Arama Sonuçları

Ailemden utanıyorum zaten, bunu saklamıyorum. Eğer babam böylesine berbat biri olmasaydı şu an varlıklı bir aile olabilirdik. Zamanında evini, arabasını bile bazı kötü alışkanlıkları sebebiyle kaybetti. Ama asıl utandığım nokta maddi noksanlıklar değil. Mesela teyzem ve eniştem var, hala bir ev...

Yani görüntü olarak iyi biri, gidip maaşını sorma patavatsızlığını yapmadım ve yapmam ama iyi bir kazancı vardır herhalde diye tahmin ediyorum, karakter olarak da bir yanlışını görmedim. Yani elimi sallasam ellisi havasına girebilir miydi, girebilirdi. Ayrılık konusu planladığım bir şey değildi...

Açıkçası bana da en mantıklısı bu geliyor eğer hala bir erkek arkadaşım varsa. Ama ailesi, çevresi problem işte. Onun ailesi böyle olsun asla istemez. Erkek arkadaşım böyle bir durumda ne der emin değilim ama benim yüzümden ailesi ile kötü olsun istemem.

Paylaşımınız için teşekkür ederim öncelikle. Geleceğe ait tek planım ortadan kaybolma isteği. Erkek arkadaşım ki artık bir erkek arkadaşım olup olmadığına da emin değilim tek başına olsa benim için her şey daha kolay olabilir. Fakat kalabalık bir ailesi oldukça geniş bir çevresi var. Düşündükçe...

Öncelikle bu siteye yeni üye olduğum için tam olarak bilmiyorum, vakit ayırıp buraya uzun uzadıya "uydurma" bir şeyler karalayınca bunun benim için faydası ne olacak mesela? Daha çok konu paylaşana ödeme falan mı yapılıyor? İkinci olarak ikinci lisansım henüz bitmedi, öğrenciyim ama yazdıklarımı...

Şöyle söyleyeyim, en berbat aileden bile biz bununla dünür olmayız tepkisini alacak biri babam. Doğrusunu söylemek gerekirse bu tepkiye hak da veririm. Çünkü elimde olsa ben de bile onun gibi biriyle herhangi bir bağım olmasın isterdim. Dediğiniz gibi başkası ile denesem de aynı şeyler elbette...

Hâlâ bir erkek arkadaşım var mı tam emin değilim. :( İnsanlar illa ki bir sıkıntı olduğunu anlayacaktır. Mesela ben babamla hiç konuşmam, en son yirmi yıl önce ona baba diye seslenmişimdir herhalde. Bunun yanında görüşmek, uğraşmak da istemiyor. İnsanları kendi kafamdan davet etmem ne derece...

Merhaba. Fakat beni başkasıyla karıştırdınız galiba. Kolum hiç kırılmadı ve zaten ben yeni üyeyim.

Öncekinde konuşmuş muyduk hatırlayamadım ama teşekkür ederim. Herhalde öncekinde verdiği tepkiye takılmıştınız.

Kedi köpek nereden çıktı şimdi diyecektim ki tam yanıtın bana olmadığını fark ettim. 😅

Şu an bir erkek arkadaşım var mı bundan da tam emin değilim artık. :(

Sevdiğini belirtiyor, kibar davranıyor fakat nasıl desem o benim sevdiğim adam ona sonsuz güveniyorum ve tapıyorum modunda da değilim. İnsanoğlu sonuçta. Bunun yanında babam istemiyor, kimseyle uğraşamam oturun oturduğunuz yerde bu halde bir de evlilik nereden çıktı diyor. Yani zorla iletişimi...

Gerçekten içinde bulunduğum bu güç durumu nasıl bir şımarıklık olarak değerlendiriyorsunuz?

Ben uzun bir süre terapi aldım zaten. Aldığım terapiyi hekime giderek ilaçla da destekledim. Ben psikolojiye yeni başladım sayılır, üst sınıflardan değilim yani. Bu yüzden çok donanımlı değilim mesleki anlamda. Terapist şunu yapmalısın, bunu yapmalısın demez zaten. Nasıl desem zor bir durumun...

Anlıyorum demek istediğinizi. Fakat babasını o da hep hayranlıkla anlatıyor. Dediğiniz gibi olsa yalan söylemezdi herhalde. Tabi hayatlarına dahil olmadan bilinmez.

Tam tersi, erkek arkadaşım ne derse desin ben onun ailesinin çok büyük sıkıntılar çıkartacağını düşünüyorum. Babası emekli subay. Tanınan, sevilen, saygın biri. Benim babamın kafası çok nadiren ayık oluyor. Aynı sofraya oturacak insanlar bile değiller.

Önceki konuda da belirttiğim gibi, ailem çok tuhaf, çok sıkıntılı. Bıktım artık neyi nasıl yapacağım diye planlamaktan. O da sürekli neden evlenmiyoruz diyor.

Öncelikle merhabalar, daha önceden alıntısını bıraktığım konuyu açmıştım. O gün annem ile büyük bir kavga ettik. Sonrasında erkek arkadaşım sanki sırasıymış gibi aynı konuları yeniden açtı. Ailelerimizin uyuşmayacağını bizim onlardan çok farklı olduğumuzu falan söyledim. "Ailemin yapacağı tek...