2019 okuma günlüğü :)) hedef 72

Yeni kitap

İnsanların tuhaf olduklarına karar verdim. Zorunlu olmadıkça onlar konusunda kafa patlatmayacaktım.

Bülbülü Öldürmek / Harper Lee

Yeni kitap
Metastaz:Organizmanın herhangi bir yerinde oluşan bir hastalığın başka bir yere sıçraması,yayılması.Mide bulandırıcı yakın tarih ve siyaset

Yeni kitap
"Herkes kendi talihinin mimarıdır"

Hayat telaşından kaç yaşınıza geldiğinizi fark etmiyorsunuz.
Bir Ömür Nasıl Geçer / İlber Ortaylı

Sen, insan olmayı başarabilmek için doğduğunu anlamadıysan, hangi dine inandığının hiçbir önemi yok...
at ve insan gözü muhteşem bir kapak

En büyük devrim her şeye rağmen yaşamaktı. Gülmek ise her karanlığa şafaktı.

Gör Beni / Azra Kohen

Ya lokomotif olursun ya da vagon!

Gör Beni / Azra Kohen

Hayatın getirdiklerinin kıymeti neden ancak kaybedince bilinirdi?

Gör Beni / Azra Kohen

Yeni kitap

İnsan dokunduğu her şeyi kirletmiştir bugüne kadar.

Kinyas ve Kayra / Hakan Günday

yeni kitap

yeni kitap

Yeni kitap

"...Bizim oralarda da vardı meyve ağaçları, ama kimse bakmayı, budamayı akıl etmezdi. Kendi kendine büyürlerdi. Ne verebilirlerse verir, sonra kururlardı. Ağaçlarımız da insanlarımıza benziyordu..."

Köy Enstitüsü Yılları /Talip Apaydın

Canlı konuşacaksın arkadaş, canlı! Haklıysan hatta, bağıracaksın. Boyun eğen insan, yalvaran, miskin insan bu çağın adamı değildir. Hakkını tırnaklarınla koparıp alacaksın. Kimseden korkmak, çekinmek yok. Biz yüzyıllardır kula kul olmuş bir milletiz. Bundan kurtulacağız, bu kabuğu kıracağız artık. İnsanlar eşittir. Kimse kimseden daha üstün değildir. Bunu kafalarımızın ortasına yerleştireceğiz. Konuşmalarımız, davranışlarımız, çalışmalarımız ona göre biçimlenecek. Kendimize güveneceğiz ve kendisine güvenilir insan olacağız!

Köy Enstitüsü Yılları /Talip Apaydın

Yurt deyince, insan bir yeri düşünebilmeliydi. Gönlünde aşka benzer ılık bir şeyler duymalıydı. Bir dereyi, derenin içindeki ağaçları, bir toprak parçasını düşünebilmeliydi. Oralara karışıp giden anıları olmalıydı. Kısacası doğa sevgisinden başlayacaktı her şey.
Sonra ben kendi köyümün bozkırların sevdim. Susuz toprakları, geniş düzlükleri, yayvan tepeleri... İçime sindire sindire dolaştım oraları. Susuzluğu, ağaçsızlığı canevimde duydum. Susuzluğun şiirini yazmaya çalıştım. Bozkırları ve bozkır insanlarının çilesini anlattım.
Yazarlığım doğa sevgisiyle başlamıştı.

Köy Enstitüsü Yılları /Talip Apaydın

uzun bir aradan sonra yeni kitap

Yarım kalanlara devam