Şimdi yokluğuna hazırlıyorum kendimi 
Hüznün ayyuka vurduğu geç saatlerde 
Ben ağlamakla avutuyorum yüreğimi 
Sen sönmeye yüz tutmuş bir cılız loş ışıkla 
Küçücük penceremden bakıyorum sokağa 
Üç beş yalnız kalan gecenin kör uykusunda 
Bir iki adam ben meydan okur karanlığa 
Tıpkı yüreğim gibi...