
 
Ben de öğretmenim ve emin olun o hissettiklerinizi ben her yaz tatilinden dönüşte bile hissediyorum. Mesela şu anki duygularım ve endiselerim sanki öğretmenliğe ilk başladığım seneki duygularimdan farklı değil. En fazla 1 haftaya alışırsınız 😊

Umarım öyle olur.
Çok teşekkür ederim.
doğum sonrası ben de işe başladığımda öyle hissetmiştim kendimi. Zamanla ortama alıştıkça düzeliyor her şey ortama ayak uydurmaya başlıyorsun

Tabi bir de bebek meselesi var. Annelere bırakacağım. Bir taraftan ile başlamak kendime vakit ayırmak gibi geliyor bir taraftan da benden ayrı kalacak uyumak istemezse diye kaygılanıyoru.
 
Pandemi doğum izni derken ben de 3 yıldır görev yapmadım Eylül ayında başlayacağım, sizdeki kaygının aynısı bende de var. İnsanlarla iletişimim zayıfladı resmen söze lafa nereden gireceğimi bilemiyorum filan, hiç öyle birisi de değildim halbuki gayet özgüvenli kendinden emin birisiydim. Konuyu takipteyim ✨
 
Merhaba arkadaşlar,
3 senenin ardından işe tekrar başlıyorum.
Aslına çok heyecanlı ve mutluyum.
Ancak itiraf etmekte zorlansam da özgüvensizlik var üzerimde.
Bu üç yıl içerisinde pandemi süreci, gebelik, bebek derken mesleki olarak bir noktada uzak kaldım.

Çalışacağım kurum prestijli bir kurum, haliyle muhatap olduğum kitle de ona göre...
Bir önceki çalıştığım kurum dezavantajlı bir kesimle muhataptı ve resmen şehrin acılarıyla boğuşuyorduk şimdi de tam tersi oldu.

Geçen toplantıya gittim ve (ben ki normal şartlarda aa çok havalı yüzümüze bakmaz denilen bir tipken) kendimi çok ezik hissettim ilk kez bir ortamda.

Eşimle aynı kurumlarda farklı şubelerde çalışacağız. Eşim de farketmiş ne oldu emin adımların gitti bir an önce toparlan dedi.

Dolabımı açtım yıllardır kıyafet bile almamıştım ihtiyaç hissetmediğim için o kısım bile streslendiriyor hiç sevmiyorum alışverişi.

Günlerdir sınıfa ilk girdiğim anı hayal ediyorum.
Hayalimde bile elim kolum karışıyor.
Oysaki konulara hakimim, üniversite yıllarımdan beri hep ders anlattım.
Eşimle hep sınav hazırladık.
Pandemi sürecinde hamileyken online olarak anlattım ama sanki hiç bilmiyormuşum gibi değişik bir ruh halindeyim.
Uzun süredir çalışmadığınız için bu çook normal :) ben yeni bi işe girerken hep böyle hissederim stresten duramam özgüvenim gider vs ortama 2 günde alışıp hepsini yenip boşuna stres yüklemişim kendime diyorum sonradan eminim sizde de öyle olcak
 
Uzun süredir çalışmadığınız için bu çook normal :) ben yeni bi işe girerken hep böyle hissederim stresten duramam özgüvenim gider vs ortama 2 günde alışıp hepsini yenip boşuna stres yüklemişim kendime diyorum sonradan eminim sizde de öyle olcak

İlla ki adapte olurum ama ilk bakışta silik görünmek istemiyorum en büyük derdim de o.
 
şuan böyle hissetmeniz cok normal
ama anladığım kadarıyla genel olarak dik bir duruşunuz var işte bu yüzden hemen toparlarsınız merak etmeyin
ilk hafta gittimi gerisi gelir :)
 
İşe alışveriş ile başlayın, hata kuaförede gidin.
Gardıropunuz sağlam, saçlarınız güzel olursa kendinizi daha iyi hisseder, güveniniz yerine gelir
Bocalamanız normal, izinden yeni döndüm şuan hiç motive değilim mesela. Daha kafamı toparlıyamadım. Yeni başlamış gibi hissediyorum ki 3 hafta geçti sadece, sizin 3 sene olmuş. Çok normal. İlk zorlu günler geçince çok rahat alışırsınız.

%10000000000000
 
Back
X