basımdan geçen bi kız yurdu anısı;sene 1998 yozgat kız sağlık meslek lisesındeydım.yatılı okuyordum.okul mezarlık üzerıne yapılmıs çok kasvetlı bı yerdı.gece bellı saatlerdan sonra lambalar söner karanlıkta ders çalısırdık.o arada hayelet var söylentılerı yurdu calkalıyodu.gece 3 sıraları sanırım,bi ses geldı kızlarla çıktık bakmaya.titriyoruz ama:)iskelet vardı derslerde üzerinde eğıtım yaptığımız.osmen di latıncesi ama biz ona osman derdık.öğretmenlerımızden birisi kemik adamın yerını değistirmis.bizde sese çıktıkya sözde hıç tahmın etmıyoruz iskeletın yan odada olabıleceğini.odaya bi girdik ellerde el fenelerı,iskeletı görünceki halımızı tahmın edemezsınız.arkadasın bırı şoka girdi,biri altına kaçırmıs bense dilim tutuk bi vaziyette kaçtım:)sonrasını hatırlamıyorum bile korkudan.bu bize çok büyük bi anı olmustu.şimdi o arkadaşlarla hala konuşur güleriz:)