kızlar meraba. ben ailem tarafından zorla istemediğim ve nefret ettiğim bi bölümde okutuldum. her insanın hayalleri vardır ben evlilikten ziyade hep başarılı olacağımın hayallerini kurdum benim için kariyer daha önemliydi.
ressam olmak istedim tabi haliyle hayatta olmaz dediler aç kalırsın muhabbeti yaptılar. bi nevi hak verdim ülkemizde maalesef sanatçılar çok iyi kalkınamıyo. ozaman reklamcılık yada işletme falan bi sürü seçenek sundum kabul etmediler. çok önceden karar verdikleri bölümü zorla yazdırdılar kendi istediğim bölümlerden birini bile yazamadım. en azından şansımı deneyebilirdim.
lanet olsun ki o bölüm de tuttu. bu yıl son senem ama her yılım işkence gibi geçti hayatımın en güzel yıllarını onlar yüzünden işkence gibi yaşadım bu yüzden onları affedemiyorum. doğal olarak alttan derslerim oldu ve okulum uzadı. şimdi de gözüme görünme diyolar. bende dedim ki zorla okutulursam böle olur sizin hatanız dedim. onlar da bu sefer biz mi zorla okuttuk saçmalama sen kendin istedin biz herzaman senin hayallerinin peşine gitmeni destekledik dediler. şok oldum ne diyeceğimi bilemedim inanın nezaman tek kalsam oturup ağlıyodum 4 yıl boyunca. bide suçlusu ben oldum hatalarını kabul etseler bu kadar üzülmezdim. ya şimdi geç değil yine istediğim bölümlerden birini bi şekilde açıktan yada memur olduktan sonra da okuyabilirim ama nolucak ki? yaşım ilerlemiş olucak herkesten daha geride başlıcam herşeye. istemediğim bi meslekte istemediğim hayatı yaşıyorum.
herşeyden çok ailem beni yüzüstü bıraktı bunda bile beni suçladılar. kimseye derdimi anlatamıyorum evet bende de hata var ne olursa olsun inat edicektim ama etmiştim zaten elimden geleni yapmıştım daha napıcaktım evden kaçıcak halim yoktu ya. offf ne oldu şimdi hadi yine de sevmesem de bu bölümde işimi sürdürsem başarılı olacakmıyım ki? kaç yıldır okudum kitaplardaki en basit şeyler bile aklımda değil şirketler beni neden kabul etsin. her durumda başarısız olucam sakınılan göze çöp batarmış okadar kariyer hayali kur al işte olanlara bak.
bari destek olsalardı evet yaptık bi hata zorla okuttuk ama senin iyiliğin için öle sandık deselerdi yine bukadar üzülmücektim oturdu içime ya şuan bile ağlıyorum bıktım artık insanlar neden istedikleri hayatı yaşayamıyor sanki ütopya mı hayal ettim zor bölümler mi istedim tek istediğim bana destek olunmasıydı niye hayatımda kimse bana destek olmuyo yalnızlıktan okadar bıktım ki herşeyde tek kalıyorum ailem bile bana bunu yapıyosa artık.
ilerde çocuklarıma ben hayatta böle yapmıcam kendi istedikleri hayatı yaşasınlar. siz de lütfen çocuklarınızın üstüne gitmeyin zorla herşey yaptırılabiliyo ama sonuçları daha kötü oluyo onların başarılı olmasını istersen hepten başarısızlığa mahkum etmeyin...
ressam olmak istedim tabi haliyle hayatta olmaz dediler aç kalırsın muhabbeti yaptılar. bi nevi hak verdim ülkemizde maalesef sanatçılar çok iyi kalkınamıyo. ozaman reklamcılık yada işletme falan bi sürü seçenek sundum kabul etmediler. çok önceden karar verdikleri bölümü zorla yazdırdılar kendi istediğim bölümlerden birini bile yazamadım. en azından şansımı deneyebilirdim.
lanet olsun ki o bölüm de tuttu. bu yıl son senem ama her yılım işkence gibi geçti hayatımın en güzel yıllarını onlar yüzünden işkence gibi yaşadım bu yüzden onları affedemiyorum. doğal olarak alttan derslerim oldu ve okulum uzadı. şimdi de gözüme görünme diyolar. bende dedim ki zorla okutulursam böle olur sizin hatanız dedim. onlar da bu sefer biz mi zorla okuttuk saçmalama sen kendin istedin biz herzaman senin hayallerinin peşine gitmeni destekledik dediler. şok oldum ne diyeceğimi bilemedim inanın nezaman tek kalsam oturup ağlıyodum 4 yıl boyunca. bide suçlusu ben oldum hatalarını kabul etseler bu kadar üzülmezdim. ya şimdi geç değil yine istediğim bölümlerden birini bi şekilde açıktan yada memur olduktan sonra da okuyabilirim ama nolucak ki? yaşım ilerlemiş olucak herkesten daha geride başlıcam herşeye. istemediğim bi meslekte istemediğim hayatı yaşıyorum.
herşeyden çok ailem beni yüzüstü bıraktı bunda bile beni suçladılar. kimseye derdimi anlatamıyorum evet bende de hata var ne olursa olsun inat edicektim ama etmiştim zaten elimden geleni yapmıştım daha napıcaktım evden kaçıcak halim yoktu ya. offf ne oldu şimdi hadi yine de sevmesem de bu bölümde işimi sürdürsem başarılı olacakmıyım ki? kaç yıldır okudum kitaplardaki en basit şeyler bile aklımda değil şirketler beni neden kabul etsin. her durumda başarısız olucam sakınılan göze çöp batarmış okadar kariyer hayali kur al işte olanlara bak.
bari destek olsalardı evet yaptık bi hata zorla okuttuk ama senin iyiliğin için öle sandık deselerdi yine bukadar üzülmücektim oturdu içime ya şuan bile ağlıyorum bıktım artık insanlar neden istedikleri hayatı yaşayamıyor sanki ütopya mı hayal ettim zor bölümler mi istedim tek istediğim bana destek olunmasıydı niye hayatımda kimse bana destek olmuyo yalnızlıktan okadar bıktım ki herşeyde tek kalıyorum ailem bile bana bunu yapıyosa artık.
ilerde çocuklarıma ben hayatta böle yapmıcam kendi istedikleri hayatı yaşasınlar. siz de lütfen çocuklarınızın üstüne gitmeyin zorla herşey yaptırılabiliyo ama sonuçları daha kötü oluyo onların başarılı olmasını istersen hepten başarısızlığa mahkum etmeyin...
