Ahhh ne zor günlerdi. Hala zor ama o çaresizlik, tükenmişlik hissi azalarak gidecek. Benim bebeğim kolikti ve sürekli mız mız ve kucakta. Hala çok sakin bir bebek değil, neredeyse 7 aylık ama ben daha iyi hissediyorum, bağımızı anca kuruyoruz. İlk 4 ay ben ne yaptım kendime diye düşündüm, çok ağladım, başarısız hissettim, kaygılandım ve dediğin gibi çok da yalnız ve hapsolmuştum. Bana da hep bunlar iyi günlerin diyorlar ama o kapkaranlık hissettiğim 4 ayı bilmiyorlar. Kiminin bebeği ilk aylarda besle altını al uyusun ama bizimki öyle olmadığı için üzülme bunlar en iyi günlerin değil, 4 aydan sonra seni tanıyacak, konuşacaksınız, gözlerinin içi gülecek o zaman değişmeye başlayacak. Uyku konusunda bizde bir düzelme olmadı malesef ama uykusuzluktan da ölünmüyormuş, öğrendim