Yerimde olsanız napardınız?

adayogretmen

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
26 Ocak 2017
27
17
3
31
Merhabalar hanımlar. Gecenin bu saatinde yine beynime kan sıçradı, sağlıklı düşünemiyorum. Nişanlım polis, Sapanca'da görev yapıyor. Aşırı derece bıkmış Sapanca'dan. Ve ezelden beridir polisliğe girme nedeni olan 'Polis Özel Harekat' isteği tavan yapmış durumda. Ben başvuru yapmak istiyorum yoksa içimde kalacak bu ömür boyu diyor. Bir kaç ayda bir sürekli bu isteği depreşiyor ama bu sefer başka. Annemle babamla bile konuştu. Çok hevesli ve istekli ne dediysem ikna olmuyor. 'Başvur madem sen gidersin özel harekata bende gelirim babamın evine ' dedim. 'Ben oraya gidince bana sırtını döneceksen umrumda olmaz , gururlanman gerekirken yaptığın tavra bak hani her ne olursa olsun benimleydin, hep destek olurdun benimle her yere gelirdin şimdi ne değişti ' diyor. Tamam haklı belki ben onu anlıyorum ama o beni anlamıyor. Ben kapıdan çıkınca belki bi daha dönmeyecek ihtimali ile yaşamak istemiyorum. Şu anda da o ihtimal var elbette ama en azından o kadar hissetmiyorum. Korkuyorum ya onu kaybetmekten çok korkuyorum. Bu şekilde onu yalnız bırakıp destek olmamak da zoruma gidiyor. Ne yapayım nasıl davranayım varsa tecrübesi olan bi akıl verin lütfen :kızgın:
 
Merhabalar hanımlar. Gecenin bu saatinde yine beynime kan sıçradı, sağlıklı düşünemiyorum. Nişanlım polis, Sapanca'da görev yapıyor. Aşırı derece bıkmış Sapanca'dan. Ve ezelden beridir polisliğe girme nedeni olan 'Polis Özel Harekat' isteği tavan yapmış durumda. Ben başvuru yapmak istiyorum yoksa içimde kalacak bu ömür boyu diyor. Bir kaç ayda bir sürekli bu isteği depreşiyor ama bu sefer başka. Annemle babamla bile konuştu. Çok hevesli ve istekli ne dediysem ikna olmuyor. 'Başvur madem sen gidersin özel harekata bende gelirim babamın evine ' dedim. 'Ben oraya gidince bana sırtını döneceksen umrumda olmaz , gururlanman gerekirken yaptığın tavra bak hani her ne olursa olsun benimleydin, hep destek olurdun benimle her yere gelirdin şimdi ne değişti ' diyor. Tamam haklı belki ben onu anlıyorum ama o beni anlamıyor. Ben kapıdan çıkınca belki bi daha dönmeyecek ihtimali ile yaşamak istemiyorum. Şu anda da o ihtimal var elbette ama en azından o kadar hissetmiyorum. Korkuyorum ya onu kaybetmekten çok korkuyorum. Bu şekilde onu yalnız bırakıp destek olmamak da zoruma gidiyor. Ne yapayım nasıl davranayım varsa tecrübesi olan bi akıl verin lütfen :kızgın:

Ölüm değişmeyen kaderlerden...
Olacaksa sızın yanınızdayken yatakta bile olur...
Kesınlıkle ben de ıstemezdım ama bence tercıhı ona bırakın sonra hayatı boyunca pısmanlık yasayacak... İçinde kalacak...
Her basvuranı alıyorlar mı belkı almazlar :)
Dua edın dua edelım ınsallah allah butun polıslerımızı korusun...
En son ızmırde sehıt olan polıs trafık polısıydı... Yanı en rısksız grup... Hem de izmir gıbı bır yerde...
 
Ecel ne 1 saniye once nede 1 saniye sonra tecelli etmez hic risk olmayan bir işte bile sevdiklerimizi kaybedebiliriz gerçekten seviyorsanız hayallerine saygı duyun
 
Yani aslında normal bir ofiste çalışsa nişanlın ozaman da kapıdan çıkıp dönme ihtimali olmayabilir. Çünkü ölüm nezaman gelir insanın başına bilemeyiz. Ben bunu her gün düşünüyorum yabir gün kötü haber alırsam diye. Halbuki eşimin işi öyle cani tehlikeli bir işin söz konusu değil
 
korkunuzu anlıyorum, şöyle düşünüyorum ben hep bu tarz konularda; ben isteseydim eşimin de yanımda olmasını isterdim ne olursa olsun, o zaman ben de onun kararlarında yanında olmalıyım.
güzelce konuşur, korkularımı, endişelerimi anlatırım elbette ama kararına saygı gösterir yanında olurum her zaman..
 
Polis özel harekat mesleğin gözbebeğidir der hep eşim.Bu kadar çok istiyo ise desteklerdim ,destekliyorum.Ben seninle heryere giderim demiştim sözümü yemedim, bence sende yeme.Polis eşi olmak zor en başından bunun farkına varmalısın sonradan dumur olma.
 
O kadar haklı ki nisanliniz. Polis olması bile yetiyor zaten. Benim eşim pöh olmamasına rağmen Doğu operasyonuna gitti. Neyin ne zaman olacağı bilinmez. Hevesi varsa engel olmayın, en küçük uktesinde aklına gelirsiniz.
 
Ben olsam seni ikna etmek yerine, isteklerime saygı duyan biriyle hayatımı birleştirirdim. Annenle babanın da bu isteğinden vazgeçirmeye çalışması çok itici.
 
İsteklerine saygı duymazsan duyani bulur.gözünün yaşına da bakmaz
Ondan hiç şüphem yok inanın. Saygı duyuyorum elbette ama duygularım girmese araya keşke.

Tecrubem yok ama seviyorsam yaninda olurdum...
Benim de sonum o olacak sanırsam.
Ölüm değişmeyen kaderlerden...
Olacaksa sızın yanınızdayken yatakta bile olur...
Kesınlıkle ben de ıstemezdım ama bence tercıhı ona bırakın sonra hayatı boyunca pısmanlık yasayacak... İçinde kalacak...
Her basvuranı alıyorlar mı belkı almazlar :)
Dua edın dua edelım ınsallah allah butun polıslerımızı korusun...
En son ızmırde sehıt olan polıs trafık polısıydı... Yanı en rısksız grup... Hem de izmir gıbı bır yerde...
İnanır mısınız aynı örneği o da verdi. Trafik polisleri yeri geliyor yanlarından geçen araç onları görmüyor yanlışlıkla araba çarpıp ölüyor hele ki İzmir'deki terörle ne alakası olurdu ki trafik şubenin adamcağız şehrin göbeğinde şehitlik makamına erişti dedi . Düşünüyorum haklı. Ama ah şu korkularım ve kalbim. Evliliğimin ilk yılını o şekilde geçirecek olmak da zor geliyor aslında :(

Ecel ne 1 saniye once nede 1 saniye sonra tecelli etmez hic risk olmayan bir işte bile sevdiklerimizi kaybedebiliriz gerçekten seviyorsanız hayallerine saygı duyun
Gerçekten seviyorum ve sırf bu yüzden de karşısında durmaya çalışıyorum. Ama kayınvalidem de topu bana atıyor kızım anca sen ikna edersin söyle gitmesin diye. Benim de gücüm kalmadı ama artık malesef saygı duyup çekilirim gibi bunlar son direnişlerim.

Karşısında durma yanında dur 1 saniyemizin garantisi yok ölümle yasiyoruz
Öyle ölümden başka herşey yalan aslında. Sadece sevdiklerimizi kaybetme korkusu çok ağır basıyor hele ki şu devirde.
 
Öyle ölümden başka herşey yalan aslında. Sadece sevdiklerimizi kaybetme korkusu çok ağır basıyor hele ki şu devirde.
malesef ölümün en ağır yani o ama toplu giden yok malesef şimdi sen onu engellersen omur boyunca senin başına tapar
 
Destek olup olmama meselesi değil ki bu. Bazı insanların kaldırabileceği şeyler var kaldıramayacağı şeyler var. Benim psikolojim de polis veya asker eşi olmayı kaldırmazdı mesela. Ben çok evhamlı, aklıma kötü senaryolar getiren bir insanım. Bildiğiniz üzere de bu meslekler diğerlerine göre daha tehlikeli görevlerin olduğu bir meslek. Ben her gün hop oturup hop kalkardım düşünmekten kafatı oynatırdım.

Ama kimi insan da daha güçlüdür aklına hep kötü şeyler getirmez güzel düşünür vs. Bu konu "hani hastalıkta sağlıkta yanımda olacaktın" gibi arabesk bi konu değil. Yapı meselesi. Eğer sizin psikolojiniz kaldıramayacaksa böyle bir hayatı yollarınızı ayırın derim.
 
Yani aslında normal bir ofiste çalışsa nişanlın ozaman da kapıdan çıkıp dönme ihtimali olmayabilir. Çünkü ölüm nezaman gelir insanın başına bilemeyiz. Ben bunu her gün düşünüyorum yabir gün kötü haber alırsam diye. Halbuki eşimin işi öyle cani tehlikeli bir işin söz konusu değil
Zaten bu ihtimalleri düşününce sıcak bakıyorum bende olaya. İşte insanoğlu işin içinde olmayınca bazı şeyleri fark etmiyor. Yoksa ölüm her yerde ölüm gerçekten de .

korkunuzu anlıyorum, şöyle düşünüyorum ben hep bu tarz konularda; ben isteseydim eşimin de yanımda olmasını isterdim ne olursa olsun, o zaman ben de onun kararlarında yanında olmalıyım.
güzelce konuşur, korkularımı, endişelerimi anlatırım elbette ama kararına saygı gösterir yanında olurum her zaman..
Zaten aklıma takılanları anlatıyorum korkularımı belirtiyorum dinliyor hepsine de cevabı var maşallah. Muhtemelen saygı duyup yanında olacağım artık.

Polis özel harekat mesleğin gözbebeğidir der hep eşim.Bu kadar çok istiyo ise desteklerdim ,destekliyorum.Ben seninle heryere giderim demiştim sözümü yemedim, bence sende yeme.Polis eşi olmak zor en başından bunun farkına varmalısın sonradan dumur olma.
Ya sözümü yemem zaten nabız yokladım sadece. Kalkıp onun için ayrılacak değilim şu saatten sonra. O da biliyor ne olursan olsun onla gideceğimi ama sadece gönlüm olsun diye uğraşıyor o da işte. Bende vazgeçsin diye :)

O kadar haklı ki nisanliniz. Polis olması bile yetiyor zaten. Benim eşim pöh olmamasına rağmen Doğu operasyonuna gitti. Neyin ne zaman olacağı bilinmez. Hevesi varsa engel olmayın, en küçük uktesinde aklına gelirsiniz.
ondan da korkuyorum ilerde birşey olsa bak oraya gitsem olmayacaktı belki karşı çıkmasan belki şöyle olacaktı gibi cümlelerle karşılaşmak istemiyorum.

Ben olsam seni ikna etmek yerine, isteklerime saygı duyan biriyle hayatımı birleştirirdim. Annenle babanın da bu isteğinden vazgeçirmeye çalışması çok itici.
Annem babam isteğinden vazgeçirmeye çalıştı diye bişey belirttiğimi sanmıyorum. Aksine kendisinin annesi babası vazgeçirmeye çalışıyor araya beni koyup. Benim annemi babamı böyle böyle bir düşüncem var gitmek istiyorum diye aradı konuştu ailem bize saygı duymak düşer oğlum sen nişanlınla paylaş hayatı siz yaşayacaksınız dedi.
 
Zaten bu ihtimalleri düşününce sıcak bakıyorum bende olaya. İşte insanoğlu işin içinde olmayınca bazı şeyleri fark etmiyor. Yoksa ölüm her yerde ölüm gerçekten de .


Zaten aklıma takılanları anlatıyorum korkularımı belirtiyorum dinliyor hepsine de cevabı var maşallah. Muhtemelen saygı duyup yanında olacağım artık.


Ya sözümü yemem zaten nabız yokladım sadece. Kalkıp onun için ayrılacak değilim şu saatten sonra. O da biliyor ne olursan olsun onla gideceğimi ama sadece gönlüm olsun diye uğraşıyor o da işte. Bende vazgeçsin diye :)


ondan da korkuyorum ilerde birşey olsa bak oraya gitsem olmayacaktı belki karşı çıkmasan belki şöyle olacaktı gibi cümlelerle karşılaşmak istemiyorum.


Annem babam isteğinden vazgeçirmeye çalıştı diye bişey belirttiğimi sanmıyorum. Aksine kendisinin annesi babası vazgeçirmeye çalışıyor araya beni koyup. Benim annemi babamı böyle böyle bir düşüncem var gitmek istiyorum diye aradı konuştu ailem bize saygı duymak düşer oğlum sen nişanlınla paylaş hayatı siz yaşayacaksınız dedi.

en iyisi olur. benim eşim de jandarma ozel harekat şu an bulunduğu yerden dolayı her an aklım onda ama yapabileceğim bir şey yok dua edip sesini duydugum her saniyenin kıymetini bilmekten başka..
 
Destek olup olmama meselesi değil ki bu. Bazı insanların kaldırabileceği şeyler var kaldıramayacağı şeyler var. Benim psikolojim de polis veya asker eşi olmayı kaldırmazdı mesela. Ben çok evhamlı, aklıma kötü senaryolar getiren bir insanım. Bildiğiniz üzere de bu meslekler diğerlerine göre daha tehlikeli görevlerin olduğu bir meslek. Ben her gün hop oturup hop kalkardım düşünmekten kafatı oynatırdım.

Ama kimi insan da daha güçlüdür aklına hep kötü şeyler getirmez güzel düşünür vs. Bu konu "hani hastalıkta sağlıkta yanımda olacaktın" gibi arabesk bi konu değil. Yapı meselesi. Eğer sizin psikolojiniz kaldıramayacaksa böyle bir hayatı yollarınızı ayırın derim.
Emin olun bundan önceki 3 yıl süren Doğu görevinde o kadar ağırlarını gördüm ki. Şimdi o günleri tekrar yaşama korkum var. Kendisine de hatırlatıyorum bak böyle oldu şöyle oldu can güvenliğinden senin tayinin Batı'ya verildi. Ama dediğim dedik işte. Herşey Allahtan gelir olacak olan burda da olacak zaten . İnsanın kaderinde değişmeyecek şeyler bellidir deyip çıkıyor. Sırf bu karar yüzünden ondan ayrılacak değilim elbette ölüm de olsa sonunda giderim ama hani belki başından böyle bişey geçen ama erkeğin bam teline dokunup ikna etmiş birileri vardır diye son çırpınışlarımı yapıyorum. :(
 
Destek falan olma aynısını yaşadım eşim Diyarbakirdaydi nisanliyken ben kafayı yiyecek duruma geldim ona bir şey olmadı. Ve farkettim ki benim kocam bencilin teki. Polislik yapmayan aç kalmıyor. Özel sektör var bir sürü iş var. Niye bu tehlike bekar insanı sevgilisi nişanlısı olmayanı anlarım ama bunlarınki nasıl kafa anlamıyorum .
 
Bu isteklere saygi duymamak degil oyle algilanmamali spora gidicem veya bir kursa yazilicam saygi duy hayatima karisma durumu gibi basit degil kaybetme korkus var birine kaptiririm korkusu da degil olum korkusu buda sevdiginden hayatina karisiyim benim istedigim gibi yasasin olayi degilki ben size hak verdim ama oda kafasina koymus
 
Back
X