yorumlarınıza ihtiyacım var

egesokak .!.:

birisiyle görüşüyordum..18 ayşındaydım o 27 yaşındaydı..iyi anlaşıyordum ama farklı şehirlerde oldugumuzdan pek yüzyüze görüşemiyorduk..beni cok seviyodu..aileside öyle iyi insanlardı ama babası boş konuşan hava atmayı seven biriydi...ailesi ni tanıyoduk tabii..sonra 2 sene falan sürdü görüşmemiz isteme falan oldu ama annem ve babam onun bana göre olmadığını vermeyeceklerini söylediler..yaşın büyük abisiyle ortak caşıyordu falan filan..ben evlenmek istiyordum ama ailem hic olumlu bakmadılar benide yıldırmak icin ellerinden geleni yaptılar ama yılmadım...gene görüştük zama gecti tabii..ailem olumlu yaklaşmayınca bende artık yoruldum nereye kadar zaten oluruda yok..kacıp gitsem beni affetmezler...olmadı olmadı ..bırakamadım..beni seviyordu...onu kandırmadım..yalan söylemedim ama ailem olumlu bakmadığı sürece bişey yapamam diyordum ona...
sonra böyle devam ederken birisi sürekli benimle görüşmek istiyordu..iş yerime geliyor bahaneyle bişeyler alıyordu..derken benim gönlüm buna kaydı..aşık olduğumu anladım..ailemde tanıyordu ve olumlu yaklastılar...ve nişan yaptık
ama ben inananın bir anda ne oldu anladım...hep gönlüm kırıktı ona bunu nasıl yaptım diye...ama nasıl olacaktı..nereye kadar böyle gidecekti...
nişanı duyunca bana mesajlar attı lanet olsun sana,nasıl inandım sana bir dünya mesajlar attı..hic cevap vermedim sustummm..
evlendim mutluyum 5 sene oldu...
ama hala aklıma gelince gercekten pişmanım nasıl onu öyle bıraktım...kandırır gibi..bu düşünceden kurtulamıyorum...sevgi olarak bişey hissetmiyorum elbette ama aklıma gelince gercekten üzülüyorum....
siz söyleyin bana olumlu olumsuz ne olursa...

Genişletmek için tıkla...

kittyy .!.:

Gerçekten seviyor olsanız gönlünüz başkasına bu kadar kolayca kaymaz herkese ve herşeye karşı mücadele ederdiniz. Demekki sevmiyormuşsunuz. Eşinizle mutluysanız geriye dönmeyin. Hemen hemen herkesin mazisinde bir kırık kalp vardır

Genişletmek için tıkla...

kittyy .!.:

Gerçekten seviyor olsanız gönlünüz başkasına bu kadar kolayca kaymaz herkese ve herşeye karşı mücadele ederdiniz. Demekki sevmiyormuşsunuz. Eşinizle mutluysanız geriye dönmeyin. Hemen hemen herkesin mazisinde bir kırık kalp vardır

Genişletmek için tıkla...

Katılıyorum..

egesokak .!.:

birisiyle görüşüyordum..18 ayşındaydım o 27 yaşındaydı..iyi anlaşıyordum ama farklı şehirlerde oldugumuzdan pek yüzyüze görüşemiyorduk..beni cok seviyodu..aileside öyle iyi insanlardı ama babası boş konuşan hava atmayı seven biriydi...ailesi ni tanıyoduk tabii..sonra 2 sene falan sürdü görüşmemiz isteme falan oldu ama annem ve babam onun bana göre olmadığını vermeyeceklerini söylediler..yaşın büyük abisiyle ortak caşıyordu falan filan..ben evlenmek istiyordum ama ailem hic olumlu bakmadılar benide yıldırmak icin ellerinden geleni yaptılar ama yılmadım...gene görüştük zama gecti tabii..ailem olumlu yaklaşmayınca bende artık yoruldum nereye kadar zaten oluruda yok..kacıp gitsem beni affetmezler...olmadı olmadı ..bırakamadım..beni seviyordu...onu kandırmadım..yalan söylemedim ama ailem olumlu bakmadığı sürece bişey yapamam diyordum ona...
sonra böyle devam ederken birisi sürekli benimle görüşmek istiyordu..iş yerime geliyor bahaneyle bişeyler alıyordu..derken benim gönlüm buna kaydı..aşık olduğumu anladım..ailemde tanıyordu ve olumlu yaklastılar...ve nişan yaptık
ama ben inananın bir anda ne oldu anladım...hep gönlüm kırıktı ona bunu nasıl yaptım diye...ama nasıl olacaktı..nereye kadar böyle gidecekti...
nişanı duyunca bana mesajlar attı lanet olsun sana,nasıl inandım sana bir dünya mesajlar attı..hic cevap vermedim sustummm..
evlendim mutluyum 5 sene oldu...
ama hala aklıma gelince gercekten pişmanım nasıl onu öyle bıraktım...kandırır gibi..bu düşünceden kurtulamıyorum...sevgi olarak bişey hissetmiyorum elbette ama aklıma gelince gercekten üzülüyorum....
siz söyleyin bana olumlu olumsuz ne olursa...

Genişletmek için tıkla...

kader_ .!.:

Ne yazarsak yazalım bu iki kişiyi aynı anda idare ettiğini , yeni eş adayı bulunca eskisini yüzüstü bıraktığın gerçeğini değiştirmez..

Genişletmek için tıkla...

laylalila .!.:

kusura bakmayın ama evet kötü bir şey yapmışsınız
size yapılsaydı emin olun yıkılırdınız
ama artık olan olmuş, bunu kabullenin ve affedilmeyi dileyin
bu olayı kafanıza takmanıza artık gerek yok dedim ya olan olmuş

Genişletmek için tıkla...

Meleknaz .!.:

Bir tarafta 5 yılı tamamlamış bir evlilik,bir tarafta doyasıya yaşanmamış,yarım kalmış bir aşk.

Eşine elbette aşıktın ve hala seviyorsun.Dediğin gibi mutlusundur da...
Ancak aşk ve heyecan bitmiştir.Şimdi ister istemez öteki tarafa aklın kayıyor.
Düşüncelerinin oyunu bunlar.Olan olmuş,geçen bitmiş.
Şimdi onunla da evli olsaydın aşk bitecekti.Ve üstelik belki uygun olmadığınız için başka sorunların olacaktı.

Üzülmenin faydası yok.Seçimini yapmışsın,arkana bakma derim.
Her aşkta birilerinin kalbi kırılıyor sonuçta.

Genişletmek için tıkla...

Vuslatayolculuk .!.:

Hikaye gibi....

Simdi mutlusunuzdur insaAllah...peki esınız biliomu bunu??
Keske ayrılsaydınız önce en azından yarıda bırakmamış olurdunuz, ama bunların bı anlamı yok olan olmuş 5 sene gecmis üstünden ...
Eğer gercekten kırıldıysa ve yüz üstü bırakıldıysa bı gördüğünüzde helallik alabilirsiniz , çünkü vicdanen rahat değilsiniz belli

Genişletmek için tıkla...

egesokak .!.:

birisiyle görüşüyordum..18 ayşındaydım o 27 yaşındaydı..iyi anlaşıyordum ama farklı şehirlerde oldugumuzdan pek yüzyüze görüşemiyorduk..beni cok seviyodu..aileside öyle iyi insanlardı ama babası boş konuşan hava atmayı seven biriydi...ailesi ni tanıyoduk tabii..sonra 2 sene falan sürdü görüşmemiz isteme falan oldu ama annem ve babam onun bana göre olmadığını vermeyeceklerini söylediler..yaşın büyük abisiyle ortak caşıyordu falan filan..ben evlenmek istiyordum ama ailem hic olumlu bakmadılar benide yıldırmak icin ellerinden geleni yaptılar ama yılmadım...gene görüştük zama gecti tabii..ailem olumlu yaklaşmayınca bende artık yoruldum nereye kadar zaten oluruda yok..kacıp gitsem beni affetmezler...olmadı olmadı ..bırakamadım..beni seviyordu...onu kandırmadım..yalan söylemedim ama ailem olumlu bakmadığı sürece bişey yapamam diyordum ona...
sonra böyle devam ederken birisi sürekli benimle görüşmek istiyordu..iş yerime geliyor bahaneyle bişeyler alıyordu..derken benim gönlüm buna kaydı..aşık olduğumu anladım..ailemde tanıyordu ve olumlu yaklastılar...ve nişan yaptık
ama ben inananın bir anda ne oldu anladım...hep gönlüm kırıktı ona bunu nasıl yaptım diye...ama nasıl olacaktı..nereye kadar böyle gidecekti...
nişanı duyunca bana mesajlar attı lanet olsun sana,nasıl inandım sana bir dünya mesajlar attı..hic cevap vermedim sustummm..
evlendim mutluyum 5 sene oldu...
ama hala aklıma gelince gercekten pişmanım nasıl onu öyle bıraktım...kandırır gibi..bu düşünceden kurtulamıyorum...sevgi olarak bişey hissetmiyorum elbette ama aklıma gelince gercekten üzülüyorum....
siz söyleyin bana olumlu olumsuz ne olursa...

Genişletmek için tıkla...

egesokak .!.:

birisiyle görüşüyordum..18 ayşındaydım o 27 yaşındaydı..iyi anlaşıyordum ama farklı şehirlerde oldugumuzdan pek yüzyüze görüşemiyorduk..beni cok seviyodu..aileside öyle iyi insanlardı ama babası boş konuşan hava atmayı seven biriydi...ailesi ni tanıyoduk tabii..sonra 2 sene falan sürdü görüşmemiz isteme falan oldu ama annem ve babam onun bana göre olmadığını vermeyeceklerini söylediler..yaşın büyük abisiyle ortak caşıyordu falan filan..ben evlenmek istiyordum ama ailem hic olumlu bakmadılar benide yıldırmak icin ellerinden geleni yaptılar ama yılmadım...gene görüştük zama gecti tabii..ailem olumlu yaklaşmayınca bende artık yoruldum nereye kadar zaten oluruda yok..kacıp gitsem beni affetmezler...olmadı olmadı ..bırakamadım..beni seviyordu...onu kandırmadım..yalan söylemedim ama ailem olumlu bakmadığı sürece bişey yapamam diyordum ona...

Genişletmek için tıkla...

Arada neredeyse 10 yaş, ukala bir baba, farklı şehirlerde olduğunuz için birbirinizi doğru dürüst görememişsiniz, en önemlisi de ailenizin olumsuz görüşü...

Siz onu aldatmamışsınız ki "Ailem olumlu bakmadığı sürece olmaz" diyerek ona anne babanızı ikna etmesini söylemişsiniz aslında... Ne olmadık adamlar ailenin gönlünü de kızı da alabiliyorken o da ailenizi razı etseymiş... Ailenizin bir bildiği varmış demek...

İsteseydi, pes etmeseydi, bugün eşinizin yerinde o olurdu... Öyle olmadığına ve ona özlem duymadığınıza göre olması gereken buymuş, yanlış bir şey yaptığınızı düşünmedim ben...