- Konu Sahibi kalbindESakli
- #1
Arkadaslar tecrubelerinize, dusunce ve yorumlariniza guvenerek sizden yardim istiyorum.
Bir yillik iliskim var, benim ilk askim bana herseyin en guzelini yasatan birisi ama gun gectikce buyu azalir ve karsimizdaki insani daha iyi tanirizya bende tanidikca aslinda cok farkli karakterler oldugumuzu, kafalarimizin hic uyusmadigini farkettim, cok tartisan ve anlasamayan ama birbirindende kopamayan iki sevgiliyiz.
Ve ben artik sevgilimin beni kaybetmekten korkmadigini dusunuyorum. Tartistigimizda beni cok kirdiginda resti cekiyorum ve onun dedigi ayriliriz olur biter oluyor, bitsin ozaman diyorum konuyu kapatiyor biraz konusmayalim diyor telefonu kapatiyor ve yarim saat gecmeden ariyor seni cok seviyorum neden beni uzuyorsun, uzme beni diye halbuki ben onu el ustunde tutuyorum, en ufak birseyde cocuk gibi kusuyor sen degistin diye hep pohpohlanmak istiyor, neyse o arayinca bende dayanamiyorum tamam askim bende seni seviyorum diyorum barisiyoruz. Belki 15-20 keredir bu hep boyle oldu.
Mantiken ayrilmamiz gerektigini bu iliskinin beni mutlu ettigi kadar uzdugunude dusunuyorum ama cok seviyorum asla ayrilmayi goze alamam onsuz olmayi, yani duygularim mantigimi bastiriyor. Ailelerde isin icine girdi herkes birbirini seviyor mutlu ama biz sevgilimle tartisip duruyoruz.
Siz bu iliski hakkinda ne dusunuyorsunuz, sevgilimin beni kaybetmekten korksun istiyorum .. her seferinde birsey bulup kendisini hakli cikartiyor ve hep alttan alan taraf ben oluyorum cunku onu kaybetmekten korkuyorum cok seviyorum, ama boylede mutlu olamiyorum beni kaybetmekten korkmadigini dusunuyorum
Sevgilim benim onu ezdigimi dusunuyor, ben ise onun beni ezdigini dusunuyorum
Tek istedigim mutlu olmak, onunla mutlu olmak
Bir yillik iliskim var, benim ilk askim bana herseyin en guzelini yasatan birisi ama gun gectikce buyu azalir ve karsimizdaki insani daha iyi tanirizya bende tanidikca aslinda cok farkli karakterler oldugumuzu, kafalarimizin hic uyusmadigini farkettim, cok tartisan ve anlasamayan ama birbirindende kopamayan iki sevgiliyiz.
Ve ben artik sevgilimin beni kaybetmekten korkmadigini dusunuyorum. Tartistigimizda beni cok kirdiginda resti cekiyorum ve onun dedigi ayriliriz olur biter oluyor, bitsin ozaman diyorum konuyu kapatiyor biraz konusmayalim diyor telefonu kapatiyor ve yarim saat gecmeden ariyor seni cok seviyorum neden beni uzuyorsun, uzme beni diye halbuki ben onu el ustunde tutuyorum, en ufak birseyde cocuk gibi kusuyor sen degistin diye hep pohpohlanmak istiyor, neyse o arayinca bende dayanamiyorum tamam askim bende seni seviyorum diyorum barisiyoruz. Belki 15-20 keredir bu hep boyle oldu.
Mantiken ayrilmamiz gerektigini bu iliskinin beni mutlu ettigi kadar uzdugunude dusunuyorum ama cok seviyorum asla ayrilmayi goze alamam onsuz olmayi, yani duygularim mantigimi bastiriyor. Ailelerde isin icine girdi herkes birbirini seviyor mutlu ama biz sevgilimle tartisip duruyoruz.
Siz bu iliski hakkinda ne dusunuyorsunuz, sevgilimin beni kaybetmekten korksun istiyorum .. her seferinde birsey bulup kendisini hakli cikartiyor ve hep alttan alan taraf ben oluyorum cunku onu kaybetmekten korkuyorum cok seviyorum, ama boylede mutlu olamiyorum beni kaybetmekten korkmadigini dusunuyorum
Sevgilim benim onu ezdigimi dusunuyor, ben ise onun beni ezdigini dusunuyorum
Tek istedigim mutlu olmak, onunla mutlu olmak
düzelirsiniz ya cocuklaşmayın olgun davranmaya çalışın düzelir.
