Zaman derdi

Mira_88

Guru
Kayıtlı Üye
29 Ocak 2015
1.384
1.243
333
36
Günaydın hanımlar,

Dün ilk defa aylar sonra hafif bir panik atak geçirdim yine. Sebebini bulmaya çalıştım, beni ne huzursuz etti diye düşündüm durdum. Sonra fark ettim ki hem kış ayı hen kisitlamalar, ne kadar yürüyüşe çıksakda evde oluşumuz ve günlerin kısa olmasından zamanın cok hızlı aktığını fark ettim. Ân'ı kaçırıyorum gibi, hayat ellerimden akıyor gidiyor ve ben hayatımla ilgili kontrolü sağlayamıyormuş gibiyim. O esnada eşim çocuklar ile oynuyordu, gülüşmeler filan, bende ders plani hazirliyodum kendime..

Evlenince ve anne olunca haliyle sorumluluklar artiyor, acaba vaktin hizli akmasinin sebebi bu mu? Ve tabii sosyal medyada takilmakta hız anlayışımızı mi etkiliyor? Eskiden ailem ile yaşarken anneme ev islerinde biraz yardim ederdim sonra kendimle meşgul olurdum, ders çalışır veya işe giderdim. Misafirlige git gel arkadaslarla buluş derken vakit bereketli gelirdi. Siz bu konuya nasıl bakıyorsunuz bana katiliyormusunuz? Yoksa bende mi anormallik var? Tamam ahir zamanda zaman bereketsiz olacak deniliyor ama onun vuku bulmasi bile beni ürpertiyor. Sabah sabah hayat enerjim gitti tadım yok yine
 
Bence bunun çocuk sahibi olmakla biraz ilgisi var. Bebeğim doğmadan önce zaman çok yavaş geçerdi ve her şey için vaktim olurdu. Şimdi sanki üç dakikada bir bebeğin emzirme saati geliyor gibi hissediyorum. Hiçbir şeye vakit ayıramıyorum. Vaktim sadece kendime kalırken (hamilelik ve doğumdan önce) sıkıldığım zamanlar bile çok olurdu. Şimdi sıkılmaya vakit yok. Meşgul olacak şey arttıkça zaman hızlı akıyor.
 
Geçen bir yerde duydum;
" Çocukken hayatımızın merkezi bizdik, okula gider gelir en büyük derdimiz sokakta daha fazla top oynayabilmekti.
Büyüdük işe girelim, evlenelim, çocuk büyütelim derken hayat telaşından kendimizi unuttuk. " diye bence açıklaması da o.
Kendimizi unutuyoruz o yüzden de vakit kalmıyor.
Bende öyleyim hafta sonu gelsin şöyle yapacağım, böyle yapacağım diyorum bir bakıyorum pazartesiye hiç bir şey yapamadan gelmişim.

Kendimize ayırdığımız vakit yok çünkü en azından benim yok.
 
Olmadığı gibi görünme çabası
Aşırı kontrol güdüsü
Paranoyaya yakın ölüm korkusu
"Bana laf gelmesin de istersen dünya yansın" hissi
Büyük bir acı , ayrılık ya da korku yaşamak
Bunlar panik atak rahatsızlığının kök duygularıdır. Bunları çözümlemeden tamamen çare bulamazsınız ataklarınıza.
Zaman konusuna gelirsek evet çok hızlı akıyor. Gün içerisinde değil ama ay olarak baktığımda bende şaşırıyorum. Daha dün yılbaşıydı, bugün 25 şubat.
 

aynen öyle arkadaşım. aksamları ile sunu yapıcam bunu yapıcam erken yatıcam 1den 1,30 önce yatmıyorum zaman nasıl geçiyor anlamıyorum bile.

 
Bence de zaman çok bereketsiz.
Bir de tabii sorumlulukları, çocukları olan bir yetişkinseniz jet hızıyla geçiyor. Çünkü her iş bize bakıyor.
İnsanın kendini dinlemeye vakti kalmıyor sanırım.
Aynı duygulardayım bir süredir. Salgının da etkisi var tabii.

Çocukken oyun ve okul dışında bir uğraş yoktu. O zaman da anne babalarımız için zaman hızlıydı belki de.
Bebeğim var 19 aylık oldu, ne ara oldu mesela...
 
yaşlanınca zaman daha hızlı geçiyor . bununla ilgili netten okuyabilirsiniz . tedavi ise - *insanlar beynin etkinliğini canlı tutup, sürekli yeni beceriler ve görüşler öğrenerek, yeni yerler keşfederek zamanla ilgili algılarını değiştirebilirler.*
 
Haklısınız zaman hızlı geçiyor ben evli değilim çocuğum da yok ama anlamıyorum saatin nasıl geçtiğini bir yerde okumuştum doğruluk payı var mı bilmiyorum ama artık birgün 24 saatten kısa sürüyormuş.
 
Bu yoğunlukla alakalı. Eğer uğraştığınız şeyler fazla ise bence bu normal.
 
Bugün mesela instagrama filan girmedim bile doğru düzgün. Girdim yine aninda ciktim ân'ı yaşamak istedim. Baya baya faydasını gördüm diyebilirim. Sizlerinde dediği gibi sorumluluklar artınca insana zaman yetmiyor sanki
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…