Evde büyük kavga cikti, yanda ki apartmandan daire tutulacakmis, ama esim israrla "ben istemiyorum" diyor, boyle olunca benim ailem de karisti isin icine, babam da esimle biraz güzelce konustu, yumusadi gibi ama ne yazik ki bu konu ilk acildiginda bana soyledigi laflar aklimdan cikmiyor, kendi babasi da cok fena bozuk atti. "Ben ciddiyim, cikin gidin, ben hasta adamim, sizinle mi ugrasacagim, isim gucum yok mu benim, defolun gidin benim evimden, biz senin karindan hic bir sey istemiyoruz; bu isin sakasi yok" diye; bakalim... Rabbim hakkimizda hayirlisi neyse onu versin
"Ailemin istemedigini ben niye isteyeyim!"
"Sen babanin evine git bir daha gelme soranlara da anlasamdigimizi cekip gittigini söyleriz"
"Ben en iyisi daire satin alayim; böylece bosanmamiz daha kolay olur" gibisinden zirvaladi...
Bende "Emin misin bosanmakta, telefonunu ver o zaman babami arayayim!" dedigim zaman da telefonu vermiyor.
ya ışte hepsi aynı değil guya benimkine göre erkeklik.böyle oluyor
