- 25 Mayıs 2011
- 400
- 130
- 123
Merhaba.Çocuklu olup bir şekilde mecburen devam eden evlilik( sevgi,saygı, her şey bitmiş,hicbir paylaşım kalmamis) yaşayan var mı? Sorumsuz,ilgisiz bir eş ve babayla aynı çatı altında katlanmak nasıl zor yaşayanlar bilir.Rahat bir mesleği olup,günün sadece birkaç saati çalışan, alabildiğine boş zamanı olan ama bu boş zamanını ailesiyle geçirmemek için her gün ama hergün daha sabah kalkar kalkmaz bahaneler bulup dışarıya çıkan,hep boş seylerle ilgilenen( tum gun telefon elinde oyun oynar,kucuk kumarlar vs)biri bebek iki küçük çocuğu her gün babaaa lütfen evde kal! diye peşinden ağlatan,buna rağmen vicdanı gayet rahat çekip giden bir baba bozuntusuna katlanmak zorundayım.Sabahin erken saatlerinde kalkip ,gece gec yatiyorum,buna ragmen cocuklarima zaman ayiramiyorum yeterince, evin tum isi,sorumlulugu ustumde (maddiyat disinda).Haliyle cok yoruluyor,cok yıpranıyorum.Tartismasiz gün yok. Siz olsanız napardiniz,bosanma disinda bu evlilikte nasıl mutlu olurdunuz? Bu arada bosanmak dışında dedim çünkü şuan her şekilde çok zor ama böyle de devam edemeyeceğinin farkındayım sadece şuan maddi manevî şartlar gereği boşanma mevzusunu öteliyorum.