- 22 Nisan 2015
- 697
- 1.067
- 313
Zaman artık dolsun tolin herkes yoluna baktı ben bana bırakılan enkazı temizlemek için savaşıyorum bu hırsı nasıl sökecem bunu bilmiyorum.senınle aynı yollardan gecmıs bırı olarak zaman dıyorum sadece![]()
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Zaman artık dolsun tolin herkes yoluna baktı ben bana bırakılan enkazı temizlemek için savaşıyorum bu hırsı nasıl sökecem bunu bilmiyorum.senınle aynı yollardan gecmıs bırı olarak zaman dıyorum sadece![]()
senı o kadar ıyı anlıyorum ki ama emın ol bu zaman doldugunda ve geriye baktıgında bu zamanı bosa gecırdıgıne uzuluyor ınsan sana tavsıyem azcık zorla kendını ben yapmadım ama sen yap mesela tak kulaklıgını yuruyuse git al bir kitap oku ınan daha ıyı gelır ben 2 sene odamdan neredeyse hıc cıkmadım ama sımdı giden zamanı bosa gecırdıgım ıcın uzuluyorumZaman artık dolsun tolin herkes yoluna baktı ben bana bırakılan enkazı temizlemek için savaşıyorum bu hırsı nasıl sökecem bunu bilmiyorum.
Sürekli yapıyordum bugün aylar sonra baktım dediğin gibi mutlu adam ben bana kalan acıyla yaşıyorum Hayır aşmak için kimsenin günahına giremem umut veremem onun için hep gelenlere düşünmüyorum dedim ama o kadar çok guvensizligim var ki olsa bile paranoya olmaktan korkuyorum.benim bizzat başıma geldi kendisi benden üç ay sonra yeni sevgili buldu şu an hala beraberler 2013 mayısta ayrıldık biz. evlenecekmiş, kendine iş kurmuş büyütmüş hayatından memnun bilmem ne. evet o hayatına devam etti çok da mutlu. ben o mayıs ayından sonra ekimde doğum günüm vardı mumları üflerken dileğim onun beni tekrar aramasıydı... tam altı ay her gece ağladım onuniçin. depresyona girdim, çok kötü günler geçirdim. aralık ayı gibi bir başkasıyla konuşmaya başladım hala da hayatımda o insan var. bilmiyorum çözümü nedir diye, çünkü şu an hayatımda olan insanla beş ay kadar ayrı kaldık, ben o surecte başkasıyla çıktım ve asla mutlu olamadım, öbürüyle de konuşmaya devam ettim. bunu neden anlatıyorum, çivi çiviyi söker diye sevmedigin biriyle olma dıye, cunku o da çözüm olmuyor. bir tavsıyem yok somut anlamda, sadece hicbir sosyal alanda onu takip etme, onun profiline bakma, hatta kendi hesaplarını da kapat. ben öyle yaptım onun vasıtasıyla ve çok rahat ettim. gerçekten işe yarıyor. kafan meşgul olmuyor en azından..
O kadar haklısın ki resmen hislerim doğrultusunda buldum şuan iyi ki bitmiş dediğim bir süreçteyim ama işte neden ben hakettim ne yaptım bunu yaşıyorum dediğim zamanlar geçmiyor sevgim nefretim yok hırsım kendime. Bıraktım bu günden itibaren dediğin gibi kendim için yaşayacam.bence hissetmişsin aslında hayatında biri olduğunu veya birilerinin konuşulduğunu filan. kadınlar gerçekten hissediyorlar bu tip şeyleri.
senin için teselli olur mu bilmem ama bence öncesinde ayrılman çok daha isabetli olmuş. düşünsene ya ayrılmasaydın ve adam sana nişan gecesi filan itiraf etseydi, Allah korusun o zaman çok daha fazla incinirdin.
Sana tavsiyelerim ise;
- öncelikle artık insanlara ve çevrene karşı bir güvensizlik duygusu geliştirmiş olmalısın. sanki herkes aynı olacak gibi bir his yerleşmiş olabilir. bundan kurtul. böyle şeyler düşünme. evet insanlar iyi değiller, güvenmek akıl işi değil ama illaki iyi insanlar da vardır bir yerlerde,
- diğer adımda onu artık sosyal medyadan takibi bırak. öyle ki sosyal medya hiç bir zaman insanların hyatlarını gerçekte olduğu gibi yansıtmamakta. onu mutlu ve herşeyi yolunda görmen senin normal hayatına adapte olmana engel oluyor. kendine bunu yapma. görme, okuma ve duyma.
- 1 yıl olmuş olaylar olalı. yani aslında psikolojik olarak bütün ayrılık aşamalarını atlatmış olman gerekiyor. şu an hissiz bir evrede olman gerek ona karşı. yani ne nefret ne aşk şeklinde. nötr bir hal. eğer bu durumda isen, bence gelişim gayet iyi çünkü hayatına seninle ilgilenecek biri girdiğinde sonraki aşamaya geçeceksin, yani; onu affetmek ve umursamamak.
- üzüntüyü olması gerektiği gibi yaşamışsın, yas dönemini tutmuşsun. ama artık bitmeli. kendine bunu yapmaya hakkın yok. seni sevenlere de bunu yapmaya hakkın yok. bizler insanız, duygularımız, hislerimiz, değer yargılarımız var. sen insan olduğun için bunları yaşadın, hak edip etmeme meselesi değil. öyle birinin senin kalan hayatını etkilemesine izin vermek ise senin elinde. illaki 3. bir kurtarıcıya ihtiyacın yok, ruhunun ve bedeninin ilacı sensin, başkaca fani insanlar değil.
İyi bir psikolog bulup gidecem ilk işim bu teşekkür ederim.evet zaman geçiyor ve hayat çok kısa emin ol bundan bi beş yıl sonra arkana dönüp baktığında boş yere bir senemi zehir etmişim diyeceksin. psikologa gidebilirsin sen anlatmakta zorlanabilirsin ama onların işi anlatmanı sağlamaktır bir kerede olmaz belki ama ikincide üçüncüde anlatırken bulacaksın kendini
İnşAllah geçerBana boyle durumlarda sinir cok iyi geliyor. Sinirlen. Cunku adam ailesinin buldugu biriyle 1 ayda nisanlanmis. Ederun ya ayrilmasaydiniz da evlenseydin? Boyle bir adamla mutlu olamazdin ki hep bir seylerin eksikligini yasardin. Bence artik kendine sert cik. Bana bunlar iyi geldigi icin sana da bunlari yaziyorum. Kizim kalk de 1 yil olmus de hayati kaciriyorsun de. Yapma kendine bunu. Ben su cumleye inanilmaz yurekten inaniyorum :"Allah bazi kisileri iyiliginiz icin hayatinizdan cikarir, pesinden kosmayin" Bu adam seni mutlu etmezdi iyi ki evlenmeden, nisanlanmadan ayrilmissin. Simdi kendine de cok yuklenme zaman dedikleri gibi her seyi ailip supuruyor. Gececegine inan yeter ki![]()
Mutsuzluğu gerçekten insanın kendisi yapıyor ama dediğin gibi çevremde bunu hissettirecek bir kişi yok yani o gitti benim için zaman durdu gibi o yoluna devam etti ama giderken beni yavaş yavaş bir kuyuya bıraktı ilk zamanlar o kuyudan çıkmayı istemedim zamanla tırmandım ama arada o kuyunun dibine düşüyorum ve başa sarıyorum ama artık bu durumumdan da bunaldım kötü bir insan değilim 1 yıldır içimde ki her şeyi bitirip nefret kin neyse o duyguları bitirip biriyle olayım diye düşündüm almadım şuan için istiyorum ama artık o durumlarda olmuyor bilmiyorum çok garip duygular içerisindeyim.ben de geçmişte ayrıldığım insanı çok uzun zaman unutamamıştım, 3 yıla yakıngeriye dönüp bakınca çok üzülüyorum. sağlığımdan yaşam sevincimden oldum. çok yıprattım kendimi bir hiç uğruna. ama başka türlüsü olmuyordu, aklımdan atamıyordum. sonra nasıl unuttun dersen, tamamen unuttum diyemem, ço nadir aklıma geliyor ve yaklaşık 1 senedir de bir kez bile bakmadım facebookuna. çünkü ben de onun sayfasına baktığım dönemde o çok mutluydu, bir sürü resim paylaşıyordu sürekli gezip eğleniyordu, ben baktıkça ölüyordum.
şunu anladım, zamanla acılar azalıyor. evet yüreğini sızlatan bazı şeyler hep orda kalıyor ama hayatına devam etmen için gereken yaşam sevincin geri geliyor vakti gelince. o vakit biraz da kişinin elinde. benim eğer o dönem karşıma yeni biri çıksaydı kalbimin ısınabileceği, süreci daha kolay atlatırdım. ama ben o dönem hep yalnızdım. bir de çevremde sürekli evlilik ya da nişan hazırlığı yapan kuzenlerim ya da arkadaşlarım vardı, bu beni daha da mutsuzluğa sürüklüyodu çünkü biz de onunla evlilik yolunda giderken ayrılmıştık. neyse, uzun lafın kısası, bir süre kadar acını çekeceksin, başka yolu yok. senin bir sene olmuş ve ben acını fazlasıyla çektiğini düşünüyorum. şuanki mutsuzluğun onun yokluğu değil, yanında huzuru mutluluğu bulacağın birinin yokluğundan.yani artık bu acının o kişiyle alakası yok. hala duygusal bağını sürdürerek acı çekiyorsun. bence ilk yapman gereken ona facebooktan bir daha asla bakmaman. ben bunu yapmayı bıraktığım an iyileşmeye başlamıştım. sonrasında seni mutlu edecek şeylerle kendini oyala. sevdiğin bir kitap, film, foruma yazı yazmak vs gibi. yemek yapmayı seviyorsan arada mutfakta yeni şeyler dene, bloglarda çok değişik tarifler oluyor. çeyizine ufak tefek şeyler al. ben bir çerezlik bile alınca çok mutlu oluyorum. üstelik hayatımda kimse yok. ama diyorum ki bunu ilerdeki eşimle mutlu huzurlu evimizde çerez yerken kullanıcam. böyle olumlu düşüncelerle kendimi motive ediyorum. mutluluk biraz da çabayla oluyor, bunu anladım..
Aslında çok haklısın şuan için tek yapmam gereken Rabbime ibadet etmek ve o kişiyi de orada bırakmam. Teşekkür ederim.Bazi insanlarin imtihani uzun suruyor. Ne yaparsan yap , hangi tedbiri alirsan al bazi seyleri yasiyorsun. Somut olarak onerebilecegim bir sey yok, durumun farkindasin ve atlatmak icin ugrasmissin zaten.
Uc sey onerebilirim ve ikisi cidden efor gerektiriyor. Bunlardan birisi dua, ibadet. Ama hem ibadetimi yaparim hem fal baktiririm seklinde bir ibadet degil. Fali ornek verdim, yoksa baktirip baktirmiyor musun bilmiyorum.Teslimiyetci ve duzgun bir ibadet ve dua iceren bir yasam, zamanla toparliyor. Cunku Allah'in yari yolda birakmayacagini ve Allah'a guvenebilecegini biliyorsun.
İkincisi sosyal medya ile o kisiyi arastirmaman. Cunku sen farkinda olmadan onun hayatinin yoldan cikacagini bekliyorsun belki de ve onu her arastirdiginda mutlu mesut gorunce bocaliyorsun. Mutsuz olsa bile bunu ilan etmez ki, mutlu da olabilir tabi orasi da var. Ancak işte onda yaprak kimildasa sende firtina kopuyor belli ki, izin verme kendine. Bazi eşikleri atlamak ciddi sabir ve efor gerekiyor. Kesinlikle bakmamali, yok saymalisin. Zor ama yapmalisin.
Son olarak, canim istemiyor, icimden gelmiyor diyerek hobileri, aktiviteleri birakmamalisin. Ustune ustune gitmelisin. Kendine kabullendirip yasaminin bir parcasi yapana kadar. Ogrenciye matematigi asilamak gibi bir sey bu. Her soruda pes ederse , icimden gelmiyor deyip kaldirip atarsa kitabi matematikle asla barisamaz. Sonra aradan yillar gecer, zaman varken ogrenmedigi seyi bir kursta ogrenirken ve o kadar da zor olmadigin kesfederken bu kadar da kolay miymis ya diye hayiflanir. Sonuc olarak hayatina yeni ugraslari zorla kabul ettirmelisin. İsteksizlik olunca bu önerim de efor gerektiriyor.
Hakkinda iyi guzel hayirlisi olsun.![]()