yoruldummm bu imkansızlıklardan...ona o kadr yakınken bi o kadar da uzak olmak beni yıpratıyor...hergün görüyorum hergün gözlerine bakıyorum....sevildiğimi biliyorum...bitmelii diyorum sonu yok diyorum ama yinede kopamıyorum...oda öyle..bu aşkla başım beladaa......sedace benim başımamı geldi böyle bişey....imkansıza kapılan olmadımı hiç....nasıl vazgeçtiniz nasıl ikna ettiniz kendinizi????