- 22 Nisan 2015
- 696
- 1.066
- 313
İyi günler Arkadaşlar.
Öncelikle durumumu anlatayım: 1 yıllık bir ilişkim oldu geçen sene kasım ayında ayrıldık ama ben hala bana yapılanları unutamıyorum istediğim yeni bir hayat ama onunla ve ondan sonra ki süreçte çok kişiyle bağımı kopardım şuan için derdimi dinleyecek 2,3 kişi var artık onlarla da bu durumumu konuşmaktan çekiniyorum "üzerinden zaman geçti ve hala oradasın" dediklerini gözlerinden anlayabiliyorum. Bir süredir takip etmiyordum o kişiyi bugün baktım adam mutlu hayatını yaşıyor her şeyi yolunda ama ben resmen 1 yılda çöktüm sürekli ağlamak geceleri uyuyamamak resmen psikolojimin bozulduğu bir durumdayım hatta çoktan depresyona girdim bile diyebilirim bazen atlattım bende mutlu olacağım desem de bir an ki onu incelemem beni kahrediyor. Normalde derdimi çok döken biri değilim hayatımda olumsuz durumlar oldu ama bunları ruhsal sağlığım bozulmadan atlattım 1 yıl öncesine kadar kendime çok güvenirdim, 1 yıl önce yaşadığım tramvayı hala atlatamıyorum ve artık bunu aşmak için ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Sorun bende eminim bir psikoloğa gidip derdimi anlatmak bana uzak bir olay dediğim gibi derdimi çok anlatan biri değilim ve beni tanımayan birini de durumumu anlatmak benim için zor bir durum. Bunu yaşamış ya da çevresinde bu derece de çıkmazda olan hem kendini hemde geçmişi affetmiş kişiler vardır nasıl aştıkları konusunda fikirlerinizi bekliyorum.
Öncelikle durumumu anlatayım: 1 yıllık bir ilişkim oldu geçen sene kasım ayında ayrıldık ama ben hala bana yapılanları unutamıyorum istediğim yeni bir hayat ama onunla ve ondan sonra ki süreçte çok kişiyle bağımı kopardım şuan için derdimi dinleyecek 2,3 kişi var artık onlarla da bu durumumu konuşmaktan çekiniyorum "üzerinden zaman geçti ve hala oradasın" dediklerini gözlerinden anlayabiliyorum. Bir süredir takip etmiyordum o kişiyi bugün baktım adam mutlu hayatını yaşıyor her şeyi yolunda ama ben resmen 1 yılda çöktüm sürekli ağlamak geceleri uyuyamamak resmen psikolojimin bozulduğu bir durumdayım hatta çoktan depresyona girdim bile diyebilirim bazen atlattım bende mutlu olacağım desem de bir an ki onu incelemem beni kahrediyor. Normalde derdimi çok döken biri değilim hayatımda olumsuz durumlar oldu ama bunları ruhsal sağlığım bozulmadan atlattım 1 yıl öncesine kadar kendime çok güvenirdim, 1 yıl önce yaşadığım tramvayı hala atlatamıyorum ve artık bunu aşmak için ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Sorun bende eminim bir psikoloğa gidip derdimi anlatmak bana uzak bir olay dediğim gibi derdimi çok anlatan biri değilim ve beni tanımayan birini de durumumu anlatmak benim için zor bir durum. Bunu yaşamış ya da çevresinde bu derece de çıkmazda olan hem kendini hemde geçmişi affetmiş kişiler vardır nasıl aştıkları konusunda fikirlerinizi bekliyorum.
geriye dönüp bakınca çok üzülüyorum. sağlığımdan yaşam sevincimden oldum. çok yıprattım kendimi bir hiç uğruna. ama başka türlüsü olmuyordu, aklımdan atamıyordum. sonra nasıl unuttun dersen, tamamen unuttum diyemem, ço nadir aklıma geliyor ve yaklaşık 1 senedir de bir kez bile bakmadım facebookuna. çünkü ben de onun sayfasına baktığım dönemde o çok mutluydu, bir sürü resim paylaşıyordu sürekli gezip eğleniyordu, ben baktıkça ölüyordum.
