1.5 yıllık bir ilişkim var. Elimden geldiğince evden yemekler yapıp götürmeye çalışıyorum ama aile evinde yaşıyorum her zaman imkanım olmuyor. Bana bugün konuşurken sen iyice hazıra alıştın, ben söylediğim zaman ayda bir yapıp getiriyorsun (en son yapışımın üzerinden de 15 gün geçmiş bu arada)...
Sevilmeyi beceremiyorum gibi geliyor artık, kimse için bir öncelik değilim, kimsenin yakın arkadaşı değilim, hoş bir tane arkadaşım bile yok çünkü kalmıyorlar, ben insanları kaybetmemek için elimden geleni hep yapıyorum, onlara hiç bir kötülük yapmıyorum ama hep ilk gözden çıkarılan oluyorum...
4 aydır biriyle birlikteydim. Birbirimizle çok uyumluyduk. Aynı düşünceler, istekler, yaşam tarzı, aile yapısı, hobiler, inanç. Çok saygılı, dürüst ve ilişkinin başında olmamıza rağmen birbirimize baya bağlanmıştık. Ondan iki yaş büyüğüm (29) o 27. Benim durumum iyi. 8 senedir çalışıyorum...
Ya herkese merhaba, bu konuyu daha önce de açmıştım ama günlerdir içim hiç rahat etmeyince bir karara vardım o yüzden fikir almak istiyorum tekrar sizlerden, kusura bakmayın. Özet geçeyim; erkek arkadaşım instagram hesabından yabancı bir kızı takip etmişti, sorduğumda ise iş yerinde tanıştığını...
5 yıllık ilişkimiz oldu 3 senesi uzak geçti kendisi ciddi birisi ve sevgisini fazla belli edemeyen yerine göre komik bir kişiliğe sahip çok güzel zamanlarımızda oldu ama mesleği gereği agresif ve ilgisiz tavırları oluştu . Mesleği yüzünden uzağa gitti ve gittiği zaman ki tavırlarıyla döndüğünün...